الشافي في الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '،[' به '، ['
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق')
جز (جایگزینی متن - '،[' به '، [')
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
 
[[پرونده:NUR01123J1.jpg|بندانگشتی|الشافی فی الإمامة]]
{{جعبه اطلاعات کتاب
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| تصویر =NUR01123J1.jpg
|+ |
| عنوان =الشافی فی الإمامة
|-
| عنوان‌های دیگر =
! نام کتاب!! data-type='bookName'|الشافی فی الإمامة
| پدیدآوران =  
|-
[[حسینی، عبدالزهراء]] (محقق)
|نام‌های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|
|-
|پدیدآورندگان
|data-type='authors'|[[حسینی، عبدالزهراء]] (محقق)


[[علم‌الهدی، علی بن الحسین]] (نويسنده)
[[علم‌الهدی، علی بن الحسین]] (نويسنده)


[[حسینی میلانی، فاضل]] (مصحح)
[[حسینی میلانی، فاضل]] (مصحح)
|-
| زبان =عربی
|زبان  
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏223‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ش‎‏2
|data-type='language'|عربی
| موضوع =
|-
شیعه - احتجاجات
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏223‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ش‎‏2
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|شیعه - احتجاجات


[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت
خط ۳۰: خط ۲۰:


قاضی عبدالجبار بن احمد، 359 - 415ق. المغنی فی ابواب التوحید و العدل - نقد و تفسیر
قاضی عبدالجبار بن احمد، 359 - 415ق. المغنی فی ابواب التوحید و العدل - نقد و تفسیر
|-
| ناشر =
|ناشر  
موسسة الصادق(ع)
|data-type='publisher'|موسسة الصادق(ع)
| مکان نشر =تهران - ایران
|-
| سال نشر = 1410 ق
|مکان نشر  
 
|data-type='publishPlace'|تهران - ایران
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE1123AUTOMATIONCODE
|-
| چاپ =2
|سال نشر  
| تعداد جلد =4
|data-type='publishYear'| 1410 ق
| کد پدیدآور =
|-class='articleCode'
| پس از =
|کد اتوماسیون
| پیش از =
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1123AUTOMATIONCODE
}}
|}
</div>




خط ۴۹: خط ۳۷:
'''الشافي في الإمامة''' رساله‌اى است به زبان عربى از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى (متوفاى 436 ه‍.ق)، فقيه و متكلم نامدار شيعى.[[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] اين رساله را در نقد فصل امامت كتاب «المغنى في ابواب التوحيد و العدل» نوشتۀ قاضى عبدالجبار همدانى (متوفاى 415 ه‍.ق) از متكلمان نامدار معتزلى به نگارش درآورده و ديدگاه‌هاى او را دربارۀ مسألۀ امامت به چالش كشيده است.در واقع «الشافى» اثرى بس گرانقدر در تاريخ مبارزات فكرى اماميه با ديگر مذاهب اسلامى در سده‌هاى چهارم و پنجم هجرى است از اين‌رو توجه به مطالب مندرج در آن مستلزم در نظر گرفتن پيشينۀ مباحث مطرح دربارۀ امامت نزد معتزله و اماميه است.
'''الشافي في الإمامة''' رساله‌اى است به زبان عربى از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى (متوفاى 436 ه‍.ق)، فقيه و متكلم نامدار شيعى.[[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] اين رساله را در نقد فصل امامت كتاب «المغنى في ابواب التوحيد و العدل» نوشتۀ قاضى عبدالجبار همدانى (متوفاى 415 ه‍.ق) از متكلمان نامدار معتزلى به نگارش درآورده و ديدگاه‌هاى او را دربارۀ مسألۀ امامت به چالش كشيده است.در واقع «الشافى» اثرى بس گرانقدر در تاريخ مبارزات فكرى اماميه با ديگر مذاهب اسلامى در سده‌هاى چهارم و پنجم هجرى است از اين‌رو توجه به مطالب مندرج در آن مستلزم در نظر گرفتن پيشينۀ مباحث مطرح دربارۀ امامت نزد معتزله و اماميه است.


[[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در آغاز اين كتاب به درخواست يكى از شيعيان امامى كه كتاب قاضى عبدالجبار را خوانده و از او درخواست نگارش پاسخى در اين‌باره را داشته، اشاره كرده و آنگاه به نقل سخنان قاضى عبدالجبار در المغنى و پاسخ يك‌به‌يك آنها همت گماشته است.بدين ترتيب الشافي در شمار مبسوطترين آثارى است كه در آن مسألۀ امامت به عنوان يك مسألۀ نظرى مورد بحث و تحليل قرار گرفته است.در اين كتاب،[[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] به ذكر تفاوتهاى زيديه و اماميه از سويى و معتزله و اماميه از سوى ديگر توجه نشان داده و به ردّ بسيارى از اتهامات واردشده بر شيعه مبادرت ورزيده است؛ اتهاماتى مانند عقيده به فزونى علم امام بر علم پيامبر اسلام(ص).عقيدۀ نسبت داده شده به شيعه مبنى بر اينكه در صورت نبودن امام، آسمانها برجاى نخواهند ايستاد، عقيدۀ شيعه دربارۀ ضرورى بودن همۀ معارف، عقيدۀ‌شيعه دربارۀ بداء و تفاوت اجماع نزد شيعه و ديگر مذاهب اسلامى.
[[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در آغاز اين كتاب به درخواست يكى از شيعيان امامى كه كتاب قاضى عبدالجبار را خوانده و از او درخواست نگارش پاسخى در اين‌باره را داشته، اشاره كرده و آنگاه به نقل سخنان قاضى عبدالجبار در المغنى و پاسخ يك‌به‌يك آنها همت گماشته است.بدين ترتيب الشافي در شمار مبسوطترين آثارى است كه در آن مسألۀ امامت به عنوان يك مسألۀ نظرى مورد بحث و تحليل قرار گرفته است.در اين كتاب، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] به ذكر تفاوتهاى زيديه و اماميه از سويى و معتزله و اماميه از سوى ديگر توجه نشان داده و به ردّ بسيارى از اتهامات واردشده بر شيعه مبادرت ورزيده است؛ اتهاماتى مانند عقيده به فزونى علم امام بر علم پيامبر اسلام(ص).عقيدۀ نسبت داده شده به شيعه مبنى بر اينكه در صورت نبودن امام، آسمانها برجاى نخواهند ايستاد، عقيدۀ شيعه دربارۀ ضرورى بودن همۀ معارف، عقيدۀ‌شيعه دربارۀ بداء و تفاوت اجماع نزد شيعه و ديگر مذاهب اسلامى.


كتاب الشافي محصول دوران پختگى علمى و ثمرۀ سالها مجاهدت او در كسب علوم مختلف است.
كتاب الشافي محصول دوران پختگى علمى و ثمرۀ سالها مجاهدت او در كسب علوم مختلف است.
خط ۸۱: خط ۶۹:




== پیوندها ==
 


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش