۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
|||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
استاد [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] در يادداشتى كه مصحح، آن را در ابتداى كتاب درج كرده، چنين مىگويد: «در كتابخانه خسروپاشا از جمله نسخههاى وقف بر مزار ابوايوب انصارى در استانبول كتاب شماره 5، نسخهاى است از تفسير قرآن كه فقط شصت ورقى از آن بهجا مانده است... از اول كه بنده ديدمش گمان بردم نسخهاى متعلق به قبل از چهارصد هجرى است... عكس نسخه را گرفتم و ميل داشتم كه آن را بهصورت عكسى به انضمام نشرى از متن به حروف چاپ كنم. كثرت كارهاى مختلف من مانع از اين اقدام گرديد و اكنون دوست عزيزم آقاى دكتر [[روشن، محمد|محمد روشن]] آن نيت مرا به احسن وجوه جامه عمل پوشانيدهاند».<ref>مقدمه، صفحه هفت</ref> | استاد [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] در يادداشتى كه مصحح، آن را در ابتداى كتاب درج كرده، چنين مىگويد: «در كتابخانه خسروپاشا از جمله نسخههاى وقف بر مزار ابوايوب انصارى در استانبول كتاب شماره 5، نسخهاى است از تفسير قرآن كه فقط شصت ورقى از آن بهجا مانده است... از اول كه بنده ديدمش گمان بردم نسخهاى متعلق به قبل از چهارصد هجرى است... عكس نسخه را گرفتم و ميل داشتم كه آن را بهصورت عكسى به انضمام نشرى از متن به حروف چاپ كنم. كثرت كارهاى مختلف من مانع از اين اقدام گرديد و اكنون دوست عزيزم آقاى دكتر [[روشن، محمد|محمد روشن]] آن نيت مرا به احسن وجوه جامه عمل پوشانيدهاند».<ref>مقدمه، صفحه هفت</ref> | ||
كتاب حاضر براى دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسى در مقطع كارشناسى بهعنوان منبع جنبى درس «متون تفسيرى فارسى» تدوين و توسط انتشارات سمت منتشر شده است.<ref>مقدمه ناشران، | كتاب حاضر براى دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسى در مقطع كارشناسى بهعنوان منبع جنبى درس «متون تفسيرى فارسى» تدوين و توسط انتشارات سمت منتشر شده است.<ref>مقدمه ناشران، صچهار</ref> | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
مؤلف، از نظريات مفسرينى همچون [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، قتاده، مجاهد، سعيد بن جبير، ضحاك، حسن بصرى، ابوايوب انصارى، براء بن عازب و... استفاده برده و موارد اختلافى را نيز متذكر شده و معمولا نظر انتخابى خود را بيان نكرده است.<ref>متن، ص3، و 4 و ص50، در تفسير آيه 195: ''' «و لا تلقوا بأيديكم إلى التهلكة» '''</ref> | مؤلف، از نظريات مفسرينى همچون [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، قتاده، مجاهد، سعيد بن جبير، ضحاك، حسن بصرى، ابوايوب انصارى، براء بن عازب و... استفاده برده و موارد اختلافى را نيز متذكر شده و معمولا نظر انتخابى خود را بيان نكرده است.<ref>متن، ص3، و 4 و ص50، در تفسير آيه 195: ''' «و لا تلقوا بأيديكم إلى التهلكة» '''</ref> | ||
نام چند تن از علما و مفسرين نيز در چند جاى كتاب آمده كه محقق كوشش و جستجوى فراوانى در كتابهاى رجال و طبقات مفسران داشتهاند، ولى به نتيجه مناسبى دست پيدا نكردهاند؛ كسانى همچون ابوسهل انمارى، خواجه بامنصور و ابوجعفر. هرچند خواجه بامنصور را مىتوان محمد بن محمد بن محمود، ابومنصور الماتريدى متوفى سال 333ق دانست، ولى بهيقين نمىتوان آن را پذيرفت.<ref>مقدمه، | نام چند تن از علما و مفسرين نيز در چند جاى كتاب آمده كه محقق كوشش و جستجوى فراوانى در كتابهاى رجال و طبقات مفسران داشتهاند، ولى به نتيجه مناسبى دست پيدا نكردهاند؛ كسانى همچون ابوسهل انمارى، خواجه بامنصور و ابوجعفر. هرچند خواجه بامنصور را مىتوان محمد بن محمد بن محمود، ابومنصور الماتريدى متوفى سال 333ق دانست، ولى بهيقين نمىتوان آن را پذيرفت.<ref>مقدمه، صدوازده</ref> | ||
از جمله مختصات زبانى اين اثر تبديل «ب» به «ف» در بسيارى از تكواژههاست. نمونهاى از متن: «و چو پيغامبر عليهالسلام، فرخواند فر ايشان اين آيتها، خامش شدند و دانستند كاين وحى خداى است، بهانه كردند و گفتند كه: فر دلهاى ما پوشش است و فهمهاى ما كند است، ما همى اندر نيابيم مر گفتارهاى تو را.<ref>متن، ص7</ref> | از جمله مختصات زبانى اين اثر تبديل «ب» به «ف» در بسيارى از تكواژههاست. نمونهاى از متن: «و چو پيغامبر عليهالسلام، فرخواند فر ايشان اين آيتها، خامش شدند و دانستند كاين وحى خداى است، بهانه كردند و گفتند كه: فر دلهاى ما پوشش است و فهمهاى ما كند است، ما همى اندر نيابيم مر گفتارهاى تو را.<ref>متن، ص7</ref> |
ویرایش