میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

! نام!! data-type="authorName" |میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن

|-

| data-type="authorOtherNames" | م‍ح‍ق‍ق‌ ق‍م‍ی‌

ف‍اض‍ل‌ ق‍م‍ی‌

|-

|نام پدر  

|-

|رحلت  

|-

|اساتید

|- class="articleCode"

|کد مؤلف

|}

</div>

او بين سال‌هاى 1150 تا 1153 در روستاى «دره باغ» از منطقۀ جابلاق (جاپلق) در اطراف شهرستان ازنا (استان لرستان) به دنيا آمد.

ميرزاى قمى در جابلاق (جاپلق) به دنيا آمده است، اما به خاطر سكونتش در قم، به ميرزاى قمى و محقق قمى معروف شده و به واسطۀ كتاب گرانمايه‌اش قوانين، به عنوان «صاحب قوانين» شهرت يافته است.

او با خواهر سيد حسين خوانسارى ازدواج كرده و در سال 1174 قمرى به عراق مهاجرت كرد.

ميرزا پس از ورود به كربلا نزد [[وحید بهبهانی، محمدباقر|آیت‌الله محمدباقربهبهانى]] ([[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]) كه از مراجع عاليقدر جهان تشيع بود ادامۀ تحصيل داد تا اينكه پس از گرفتن اجازۀ نقل روايت از ايشان، به سوى وطنش روستاى «دره باغ» در حوالى شهرستان ازنا رفت.

ميرزا كه مى‌ديد در آن روستاى كوچك ارزش علمى او پاس داشته نمى‌شود به اصفهان رفته و در مدرسۀ كاسه‌گران مشغول تدريس شد.

==خصوصيات ميرزا==

#شايد مهمترين نكته در خصوصيات ميرزاى قمى تأثير اخلاقى و وعظ و نصيحت و ارشاد آن بزرگوار باشد. او حتى در نامه‌اى به فتحعلى شاه قاجار به ارشاد و راهنمايى او پرداخته، كه از آن به ارشاد نامۀ ميرزاى قمى تعبير شده است. در ابتداى اين نامه چنين آمده: «راه گم كردۀ بيابان خطايا و جرائم! و كشتى شكست خوردۀ طوفان درياى مآثم!... به عرض اعلى مى‌رساند...».

#در زمان ميرزا، رفته رفته شهر قم، كه پس از فتنۀ افاغنه تهى از علماى دين شده بود، رونق پيشين خود را باز يافت. از اين جهت ميرزا را مى‌توان مجدِّد حوزۀ علميّۀ قم بعد از صفويه ناميد، حوزه‌اى كه تا امروز نيز باقى است و جهان تشيع از بركات آن استفاده مى‌كند.

#از ديگر خصوصيات ميرزاى قمى، ارادۀ جدى او در ايام تحصيل براى مطالعه و تحقيق بود.

در قصص العلماء عناوينى همچون: علامة، فهامة، مقنن القوانين و ناهج مناهج الصدق و اليقين، قدوة العلماء العاملين و أسوة الفقهاء الراسخين و رئيس الدنيا والدين، أزهد أهل زمانه و أورع المتورعين و أعلم و أفقه المعاصرين، را براى او برشمرده است.

«الشيخ المعظم، العالم العلم المقدم، مسهل سبيل التدقيق و التحقيق، مبين قوانين الأصول و مناهج الفروع... الأجل الأمجد الأعبدالأزهد الأورع...»

«فقيه، أصولي، مجتهد، مصوب، معاصر، يروي عن شيخنا محمدباقرالبهبهاني» و از او به معتبر الحديث نيز ياد مى‌كند و اين نشان از عظمت علمى ميرزا دارد، اگر چه هيچكدام از علماء شيعه قائل به تصويب نبوده‌اند.

#پدر بزرگوارش به عنوان اولين استاد او مطرح است.

#سيد حسين خوانسارى، كه در خوانسار از او كسب فيض كرده است.

#حاج محمدحسین الأصبهانى معروف به نيل فروش

#شيخ محمد مهدى فتونى عاملى

#آقا محمدباقرهزار جريبى نجفى

از جمله پرورش يافتگان محضر درس ميرزاى قمى مى‌توان اين بزرگان را نام برد:

#سيد محسن اعرجى، صاحب المحصول

#حاج [[کرباسی، محمدابراهیم بن محمدحسن|محمد ابراهيم كرباسى]]، صاحب اشارات

#سيد محمدباقرموسوى شفتى، صاحب مطالع الأنوار

#:در روضات راجع به اين دو نفر چنين آمده: «إنه كان كثير العناية بهما، شديد المحبة لهما، كثير الاعتماد عليهما، مصرحا بفضلهما و اجتهادهما و تقدمهما على جميع تلاميذه... مصرحا ببلوغهما إلى درجة الاجتهاد.»

#سيد على، شارح منظومۀ بحر العلوم

#محمد جعفر بن صفرخان همدانى كبودر آهنگى، صاحب مرآة الحق

از ميرزاى قمى كتب فراوانى به يادگار مانده كه به چند عنوان اشاره مى‌شود:

#القوانين المحكمة في الأصول

#المسائل الركنية

#مناسك الحج

و كتب و رساله‌هاى فراوان ديگر.

[[غنایم الایام فی مسایل الحلال و الحرام]]  

[[مناهج الاحکام (کتاب الصلاة)]]  

[[الحاشیة علی استصحاب القوانین]]  

[[خلاصة القوانین]]  

[[الحاشیة علی قوانین الأصول (طارمی، جواد)]]  

[[موضح القوانین]]  

[[قوانین الاصول (خطی)]]  

[[رده:زندگی‌نامه]]