۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'معرّفى اجمالى' به 'معرفی اجمالی') |
جز (جایگزینی متن - 'مى برد' به 'میبرد') |
||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
ترتيب طبقات طالبيين (فرزندان ابوطالب) به ترتيب [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] شروع، سپس جعفر و بعد عقيل مىباشد. بعد از اين مقدّمه و فصول آن، به معرّفى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] شامل مادر ايشان، ترتيب قرار گرفتن ايشان در بين برادران خود، تاريخ و مكان تولد ذكر بعضى از فضائل و مناقب ايشان، تاريخ شهادت ايشان و در آخر پنج فرزند پسر ايشان به نامهاى امام حسن و حسين(ع)، محمد بن حنفيّه، حضرت عباس(ع) و «عمر اطرف» كه داراى اعقاب هستند، را بر مىشمرد. | ترتيب طبقات طالبيين (فرزندان ابوطالب) به ترتيب [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] شروع، سپس جعفر و بعد عقيل مىباشد. بعد از اين مقدّمه و فصول آن، به معرّفى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] شامل مادر ايشان، ترتيب قرار گرفتن ايشان در بين برادران خود، تاريخ و مكان تولد ذكر بعضى از فضائل و مناقب ايشان، تاريخ شهادت ايشان و در آخر پنج فرزند پسر ايشان به نامهاى امام حسن و حسين(ع)، محمد بن حنفيّه، حضرت عباس(ع) و «عمر اطرف» كه داراى اعقاب هستند، را بر مىشمرد. | ||
در ادامه اثر كه عنوان فرزندان پسر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] كه داراى اعقاب نيستند كه 15 نفر مىباشد، را نام | در ادامه اثر كه عنوان فرزندان پسر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] كه داراى اعقاب نيستند كه 15 نفر مىباشد، را نام میبرد. سپس به ذكر دختران على(ع) كه 28 نفر مىباشند، مىپردازد. در اين قسمت نام مادران و كسانى كه با آنها ازدواج نمودند، را نام مىبرد. | ||
در ادامه اين اثر به معرّفى امام حسن(ع) و فرزندان ذكور او كه داراى اعقاب مىباشند، به نامهاى حسن مثنّى و زيد، مىپردازد. سپس فرزندان حسن مثنّى كه عبدالله محض، ابراهيم قمر، حسن مثلّث، جعفر و داود و فرزندان هر كدام از اينها را به تفضيل بر مىشمرد. در ادامه به معرفى فرزند ديگر امام حسن كه «زيد» باشد، پرداخته مىشود و ايشان چهار فرزند به نامهاى محمد (ايشان از خود فرزندى به جاى نگذاشتهاند)، ابوالحسن يحيى، حسين (كه اعقاب او به احمد سماك بن محمد بن الحسين منتهى مىشود) و حسن امير كه اكثر اعقاب ايشان از فرزندش، قاسم زاهد هستند كه بطور مفصّل نام آنها و فرزندان ايشان در اثر ذكر شده است. <ref>همان، فصل 4 ص136</ref> | در ادامه اين اثر به معرّفى امام حسن(ع) و فرزندان ذكور او كه داراى اعقاب مىباشند، به نامهاى حسن مثنّى و زيد، مىپردازد. سپس فرزندان حسن مثنّى كه عبدالله محض، ابراهيم قمر، حسن مثلّث، جعفر و داود و فرزندان هر كدام از اينها را به تفضيل بر مىشمرد. در ادامه به معرفى فرزند ديگر امام حسن كه «زيد» باشد، پرداخته مىشود و ايشان چهار فرزند به نامهاى محمد (ايشان از خود فرزندى به جاى نگذاشتهاند)، ابوالحسن يحيى، حسين (كه اعقاب او به احمد سماك بن محمد بن الحسين منتهى مىشود) و حسن امير كه اكثر اعقاب ايشان از فرزندش، قاسم زاهد هستند كه بطور مفصّل نام آنها و فرزندان ايشان در اثر ذكر شده است. <ref>همان، فصل 4 ص136</ref> |
ویرایش