إيضاح مخالفة السنة لنص الكتاب و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

مصحح در مقدمه‌اش پس از ذكر شرح حال نويسنده، منزلت علمى و كتب تفسير او به معرفى کتاب مورد بحث پرداخته است. سپس در بخش ديگرى از مقدمه، موارد تناقض كلام اهل سنت با قرآن را مورد بررسى قرار داده است. صدور كذب از جانب خدا، فعل بنده، استطاعت، حسن و قبح، صفات الهى، اراده خدا، قدرت خدا و عصمت امام از جمله عناوين بحث شده است. در انتهاى مقدمه نيز نسخه‌هاى خطى مورد استفاده و شيوه تصحيح کتاب ذكر شده است (مقدمه مصحح، ص 9-47).

مصحح با تذكر اين نكته كه دانشمندان، اين کتاب را در زمره كتب احتجاج، و هم در عداد تفاسير به شمار آورده‌اند، به كلامى از [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعة]] اشاره مى‌كند: از آنجا كه در اين کتاب تفسير آيات و بيان مداليل آن است، از كتب تفسير شمرده مى‌شود. از سوى ديگر اين کتاب از كتب ردود دينى و احتجاج به حساب مى‌آيد؛ زيرا مشتمل بر بيان مخالفت‌هاى اهل سنت با نص کتاب و سنت است (همان، ص 16).

به نظر مى‌رسد كه منظور [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] از «اهل سنت» اشاعره بوده است به اين دليل كه اكثريت قريب به اتفاق مبانى كلامى كه وى بر قرآن عرضه كرده و آن را با قرآن متناقض يافته است، اصول و مبانى كلامى اشاعره است. چرا كه اشاعره بر اين عقيده هستند كه خداوند متعال، بندگان خود را بر انجام گناه و معصيت مجبور كرده و صدور كذب از جانب خداوند نعوذ بالله- را جايز مى‌شمارند، كه در جاى‌جاى اين کتاب، ردّ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] بر اين عقايد به چشم مى‌خورد (همان، ص 23).

علامه در اين کتاب با استناد به آيات قرآن بيان كرده است كه نظر اشاعره با نص قرآن مخالفت دارد. وجوهى را كه علامه از آن به عنوان مخالف ديدگاه اهل تسنن با قرآن ذكر كرده است برخى به‌صورت صريح در عقايد اهل سنت آمده است. چون عقيده به اين‌كه خداوند فاعل افعال بندگان است اما برخى ديگر از اين وجوه لازمه عقايد اهل سنت است بدون اين‌كه به آن تصريح كرده باشند و حتى در برخى از موارد صريحاً آن را رد كرده‌اند؛ به عنوان مثال جواز صدور كذب از جانب خداوند از عقايد صريحه اهل سنت نيست اما علامه اين مسأله را به اهل سنت نسبت داده است. شايد سبب آن باشد كه آنان به حسن و قبح شرعى معتقدند و چيزى را به خدا واجب نمى‌دانند (همان، ص 24).