۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک'
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«طب در دوره صفويه»، نوشته دكتر سيريل آلگود است كه توسط محسن جاويدان به فارسى ترجمه شده است. اين كتاب، از مهم‌ترين منابع تاريخ | «طب در دوره صفويه»، نوشته دكتر سيريل آلگود است كه توسط محسن جاويدان به فارسى ترجمه شده است. اين كتاب، از مهم‌ترين منابع تاريخ پزشکى ايران است. | ||
دكتر آلگود، با توجه به سابقه طولانى حضور در ايران و نيز مطالعات گسترده او در تاريخ طب - خصوصاً طب در سرزمين ايران - توانسته بسيارى از مباحث تاريخ | دكتر آلگود، با توجه به سابقه طولانى حضور در ايران و نيز مطالعات گسترده او در تاريخ طب - خصوصاً طب در سرزمين ايران - توانسته بسيارى از مباحث تاريخ پزشکى ايران در يك دوره مهم از تاريخ آن (دوران صفويه) را تحرير كند. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
مطالب كتاب، از يك‌سو مكمل مطالب كتاب تاريخ | مطالب كتاب، از يك‌سو مكمل مطالب كتاب تاريخ پزشکى ايران محسوب مى‌گردد و از سويى ديگر، حاوى نكات و حقايقى است كه در نوع خود بسيار جالب و درخور تعمق مى‌باشد؛ به عنوان مثال، در اين كتاب نشان داده شده است كه چگونه برخى اختراعات پزشکى، نظير سوزن تزريقات، يا برخى روش‌هاى درمانى، نظير آنچه كه اينك به روش فوئلر شهره گشته است، يا حتى پى‌بردن به وجود ميكروب، برخلاف آنچه كه تصور مى‌رود، از كشفيات اروپائيان نيست و داراى منشأ ايرانى مى‌باشند و يا آنكه بسيارى از آلات و ادوات جراحى، داراى نام‌هاى فارسى خاص خود هستند كه متأسفانه به بوته فراموشى سپرده شده‌اند. | ||
مؤلف، در ديباچه اين اثر، به بررسى شرح احوال چهار | مؤلف، در ديباچه اين اثر، به بررسى شرح احوال چهار پزشک مشهور ايران‌زمين ([[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]]، غياث‌الدين محمد، [[بهاء الدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین|بهاء الدوله رازى]] و حكيم محمد) پرداخته است. | ||
بخش اول، پيرامون | بخش اول، پيرامون پزشکى در دوران صفويه است. اين بخش در هفت فصل، از سلسله صفويه، پزشکان، داروسازان، چشم‌پزشکان، پزشکان مهاجر و رسوخ طب ايران در هند، پزشکان خارجى و پزشکان شاعر سخن گفته است. | ||
بخش دوم، درباره جراحى است و در پنج فصل از تحصيلات يك جراح، تشريح، تخصص‌هاى جراحى و جراحى‌هاى كوچك، روش‌هاى جراحى و جراحى‌هاى بزرگ بحث كرده است. | بخش دوم، درباره جراحى است و در پنج فصل از تحصيلات يك جراح، تشريح، تخصص‌هاى جراحى و جراحى‌هاى كوچك، روش‌هاى جراحى و جراحى‌هاى بزرگ بحث كرده است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
2. تحليل‌ها و تفاسير مؤلف. از آنجا كه وى مسلمان و آشنا با فرهنگ اسلامى و ايرانى نيست و از سويى به مقتضاى كار در سفارت‌خانه انگلستان، ممكن است نسبت به ايران و ايرانى، تحت تأثير احساسات خاصى قرار گرفته باشد، نمى‌توان به تحليل‌هاى او چندان اعتماد كامل داشت. | 2. تحليل‌ها و تفاسير مؤلف. از آنجا كه وى مسلمان و آشنا با فرهنگ اسلامى و ايرانى نيست و از سويى به مقتضاى كار در سفارت‌خانه انگلستان، ممكن است نسبت به ايران و ايرانى، تحت تأثير احساسات خاصى قرار گرفته باشد، نمى‌توان به تحليل‌هاى او چندان اعتماد كامل داشت. | ||
جانب‌دارى نه‌چندان عالمانه او از [[بهاء الدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین|بهاء الدوله رازى]] در برابر حكيم عمادالدين شيرازى (طب در دوره صفويه، ص 27)، مطالبى كه پيرامون تاريخ صفويه نقل مى‌كند (همان، ص 3) و... از جمله اشتباهات اوست؛ بااين‌حال، بسيارى از مطالبى كه نقل مى‌كند، در منابع ديگر نقل نشده و از اين جهت، كتاب «طب در دوره صفويه» يكى از منابع سودمند در تاريخ | جانب‌دارى نه‌چندان عالمانه او از [[بهاء الدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین|بهاء الدوله رازى]] در برابر حكيم عمادالدين شيرازى (طب در دوره صفويه، ص 27)، مطالبى كه پيرامون تاريخ صفويه نقل مى‌كند (همان، ص 3) و... از جمله اشتباهات اوست؛ بااين‌حال، بسيارى از مطالبى كه نقل مى‌كند، در منابع ديگر نقل نشده و از اين جهت، كتاب «طب در دوره صفويه» يكى از منابع سودمند در تاريخ پزشکى شمرده مى‌شود. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||