ابن حبان، محمد بن حبان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...)
خط ۲۰: خط ۲۰:
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|354 ‌‎ق یا 965 م
|data-type='authorDeathDate'|354 هـ.ق یا 965 م
|-
|-
|اساتید
|اساتید
خط ۳۷: خط ۳۷:
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE463AUTHORCODE
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE463AUTHORCODE
|}
|}
</div>'''محمد بن حبان بن احمد بن حبان'''، محدث، فقيه شافعى، مورخ و لغوى تميمى بُستى كه زادگاه و تاريخ تولدش دقيقا معلوم نيست. آنچه مشهور است ايشان در بُست (شهرى قديمى در جنوب شرقى افغانستان كنونى) متولد شد و از ابواحمد اسحاق ابن ابراهيم و ابوالحسن محمد بن عبدالله بن جنيد و ديگران مقدمات علوم را فراگرفت و سپس براى تكميل دانش خود در 300ق913/م به نيشابور رفت و اين، سرآغاز سفرهاى علمى وى بوده است. در نيشابور از ابوالعباس محمدبن اسحاق سراج و ديگران استماع حديث كرد و در جست‌وجوى حديث به بسيارى از شهرهاى خراسان و ماوراءالنهر، عراق، حجاز، شام و مصر سفر كرد و چنان‌كه نوشته‌اند، مسافت طولانى و حوزه گسترده‌اى از شاش (چاچ تاشكند كنونى) تا اسكندريه را پيمود. مشايخ او به گفته خود وى بيش از دو هزار تن بوده‌اند. در هرات از ابوبكر محمد بن عثمان دارمى، در رى از ابوالقاسم عباس بن فضل مقرى، در بصره از ابوخليفه فضل‌الله بن حباب جمحى، در بغداد از ابوالعباس حامد بن محمد بن شعيب بلخى، در مكه از ابوبكر محمد بن ابراهيم بن منذر نيشابورى، در دمشق از ابوالحسن احمد بن عمير بن جوصا، در بيروت از محمد بن عبدالله بن عبدالسلام بيروتى، در بيت‌المقدس از عبدالله بن محمد بن مسلم مقدسى و در مصر از ابوعبدالرحمان احمد بن شعيب نسائى و گروه بسيارى از ديگر فقيهان و محدثان اين طبقه در شهرهاى مختلف ديگرى كه در مسير سفرهاى وى قرار داشته، استماع حديث كرده و دانش اندوخته كه اسامى شهرها و شيوخ وى را ياقوت به تفصيل ياد كرده است. وى پس از سفرى طولانى در 334ق، به نيشابور رفت و جمع بسيارى از او نقل حديث كرده‌اند. ابن حبان بار ديگر نيز در 337ق به نيشابور رفت و در باب الرازيّين خانقاهى بنا كرد و در آن‌جا كتب خويش را تدريس كرد. مدتى نيز در سمرقند فقه تدريس مى‌كرد.
</div>


== شاگردان ==شاگردان وى بسيارند كه مى‌توان از آن ميان به ابوعبدالله بن منده اصفهانى، ابوعبدالله بن بيع [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، ابوعبدالله محمد بن احمد ابن غنجار، ابوعلى منصور بن عبدالله بن خالد ذُهلى هروى اشاره كرد.


