اربعین شیخ بهایی (ترجمه عقیقی بخشایشی): تفاوت میان نسخه‌ها

اربعين [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، به علت جامعيت و گستردگى و داشتن فوايد علمى و فقهى فراوان، تاكنون يك بار توسط مرحوم خاتون‌آبادى، شاگرد و معاصر خود مؤلف، مورد ترجمه قرار گرفته است، ولى نثر آن مربوط به قرن 11 و نسبت به خوانندگان امروز، سنگين و غير قابل فهم مى‌باشد. اين امر باعث شده است تا مترجم با احياى مجدد اين اثر، به اميد آنكه مشمول مفاد حديث شريف اربعين گردد، اقدام به ترجمه، تعليق و تخريج اسانيد آن نمايد.<ref>مقدمه مترجم، ص 51</ref>

در مقدمه دبير كنگره، به اين نكته اشاره شده است كه در يادكرد گذشتگان نيك‌نهاد و عالمان راسخ كه به نور امامان خود هدايت پذيرفتند، اين نكته گفتنى است كه اينان به سيره موالى خود اقتدا كردند، بار خود را در پيشگاه آن‌ها به زمين افكندند و از غير ظرف آنها ننوشيدند.<ref>مقدمه دبير كنگره، ص 3</ref>

مقدمه مترجم، تقريبا مفصل بوده و در آن، ضمن بيان منزلت حديث و تاريخ تدوين آن، به موارد و موضوعات ذيل، پرداخته شده است: گفتار بزرگانى چون حاج [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانى]]، [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] و صاحب «تأسيس الشيعة»؛ افسانه محدوديت حديث؛ سخنى با برخى از نويسندگان تاريخ علوم نقلى؛ گفتار [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]؛ گفتار استاد بستانى؛ افسانه عدم ضبط حديث؛ حديثى از رسول خدا(ص)؛ سفرهاى پررنج در راه فراگيرى حديث از جمله سفر احمد بن محمد بن عيسى قمى، ابوايوب سلمان منقرى، جابر بن عبدالله انصارى، ابوالعاليه، ابن قلايه بصرى و سعيد بن مسيب؛ جوامع چهل حديثى؛ گفتارى از مؤلف در مورد حديث و درايه؛ انواع سندها و.<ref>پيشگفتار مترجم، ص 15</ref>

در پايان اين مقدمه، نگاهى اجمالى به زندگى و تأليفات مؤلف افكنده شده و پس از بيان انگيزه ترجمه، نمونه‌اى از دست‌خط مؤلف، ارائه شده است.<ref>همان، ص 41</ref>