قزوینی، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR00155.jpg|بندانگشتی|قزوینی، علی بن محمد]]
[[پرونده:NUR00155.jpg|بندانگشتی|قزوینی، علی بن محمد]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|قزوینی، علی بن محمد
! نام!! data-type="authorName" |قزوینی، علی بن محمد
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| آی‍ت‌ال‍ل‍ه‌ ق‍زوی‍ن‍ی‌، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
| data-type="authorOtherNames" | آی‍ت‌ال‍ل‍ه‌ ق‍زوی‍ن‍ی‌، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د


زن‍ج‍ان‍ی‌ ق‍زوی‍ن‍ی‌، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
زن‍ج‍ان‍ی‌ ق‍زوی‍ن‍ی‌، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
خط ۱۹: خط ۱۹:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |محمد
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|
| data-type="authorbirthDate" |1209
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|قزوین
| data-type="authorBirthPlace" |قزوین
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|1290 هـ.ق
| data-type="authorDeathDate" |1290 هـ.ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |[[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|مرحوم شيخ محمّد تقى اصفهانى]]
 
ملاّ عبدالكريم ايروانى
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[صیغ العقود و الایقاعات]]  
| data-type="authorWritings" |[[صیغ العقود و الایقاعات]]  
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE155AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE155AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>




==زندگى نامه مؤلف==
'''آیت‌الله ملاّ على قزوينى زنجانى'''(1209-1290ق)،
 
 
آیت‌الله ملاّ على قزوينى زنجانى


==ولادت==
==ولادت==
خط ۵۵: خط ۵۴:




مرحوم آیت‌الله ملاّ على قزوينى تحصيلات خود را نخست در نزد دانشمندان قزوين شروع كرده و سپس به حوزۀ علميّه اصفهان مهاجرت نموده و به درس اساتيدى مانند مرحوم شيخ محمّد تقى اصفهانى صاحب كتاب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]] حاضر شده و از معظّم له اجازه اجتهاد گرفت، آنگاه به شهر خود بازگشت.او هم چنين مرحوم ملاّ عبدالكريم ايروانى را نيز درك نموده كه در علم اصول شهرت فراوان دارد و مدّت زيادى از او درس آموخته است و ايروانى به او اجازۀ اجتهاد داده و به صلاحيت او تصريح نمود.
مرحوم آیت‌الله ملاّ على قزوينى تحصيلات خود را نخست در نزد دانشمندان قزوين شروع كرده و سپس به حوزۀ علميّه اصفهان مهاجرت نموده و به درس اساتيدى مانند [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|مرحوم شيخ محمّد تقى اصفهانى]] صاحب كتاب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]] حاضر شده و از معظّم له اجازه اجتهاد گرفت، آنگاه به شهر خود بازگشت.
 
او هم چنين مرحوم ملاّ عبدالكريم ايروانى را نيز درك نموده كه در علم اصول شهرت فراوان دارد و مدّت زيادى از او درس آموخته است و ايروانى به او اجازۀ اجتهاد داده و به صلاحيت او تصريح نمود.


صاحب كتاب «علماء معاصرين» در اين باره مى‌نويسد: «مرحوم قارپوزآبادى مدّت پانزده سال از خدمت شيخ محمّد تقى و مدّت 12 سال از محضر ملاّ عبدالكريم ايرواني استفاده نموده است.و گويند كه مرحوم ايروانى فرمود:من اعلم اهل عصرم بعد ملاّ علي قارپوزآبادى».<ref>کتاب علماء معاصرين129</ref>  
صاحب كتاب «علماء معاصرين» در اين باره مى‌نويسد: «مرحوم قارپوزآبادى مدّت پانزده سال از خدمت [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|شيخ محمّد تقى]] و مدّت 12 سال از محضر ملاّ عبدالكريم ايرواني استفاده نموده است.و گويند كه مرحوم ايروانى فرمود:من اعلم اهل عصرم بعد ملاّ علي قارپوزآبادى».<ref>کتاب علماء معاصرين129</ref>  


مرحوم آیت‌الله ملاّ على قزوينى آنگاه به زنجان مهاجرت نموده و در آنجا ماندگار شد.او در اين شهر به آموزش مردم و تبليغ و هدايت آنان مشغول گرديد و كار تدريس و نويسندگى را در پيش گرفت و روز بروز به شهرت وى افزون شده و گروه‌هاى بسيار زيادى از مردم و اهالى آذربايجان، قفقاز، همدان، قزوين و زنجان از او تقليد كرده و به فتاوايش عمل مى‌نمودند.او در روز شنبه هشتم ماه محرّم سال 1290 ه‍.ق در زنجان فوت شده و در همان جا در بقعۀ مخصوص به خاك سپرده شد.<ref>اقتباس با اندكى تغيير از كتاب «خطّ سوم در انقلاب مشروطيّت ايران»ص 210 بنقل از أعيان الشيعه و منابع ديگر</ref>  
مرحوم آیت‌الله ملاّ على قزوينى آنگاه به زنجان مهاجرت نموده و در آنجا ماندگار شد.او در اين شهر به آموزش مردم و تبليغ و هدايت آنان مشغول گرديد و كار تدريس و نويسندگى را در پيش گرفت و روز بروز به شهرت وى افزون شده و گروه‌هاى بسيار زيادى از مردم و اهالى آذربايجان، قفقاز، همدان، قزوين و زنجان از او تقليد كرده و به فتاوايش عمل مى‌نمودند.او در روز شنبه هشتم ماه محرّم سال 1290 ه‍.ق در زنجان فوت شده و در همان جا در بقعۀ مخصوص به خاك سپرده شد.<ref>اقتباس با اندكى تغيير از كتاب «خطّ سوم در انقلاب مشروطيّت ايران»ص 210 بنقل از أعيان الشيعه و منابع ديگر</ref>  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش