۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'شیخالاسلام' به 'شیخالاسلام') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدطاهر بن محمدحسین قمی''' (متوفی 1098ق)، فقیه، متکلم، اخباری قرن یازدهم و از مشایخ اجازه شیخ حر عاملی و علامه مجلسی است. از آثار اوست: «حجة الإسلام في شرح تهذيب الأحكام»، الأربعين في فضائل أميرالمؤمنين و إمامة الأئمة المعصومين» و... | '''محمدطاهر بن محمدحسین قمی''' (متوفی 1098ق)، فقیه، متکلم، اخباری قرن یازدهم و از مشایخ اجازه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]] و [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] است. از آثار اوست: «حجة الإسلام في شرح تهذيب الأحكام»، الأربعين في فضائل أميرالمؤمنين و إمامة الأئمة المعصومين» و... | ||
==تولد، تحصیلات و موقعیت اجتماعی== | ==تولد، تحصیلات و موقعیت اجتماعی== | ||
سال تولد او دقیقاً معلوم نیست و در کتب اصحاب تراجم در این رابطه چیزی ذکر نشده است. زادگاهش شیراز بوده و در اوان جوانی به نجف اشرف کوچ کرد و در آنجا نشو و نما یافت. وی در نجف تحصیلات خود را به انجام رسانید و علوم و معارف الهی را کسب نمود و در علوم و فنون مختلف صاحب‌نظر شد. بعد از اتمام مراحل تحصیل، به شهر مقدس قم منتقل شد و در آنجا به مقام زعامت و مرجعیت نائل آمد و مرتبه | سال تولد او دقیقاً معلوم نیست و در کتب اصحاب تراجم در این رابطه چیزی ذکر نشده است. زادگاهش شیراز بوده و در اوان جوانی به نجف اشرف کوچ کرد و در آنجا نشو و نما یافت. وی در نجف تحصیلات خود را به انجام رسانید و علوم و معارف الهی را کسب نمود و در علوم و فنون مختلف صاحب‌نظر شد. بعد از اتمام مراحل تحصیل، به شهر مقدس قم منتقل شد و در آنجا به مقام زعامت و مرجعیت نائل آمد و مرتبه شیخالاسلام و امامت جمعه و جماعت را در این شهر عهدهدار گردید. او در میان اقشار مختلف مردم محبوبیتی فراوان داشت و دستوراتش را همگان پیروی می‌کردند<ref>ر.ک: مبلغی، محمدرضا، مجله: نامه قم</ref>. | ||
او نماز جمعه می‌خواند و به تارکین آن انکار شدید داشت. معاند مذاق فلاسفه و صوفیه بوده و بین او و ملا خلیل قزوینی که نماز جمعه را در زمان غیبت حرام می‌دانسته، جریانی واقع شد. همچنین در مسئله تصوف نیز مکاتباتی بین او و یکی از علمای نامی وقت، به عمل آمد و رساله‌ای در رد صوفیه نوشته و جمعی از عرفا و علما را رد کرده است؛ بلکه می‌گویند که در چند رساله خود سماع و خرقه‌پوشی و پشمینه‌پوشی و چله‌نشینی و عزلت و انتفاع از مردم و به زبان آوردن لفظ طریقت و حقیقت و قول به عشق حقیقی و مکاشفات عرفانیه و نظایر این‌ها را از بدعت‌های مهلکه شمرده است<ref>ر.ک: درگاهی، حسین؛ طارمی، حسن، صفحه یازدهم</ref>. | او نماز جمعه می‌خواند و به تارکین آن انکار شدید داشت. معاند مذاق فلاسفه و صوفیه بوده و بین او و ملا خلیل قزوینی که نماز جمعه را در زمان غیبت حرام می‌دانسته، جریانی واقع شد. همچنین در مسئله تصوف نیز مکاتباتی بین او و یکی از علمای نامی وقت، به عمل آمد و رساله‌ای در رد صوفیه نوشته و جمعی از عرفا و علما را رد کرده است؛ بلکه می‌گویند که در چند رساله خود سماع و خرقه‌پوشی و پشمینه‌پوشی و چله‌نشینی و عزلت و انتفاع از مردم و به زبان آوردن لفظ طریقت و حقیقت و قول به عشق حقیقی و مکاشفات عرفانیه و نظایر این‌ها را از بدعت‌های مهلکه شمرده است<ref>ر.ک: درگاهی، حسین؛ طارمی، حسن، صفحه یازدهم</ref>. | ||
==گفتار بزرگان درباره ایشان== | ==گفتار بزرگان درباره ایشان== | ||
علامه امینی از او چنین یاد می‌کند: مولی محمدطاهر بن محمدحسین شیرازی، نجفی، قمی، یکی از نوادری است که در دانش‌های گوناگون تبحری بسزا داشت و شخصیتی برجسته از مشایخ اجازات حدیث بود که زنجیره پیوسته اسانید بدیشان اتصال می‌یابد. او فقه سرشار را با فلسفه درست و بلندی پایه جمع کرده بود و آگاهی کامل از حدیث و آشنایی فراوان با ادب و فرهنگ داشت. فضیلت بسیار را با اندرزهای رسا، مواعظ سودمند، سخنان حکیمانه پرارج و شعر روان که به رشته‌های گوهر و دانه‌های جواهر می‌مانست درآمیخته بود. نویسندگان کتب رجال در ستایش و بزرگداشت وی بر یکدیگر سبقت گرفته‌اند. | [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]] از او چنین یاد می‌کند: مولی محمدطاهر بن محمدحسین شیرازی، نجفی، قمی، یکی از نوادری است که در دانش‌های گوناگون تبحری بسزا داشت و شخصیتی برجسته از مشایخ اجازات حدیث بود که زنجیره پیوسته اسانید بدیشان اتصال می‌یابد. او فقه سرشار را با فلسفه درست و بلندی پایه جمع کرده بود و آگاهی کامل از حدیث و آشنایی فراوان با ادب و فرهنگ داشت. فضیلت بسیار را با اندرزهای رسا، مواعظ سودمند، سخنان حکیمانه پرارج و شعر روان که به رشته‌های گوهر و دانه‌های جواهر می‌مانست درآمیخته بود. نویسندگان کتب رجال در ستایش و بزرگداشت وی بر یکدیگر سبقت گرفته‌اند. | ||
صاحب «أمل الآمال» می‌فرماید: او یکی از فضلای معاصر ما بشمار می‌رود؛ محققی دقیق النظر، ثقه و بسیار مورد اطمینان است. فقیهی آگاه از علم کلام و محدثی جلیل القدر و بزرگوار است. محدث نوری نیز در | [[حر عاملی، محمد بن حسن|صاحب «أمل الآمال»]] می‌فرماید: او یکی از فضلای معاصر ما بشمار می‌رود؛ محققی دقیق النظر، ثقه و بسیار مورد اطمینان است. فقیهی آگاه از علم کلام و محدثی جلیل القدر و بزرگوار است. [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] نیز در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]»، او را چنین توصیف می‌کند: عالم جلیل ارجمند، چهره برجسته و سرشناس طایفه شیعه و صاحب نگاشت‌هایی زیبا و سودمند<ref>ر.ک: همان، صفحه یازدهم و دوازدهم</ref>. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
# ملا محمدباقر مجلسی (1110ق)؛ | # [[مجلسی، محمدباقر|ملا محمدباقر مجلسی]] (1110ق)؛ | ||
# محمد بن حسن حرّ عاملی (1104ق)؛ | # [[حر عاملی، محمد بن حسن|محمد بن حسن حرّ عاملی]] (1104ق)؛ | ||
# مولی محمدمحسن فیض کاشانی (1091ق)؛ | # [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|مولی محمدمحسن فیض کاشانی]] (1091ق)؛ | ||
# شیخ نورالدین اخباری؛ | # شیخ نورالدین اخباری؛ | ||
و...<ref>ر.ک: همان</ref>. | و...<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||