۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اوح‍دال‍دی‍ن ک‍رم‍ان‍ی، ح‍ام‍د بن اب‍ی‌‌ال‍ف‍خ‍ر (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۲۷
، ۲۱ مهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
او در جوانى به بغداد رفت و در آنجا تحصيل كرد و سپس به حلقه مريدان شيخ شمس‌الدين سجاسى پيوست و از او خرقه گرفت. سجاسى، مراد و استاد شمس تبريزى نيز بود. اوحد‌الدين، از بغداد به تركيه رفت و در آنجا مريدان بسيار يافت. وى به سفرهاى بى‌شمار رفت و با عرفاى زيادى صحبت داشت. | او در جوانى به بغداد رفت و در آنجا تحصيل كرد و سپس به حلقه مريدان شيخ شمس‌الدين سجاسى پيوست و از او خرقه گرفت. سجاسى، مراد و استاد شمس تبريزى نيز بود. اوحد‌الدين، از بغداد به تركيه رفت و در آنجا مريدان بسيار يافت. وى به سفرهاى بى‌شمار رفت و با عرفاى زيادى صحبت داشت. | ||
در سال 632ق، به بغداد بازگشت و در آن هنگام، شيخ شهاب‌الدينسهروردى كه شيخ الشيوخ بغداد بود، درگذشت و اوحد‌الدين بر جنازه او نماز گزارد. خليفه عباسى، المستنصر او را به مقام شيخ الشيوخى گماشت و به رباط مرزبانيه روانه ساخت. اوحد‌الدين کرمانى، روز دوشنبه سوم شعبان 635ق، درگذشت و او را در محله شونيزيه بغداد به | در سال 632ق، به بغداد بازگشت و در آن هنگام، شيخ شهاب‌الدينسهروردى كه شيخ الشيوخ بغداد بود، درگذشت و اوحد‌الدين بر جنازه او نماز گزارد. خليفه عباسى، المستنصر او را به مقام شيخ الشيوخى گماشت و به رباط مرزبانيه روانه ساخت. اوحد‌الدين کرمانى، روز دوشنبه سوم شعبان 635ق، درگذشت و او را در محله شونيزيه بغداد به خاک سپردند. | ||
اوحد‌الدين کرمانى، يكى از شاعران رباعى‌گوى ايرانى است و تخلص وى، «اوحد» مى‌باشد. تعدادى از رباعيات او، در زمره زيباترين رباعيات فارسى جاى دارد. اين رباعيات را مريدان شيخ مى‌نوشته‌اند و در حال حاضر، چند مجموعه مستقل از رباعيات او كه توسط مريدان شيخ فراهم آمده، موجود است. سنت شفاهى در نقل اشعار صوفيان، باعث شده كه تعدادى از اين رباعيات، با رباعيات ديگر شاعران از جمله خيام، مولوى، باباافضل كاشى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و ديگران در هم بياميزد و اصطلاحاً جزو رباعيات سرگردان قرار گيرد. | اوحد‌الدين کرمانى، يكى از شاعران رباعى‌گوى ايرانى است و تخلص وى، «اوحد» مى‌باشد. تعدادى از رباعيات او، در زمره زيباترين رباعيات فارسى جاى دارد. اين رباعيات را مريدان شيخ مى‌نوشته‌اند و در حال حاضر، چند مجموعه مستقل از رباعيات او كه توسط مريدان شيخ فراهم آمده، موجود است. سنت شفاهى در نقل اشعار صوفيان، باعث شده كه تعدادى از اين رباعيات، با رباعيات ديگر شاعران از جمله خيام، مولوى، باباافضل كاشى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و ديگران در هم بياميزد و اصطلاحاً جزو رباعيات سرگردان قرار گيرد. | ||