۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '،ي' به '، ي'
جز (جایگزینی متن - ' ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - '،ي' به '، ي') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
از پدر خود ابوحاتم و ابوزرعۀ رازى دانش و حديث آموخت و نيز از [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] نيشابورى قرائت قرآن فرا گرفت.ابن ابى حاتم دو بار همراه پدر به حج رفت.سپس خود به طلب علم رهسپار شام و مصر گرديد و 7 ماه در مصر اقامت گزيد و از عالمان و فقيهان و محدثان آن ديار فقه و حديث آموخت.آنگاه در 264ق عازم اصفهان شد.روشن نيست كه در چه زمانى از اين سفرها به رى بازگشته، اما قطعى است كه در رى درگذشته است. | از پدر خود ابوحاتم و ابوزرعۀ رازى دانش و حديث آموخت و نيز از [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] نيشابورى قرائت قرآن فرا گرفت.ابن ابى حاتم دو بار همراه پدر به حج رفت.سپس خود به طلب علم رهسپار شام و مصر گرديد و 7 ماه در مصر اقامت گزيد و از عالمان و فقيهان و محدثان آن ديار فقه و حديث آموخت.آنگاه در 264ق عازم اصفهان شد.روشن نيست كه در چه زمانى از اين سفرها به رى بازگشته، اما قطعى است كه در رى درگذشته است. | ||
از قرائن چنين بر مى‌آيد كه وى در عراق و بغداد، كه در آن روزگار كانون فقه و حديث بود، از شهرت و منزلت علمى بسيار برخوردار بوده است.ابن ابى حاتم افزون بر پدرش و ابوزرعه و [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]]، نزد كسان ديگرى فقه و حديث آموخت كه بنام‌ترين آنان عبارتند از:جعفر بن منير رازى، احمد بن سنان قطّان، احمد بن منصور | از قرائن چنين بر مى‌آيد كه وى در عراق و بغداد، كه در آن روزگار كانون فقه و حديث بود، از شهرت و منزلت علمى بسيار برخوردار بوده است.ابن ابى حاتم افزون بر پدرش و ابوزرعه و [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]]، نزد كسان ديگرى فقه و حديث آموخت كه بنام‌ترين آنان عبارتند از:جعفر بن منير رازى، احمد بن سنان قطّان، احمد بن منصور رمادى، يونس بن حبيب اصفهانى، حسن بن عرفه، يونس بن عبدالاعلى، محمد بن اسماعيل أحمس، حجاج بن شاعر، محمد بن حسان ازرق، محمد بن مسلم بن وارة، صالح بن احمد بن حنبل، على ابن جنيد و [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجاج]]. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
راويان چندى نيز از ابن ابى حاتم روايت كرده‌اند كه اسامى برخى از آنان بدين قرار است:حسينك | راويان چندى نيز از ابن ابى حاتم روايت كرده‌اند كه اسامى برخى از آنان بدين قرار است:حسينك تميمى، يوسف ميانجى، ابوالشيخ عبدالله بن محمد بن حيان اصفهانى، ابواحمد الحاكم، نيشابورى احمد بن محمد بن بصير، عبدالله بن محمد اسد، على بن قصّار و ابوحاتم بن حبان بستى. | ||
==اخلاق== | ==اخلاق== | ||