۶٬۵۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{وابسته‌ها}}' به '{{وابسته‌ها}} ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''ابوسليمان فخر‌الدين داوود بن محمد''' ملقب به '''فخر بناكتى''' (د 730ق / 1330م)، مورخ و شاعر ايرانى دوره مغول است. لقب فخر بناكتى را خود در كتابش ذكر كرده است. بناكتى در بناكت، شهرى در ماوراءالنهر كه بعدها شاهرخيه نام گرفت، زاده شد و در يكى از خاندان‌هاى علمى و دانش‌دوست اين شهر پرورش يافت. پدرش، تاج‌الدين، ابوالفضل محمد بناكتى، از عالمان دين به شمار مى‌رفت و كتاب «الميسور در شرح مصابيح» و «مصباح الضمير من صحاح التفسير» از اوست. | |||
برادرش، نظام‌الدين على بناكتى نيز از عارفان نامى دوره خود بوده است. | برادرش، نظام‌الدين على بناكتى نيز از عارفان نامى دوره خود بوده است. | ||