۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'شهابالدينا' به 'شهابالدينا') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى''' ملقب به جمال‌الدين محدث، فقيه شافعى مذهب و اديب مصرى، در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگيرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت. | '''اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى''' ملقب به جمال‌الدين محدث، فقيه شافعى مذهب و اديب مصرى، در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگيرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت. | ||
وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهيم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از | وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهيم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از مجدالدين ابوبكر بن اسماعيل زنكلونى يا سنكلونى، قطب‌الدين محمد بن عبدالصمد سنباطى، تقى‌الدين سبكى، جلال‌الدين قزوينى، جمال‌الدين احمد بن محمد وجيزى و ديگران فقه آموخت. افزون بر اين، وى نزد ابوحيان غرناطى و ابوالحسن على بن احمد انصارى نحوى، پدر سراج‌الدين ابن ملقن، به فراگيرى علم نحو پرداخت. همچنين علوم عقلى را از علاءالدين قونوى، بدرالدين تسترى و ديگران آموخت. | ||
وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد. | وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد. | ||
وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» ناميده‌اند و از سراسر مصر براى فراگيرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند. وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب‌الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، | وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» ناميده‌اند و از سراسر مصر براى فراگيرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند. وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب‌الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاءالدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال‌الدين سيوطى، برهان‌الدين ابراهيم بن موسى ابناسى، سراج‌الدين ابن ملقن، بدرالدين محمد بن بهادر زركشى و شهاب‌الدين‌احمد بن ابوالقاسم اخميمى را مى‌توان نام برد. | ||
تأليفات بسيارى از وى در زمينه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از: | تأليفات بسيارى از وى در زمينه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از: | ||