أبهى الدّرر في أخبار الإمام المنتظر(ع)؛ تكملة عقد الدّرر: تفاوت میان نسخه‌ها

ظهور يك منجى و مصلح در آخرالزمان از روزگاران بسيار دور و در ميان اقوام و ملت‌هاى مختلف و پيروان اديان آسمانى به عنوان يك اصل مسلّم و اساسى مطرح بوده و هست. همچنين مهدويّت در اسلام به عنوان يك انديشه و نظريه هم اهل سنت و هم شيعه بدان اعتقاد دارند تا آن جا كه خصوصيات ظاهرى، شكل و شمايل، از نسل رسول خدا(ص) بودن، سيرت و سيماى موعود عدالت گستر و حتى زمينه‌ها و نشانه‌هاى ظهور، حكومت و حيات او و بالاخره حوادث و فتنه‌هاى عصر ظهور بازگو شده است. مؤلف عقدالدّرر با بهره بردن از جوامع روايى اهل سنّت و در برخى موارد از طريق راويان شيعه اين مباحث متنوع را با يك ساماندهى مناسب مطرح نموده، ولى چهار مساله را مؤلف بازگو ننموده با اين كه در منابع و جوامع روايى از آن‌ها سخن رانده شده، يكى اين كه امامت، استمرار نبوت و امامان(ع) بعد از رسول الله(ص) جانشينان او مى‌باشند و تعداد امامان، دوازده نفر مى‌باشد و اينان همان امامان دوازده گانه اماميّه مى‌باشند و آن امام دوازدهم، همان مهدى موعود(عج) و امام منتظر است. كه مؤلف اثر حاضر در نگارش اثر بر طبق روش عقدالدّرر است كه روايات را از جوامع روايى اهل سنّت با سلسله سند نقل و از توضيح خوددارى نموده‌اند. و در آخر اثر تعليقه‌هايى بر بعضى از روايات و مطالبى كه از آن برداشت نموده، مطرح كرده‌اند.

در باب اول با نقل چهل و چهار حديث از كتب [[ينابيع المودة لذوي القربی|ينابيع الموده]] و موده القربى و منابع ديگر كه عمده روايات از رسول الله(ص) مى‌باشد، فرمودند: اى على، تو برادر و ورارث و وصىّ من مى‌باشى. اى على، من و تو پدران اين امّت هستيم، اى على، من و تو و ائمه از فرزندان تو، سادات در دنيا و ملوك در آخرت هستند.