۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
جز (جایگزینی متن - ' ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE21093AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE21093AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div>'''ابن ابى صادق، ابوالقاسم، عبدالرّحمان بن على بن احمد بن ابى صادق نيشابورى''' (ح 385-470ق)، پزشک، كالبدشناس و شارح آثار بقراط و [[جالینوس]] و ملقّب به بقراط دوم. | ||
'''ابن ابى صادق، ابوالقاسم، عبدالرّحمان بن على بن احمد بن ابى صادق نيشابورى''' (ح 385-470ق)، پزشک، كالبدشناس و شارح آثار بقراط و [[جالینوس]] و ملقّب به بقراط دوم. | |||
تاريخ تولد و سال فوت ابن ابى صادق را در منابع متقدّم به صراحت تعيين نكرده‌اند، اما به‌طور مسلّم در 460ق زنده بوده است و هشتاد و چند سال زندگى كرده است. منابع متأخر تاريخ فوت او را در حدود 470ق دانسته‌اند. ابن ابى صادق تحصيلات خود را در زادگاهش آغاز كرد و ادامه داد تا در فنون حكمت به خصوص در طب به مقامى عالى رسيد. او را مردى قناعت پيشه، خوش گفتار، هوشمند، خوشرو، شيفته يادگيرى علوم و فنون و ماهر در پزشکى كه آن را از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] آموخته بود، شمرده‌اند. شاگردى وى نزد [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] ظاهراً بايستى به حدود نخستين دهه سده 5ق مربوط باشد. ابن ابى اصيبعة و برخى ديگر نيز رابطه استادى و شاگردى ميان آن دو را تأييد كرده‌اند. | تاريخ تولد و سال فوت ابن ابى صادق را در منابع متقدّم به صراحت تعيين نكرده‌اند، اما به‌طور مسلّم در 460ق زنده بوده است و هشتاد و چند سال زندگى كرده است. منابع متأخر تاريخ فوت او را در حدود 470ق دانسته‌اند. ابن ابى صادق تحصيلات خود را در زادگاهش آغاز كرد و ادامه داد تا در فنون حكمت به خصوص در طب به مقامى عالى رسيد. او را مردى قناعت پيشه، خوش گفتار، هوشمند، خوشرو، شيفته يادگيرى علوم و فنون و ماهر در پزشکى كه آن را از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] آموخته بود، شمرده‌اند. شاگردى وى نزد [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] ظاهراً بايستى به حدود نخستين دهه سده 5ق مربوط باشد. ابن ابى اصيبعة و برخى ديگر نيز رابطه استادى و شاگردى ميان آن دو را تأييد كرده‌اند. | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۷: | ||
در زمينه اخلاق پزشکى: به عقيده ابن ابى صادق «پزشک حقيقى كسى است كه زيان خود را در رذيلت‌ها بداند و نخست خود را به انواع فضيلت‌ها درمان كند، سپس به معالجه بدنها رو آورد؛ زيرا كسى كه بدون درمان اخلاقى به معالجه بدنها مشغول گردد، در پست‌ترين مرتبه است». وى در باب تشخيص ماهيت بيمارى‌ها و استخراج قوانين طبّى از راه استقراى علمى و تجربه پزشکى و نيز درباره نقش پرهيز و گرسنگى در كاهش وزن بدن و درمان چاقى، سخن گفته است. شرحهاى او را بر آثار پيشينان درخور توجه دانسته‌اند. ابن ابى صادق سال‌هاى آخر عمر را در روستايى ييلاقى، واقع در 12 فرسنگى نيشابور به نام «اَنْبَروذِستانه» به سرآورد. | در زمينه اخلاق پزشکى: به عقيده ابن ابى صادق «پزشک حقيقى كسى است كه زيان خود را در رذيلت‌ها بداند و نخست خود را به انواع فضيلت‌ها درمان كند، سپس به معالجه بدنها رو آورد؛ زيرا كسى كه بدون درمان اخلاقى به معالجه بدنها مشغول گردد، در پست‌ترين مرتبه است». وى در باب تشخيص ماهيت بيمارى‌ها و استخراج قوانين طبّى از راه استقراى علمى و تجربه پزشکى و نيز درباره نقش پرهيز و گرسنگى در كاهش وزن بدن و درمان چاقى، سخن گفته است. شرحهاى او را بر آثار پيشينان درخور توجه دانسته‌اند. ابن ابى صادق سال‌هاى آخر عمر را در روستايى ييلاقى، واقع در 12 فرسنگى نيشابور به نام «اَنْبَروذِستانه» به سرآورد. | ||
== آثار == | == آثار ==#شرح فصول بقراط، بهترين شرح کتاب فصول و مهم‌ترين اثر ابن ابى صادق است كه در 460ق تأليف آن پايان يافته است. | ||
#شرح فصول بقراط، بهترين شرح کتاب فصول و مهم‌ترين اثر ابن ابى صادق است كه در 460ق تأليف آن پايان يافته است. | |||
#شرح تَقْدِمَة المَعرفة بقراط، در مبادى پزشکى است. | #شرح تَقْدِمَة المَعرفة بقراط، در مبادى پزشکى است. | ||
#شرح منافع الأعضاى [[جالینوس]]، در كالبدشناسى است و تأليف آن در 459ق به پايان رسيده است. | #شرح منافع الأعضاى [[جالینوس]]، در كالبدشناسى است و تأليف آن در 459ق به پايان رسيده است. | ||
| خط ۵۲: | خط ۴۶: | ||
#رسالة الأدوية و الأطعمة المقتبسة من الأحاديث المكرّمة. | #رسالة الأدوية و الأطعمة المقتبسة من الأحاديث المكرّمة. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله ==دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر [[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]]، ج2، ص670، چاپ دوم، تهران، 1374، مقاله به قلم غلامرضا جمشيد نژاد.== وابسته‌ها == | ||
دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر [[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]]، ج2، ص670، چاپ دوم، تهران، 1374، مقاله به قلم غلامرضا جمشيد نژاد. | |||
== وابسته‌ها == | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||