۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'همایی، جلال الدین' به 'همایی، جلال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - 'همایی، جلال الدین' به 'همایی، جلال‌الدین') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
لاهورى، چنان كه از شرح او برمى‌آيد، مولانا را پيرو يا شارح انديشه‌هاى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] نمى‌داند. به همين سبب، وقتى به سخن [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] استناد مى‌كند كه آن را موافق مذهب خود ببيند. نام [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در شرح او بيش از سه بار نيامده است كه يكى از آن‌ها اختصاص دارد به نقل جمله‌اى از فتوحات مكيه، باب 366، در كنار سخنى از [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]]، تا نشان دهد كه «شيخ [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محيى‌الدين بن عربى]] امام مهدى(عج) را خاتم ولايت محمدى مى‌داند و تا وقت ظهور آن حضرت، نايب او را در هر دورى از ادوار فلكى موجود مى‌داند كه به نيابت او كار مى‌كند». | لاهورى، چنان كه از شرح او برمى‌آيد، مولانا را پيرو يا شارح انديشه‌هاى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] نمى‌داند. به همين سبب، وقتى به سخن [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] استناد مى‌كند كه آن را موافق مذهب خود ببيند. نام [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در شرح او بيش از سه بار نيامده است كه يكى از آن‌ها اختصاص دارد به نقل جمله‌اى از فتوحات مكيه، باب 366، در كنار سخنى از [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]]، تا نشان دهد كه «شيخ [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محيى‌الدين بن عربى]] امام مهدى(عج) را خاتم ولايت محمدى مى‌داند و تا وقت ظهور آن حضرت، نايب او را در هر دورى از ادوار فلكى موجود مى‌داند كه به نيابت او كار مى‌كند». | ||
اين در حالى است كه منظور مولانا همچنان كه [[همایی، | اين در حالى است كه منظور مولانا همچنان كه [[همایی، جلال‌الدین|جلال‌الدين همايى]] مى‌نويسد: «مقصود مولوى مهدى موعود منتظَر نيست كه به عقيده شيعه و سنى بايد از نسل على(ع) باشد، چنان كه شيخ محيى‌الدين در مؤلفات خود به شرح نوشته است. بلكه مرادش ولى امر و قطب زمان است». [[شهیدی، جعفر|سيد جعفر شهيدى]] نيز مى‌نويسد: «ولى يا قطب يا امام در اصطلاح صوفيان به معنى امام يا حجت كه در علم كلام شيعه شناسانده شده، نيست». | ||
شارح لاهورى مثنوى از ياد اين نكته نيز غافل نمى‌نماند كه از نگاه «اكابر اهل سنت و جماعت» منظور مولانا نايب پيغمبر(ص) است. با اين حال، محمد اكبرآبادى به سبب اشارت‌هاى شيعى مكاشفات رضوى سخت محمدرضا لاهورى را به باد تحقير مى‌گيرد و به زشتى ياد مى‌كند. | شارح لاهورى مثنوى از ياد اين نكته نيز غافل نمى‌نماند كه از نگاه «اكابر اهل سنت و جماعت» منظور مولانا نايب پيغمبر(ص) است. با اين حال، محمد اكبرآبادى به سبب اشارت‌هاى شيعى مكاشفات رضوى سخت محمدرضا لاهورى را به باد تحقير مى‌گيرد و به زشتى ياد مى‌كند. | ||