== مكانت علمى ==تراجم‌نويسان و مورخان از او دو چهره متفاوت و گاه متضاد ترسيم كرده‌اند: برخى وى را ثقه، حافظى بزرگوار و عالم به متون و اسانيد حديث دانسته‌اند. اما دسته‌اى چهره‌اى منفى از وى به دست داده‌اند.
'''محمد بن حبان بن احمد بن حبان'''، محدث، فقيه شافعى، مورخ و لغوى تميمى بُستى كه زادگاه و تاريخ تولدش دقيقا معلوم نيست. آنچه مشهور است ايشان در بُست (شهرى قديمى در جنوب شرقى افغانستان كنونى) متولد شد و از ابواحمد اسحاق ابن ابراهيم و ابوالحسن محمد بن عبدالله بن جنيد و ديگران مقدمات علوم را فراگرفت و سپس براى تكميل دانش خود در 300ق913/م به نيشابور رفت و اين، سرآغاز سفرهاى علمى وى بوده است. در نيشابور از ابوالعباس محمدبن اسحاق سراج و ديگران استماع حديث كرد و در جست‌وجوى حديث به بسيارى از شهرهاى خراسان و ماوراءالنهر، عراق، حجاز، شام و مصر سفر كرد و چنان‌كه نوشته‌اند، مسافت طولانى و حوزه گسترده‌اى از شاش (چاچ تاشكند كنونى) تا اسكندريه را پيمود. مشايخ او به گفته خود وى بيش از دو هزار تن بوده‌اند. در هرات از ابوبكر محمد بن عثمان دارمى، در رى از ابوالقاسم عباس بن فضل مقرى، در بصره از ابوخليفه فضل‌الله بن حباب جمحى، در بغداد از ابوالعباس حامد بن محمد بن شعيب بلخى، در مكه از ابوبكر محمد بن ابراهيم بن منذر نيشابورى، در دمشق از ابوالحسن احمد بن عمير بن جوصا، در بيروت از محمد بن عبدالله بن عبدالسلام بيروتى، در بيت‌المقدس از عبدالله بن محمد بن مسلم مقدسى و در مصر از ابوعبدالرحمان احمد بن شعيب نسائى و گروه بسيارى از ديگر فقيهان و محدثان اين طبقه در شهرهاى مختلف ديگرى كه در مسير سفرهاى وى قرار داشته، استماع حديث كرده و دانش اندوخته كه اسامى شهرها و شيوخ وى را ياقوت به تفصيل ياد كرده است. وى پس از سفرى طولانى در 334ق، به نيشابور رفت و جمع بسيارى از او نقل حديث كرده‌اند. ابن حبان بار ديگر نيز در 337ق به نيشابور رفت و در باب الرازيّين خانقاهى بنا كرد و در آن‌جا كتب خويش را تدريس كرد. مدتى نيز در سمرقند فقه تدريس مى‌كرد.


== آثار==او به تصريح عبّادى، ابن ماكولا و ديگران، داراى تصنيفات بسيار بوده است. او خود در کتاب «[[روضة العقلاء]]» به شمارى از کتاب‌هاى خويش اشاره كرده است. [[خطيب بغدادى]] متجاوز از 40 کتاب او را نام برده و به نقل از سجزى تصريح كرده است كه ابن حبان خانه و کتابخانه خود را وقف كرده بود تا دانشمندان بتوانند از کتاب‌هاى وى نسخه‌بردارى كنند. اما بيشتر آثار وى از ميان رفت و جز اندكى از آثار او در دست نيست.
== شاگردان ==
 
 
شاگردان وى بسيارند كه مى‌توان از آن ميان به ابوعبدالله بن منده اصفهانى، ابوعبدالله بن بيع [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، ابوعبدالله محمد بن احمد ابن غنجار، ابوعلى منصور بن عبدالله بن خالد ذُهلى هروى اشاره كرد.
 
== مكانت علمى ==
 
 
تراجم‌نويسان و مورخان از او دو چهره متفاوت و گاه متضاد ترسيم كرده‌اند: برخى وى را ثقه، حافظى بزرگوار و عالم به متون و اسانيد حديث دانسته‌اند. اما دسته‌اى چهره‌اى منفى از وى به دست داده‌اند.
 
== آثار==
 
 
او به تصريح عبّادى، ابن ماكولا و ديگران، داراى تصنيفات بسيار بوده است. او خود در کتاب «[[روضة العقلاء]]» به شمارى از کتاب‌هاى خويش اشاره كرده است. [[خطيب بغدادى]] متجاوز از 40 کتاب او را نام برده و به نقل از سجزى تصريح كرده است كه ابن حبان خانه و کتابخانه خود را وقف كرده بود تا دانشمندان بتوانند از کتاب‌هاى وى نسخه‌بردارى كنند. اما بيشتر آثار وى از ميان رفت و جز اندكى از آثار او در دست نيست.


الف - آثار چاپى:  
الف - آثار چاپى:  
خط ۵۸: خط ۷۰:


   
   
== وابسته‌ها ==[[روضة العقلاء]]
== وابسته‌ها ==
 
 
[[روضة العقلاء]]


[[السيرة النبوية و أخبار الخلفاء (ابن حبان بستي)]]  
[[السيرة النبوية و أخبار الخلفاء (ابن حبان بستي)]]  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش