۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ر.ك: ' به ' ر.ک: '
جز (جایگزینی متن - '....<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ر.ك: ' به ' ر.ک: ') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
#مصحح در معرفى اثر حاضر چنين آورده است: ابن حبان در كتابش «تاريخ الصحابة» قصد كرده كه اسامى صحابيانى را ذكر كند كه از آنان روايتى نقل شده و آن را بر اساس حروف الفبا منظم ساخته و بعد كنيه‌ها را به آن ملحق كرده و تعداد 1608 نفر از مردان و زنان را آورده است و بعد از مراجعه دريافتم كه اين كتاب جزئى از كتاب مؤلف به نام «الثقات» (جزء اختصاصى صحابه) است و چون در بين منابع، در فهرست آثار ابن حبان بر كتابى به اين نام دست نيافتيم دانستيم كه اين نام را ناسخ يا فهرست‌نويس قرار داده... من مى‌گويم كه ابن حبان از اين كتاب قصد احاطه نداشته و در بيشتر موارد بر مشاهير اكتفا كرده است.<ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ص17</ref> | #مصحح در معرفى اثر حاضر چنين آورده است: ابن حبان در كتابش «تاريخ الصحابة» قصد كرده كه اسامى صحابيانى را ذكر كند كه از آنان روايتى نقل شده و آن را بر اساس حروف الفبا منظم ساخته و بعد كنيه‌ها را به آن ملحق كرده و تعداد 1608 نفر از مردان و زنان را آورده است و بعد از مراجعه دريافتم كه اين كتاب جزئى از كتاب مؤلف به نام «الثقات» (جزء اختصاصى صحابه) است و چون در بين منابع، در فهرست آثار ابن حبان بر كتابى به اين نام دست نيافتيم دانستيم كه اين نام را ناسخ يا فهرست‌نويس قرار داده... من مى‌گويم كه ابن حبان از اين كتاب قصد احاطه نداشته و در بيشتر موارد بر مشاهير اكتفا كرده است.<ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ص17</ref> | ||
#نويسنده با ديده قبول، روايت عشره مبشره را نقل كرده.<ref>ر.ك: متن كتاب، ص23-26</ref>و آن را بدون هيچ نقدى رها ساخته است؛ درحالى‌كه حديث‌شناسان اين روايت را از نظر سندى، مجعول مى‌دانند و محتواى آن نيز از نظر تاريخى و اعتقادى پذيرفتنى نيست و پرسش‌هاى چالشى و تأمل‌برانگيزى را مطرح ساخته و پژوهش‌ها و نقدهاى متعددى نيز در اين موضوع انجام شده است.<ref>از جمله ر. | #نويسنده با ديده قبول، روايت عشره مبشره را نقل كرده.<ref>ر.ك: متن كتاب، ص23-26</ref>و آن را بدون هيچ نقدى رها ساخته است؛ درحالى‌كه حديث‌شناسان اين روايت را از نظر سندى، مجعول مى‌دانند و محتواى آن نيز از نظر تاريخى و اعتقادى پذيرفتنى نيست و پرسش‌هاى چالشى و تأمل‌برانگيزى را مطرح ساخته و پژوهش‌ها و نقدهاى متعددى نيز در اين موضوع انجام شده است.<ref>از جمله ر.ک: بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث، ج1، ص773-784</ref> | ||
#سلمان فارسى، ابوعبداللّه، اصلش از روستايى در اصفهان بود. او همان است كه به او «سلمان الخير» گفته مى‌شود و هر كسى كه بپندارد كه آنها دو نفرند، گرفتار وهم شده است. وى در كوفه سكونت داشت و در زمان خلافت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، در مدينه سال 36ق، بعد از جنگ جمل درگذشت.<ref>ر.ك: متن كتاب، ص116-117</ref> | #سلمان فارسى، ابوعبداللّه، اصلش از روستايى در اصفهان بود. او همان است كه به او «سلمان الخير» گفته مى‌شود و هر كسى كه بپندارد كه آنها دو نفرند، گرفتار وهم شده است. وى در كوفه سكونت داشت و در زمان خلافت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، در مدينه سال 36ق، بعد از جنگ جمل درگذشت.<ref>ر.ك: متن كتاب، ص116-117</ref> | ||
#نويسنده برخى از زنان را نيز شناسانده و اين شناسايى گاه فقط با ذكر نام شخص و گاه همراه با نام پدرش است و هيچ اطلاع ديگرى اضافه نشده است، مانند ام‌حبيبه بنت عباس بن عبدالمطلب، ام‌عبداللّه، ام‌حكيم بنت وداعه، ام‌الحصين احمسيه، ام‌حفيد بنت الحارث، ام‌سليم بنت ابوحكيم، ام‌قيس هذليه، ام‌سنبله، ام‌سنان اسلميه، ام‌مطاع اسلميه، ام‌كرز كعبيه و.<ref>ر.ك: همان، ص277-278</ref>و گاه همراه با يكى دو اطلاع كوتاه است، مانند: | #نويسنده برخى از زنان را نيز شناسانده و اين شناسايى گاه فقط با ذكر نام شخص و گاه همراه با نام پدرش است و هيچ اطلاع ديگرى اضافه نشده است، مانند ام‌حبيبه بنت عباس بن عبدالمطلب، ام‌عبداللّه، ام‌حكيم بنت وداعه، ام‌الحصين احمسيه، ام‌حفيد بنت الحارث، ام‌سليم بنت ابوحكيم، ام‌قيس هذليه، ام‌سنبله، ام‌سنان اسلميه، ام‌مطاع اسلميه، ام‌كرز كعبيه و.<ref>ر.ك: همان، ص277-278</ref>و گاه همراه با يكى دو اطلاع كوتاه است، مانند: | ||