معرفة القراء الكبار علی الطبقات و الأعصار: تفاوت میان نسخه‌ها

قرائت قرآن و تلاوت آيات آن يكى از مهم‌ترين مسائل قرآن به شمار مى‌رود، به طورى كه از همان ادوار نخستين پيوسته عدّه‌اى به اين كار همت گماشته و عهده‌دار قرائت قرآن و تعليم آن در جامعه اسلامى بوده‌اند.در مرحله اوّل شخص پيامبر اكرم(ص)قرآن را بر اصحاب خويش اقراء مى‌فرمود.گروهى از اصحاب، قرائت قرآن را بى‌واسطه و به‌طور مستقيم از آن حضرت فراگرفتند و از اينجا طبقه اوّل قراء شكل گرفت زيرا اينها كسانى بودند كه قرآن را بر پيامبر عرضه نموده‌اند.افراد اين طبقه عثمان بن عفّان، على بن ابى طالب(ع)، ابى بن كعب، عبدالله بن مسعود، زيد بن ثابت، ابوموسى اشعرى و ابوالدرداء.صحابه پيامبر در طبقه اوّل كه قرآن را از آن حضرت فراگرفته بودند خود به تعليم قرآن و قرائت بر ديگران مأمور بودند.در طبقه‌بندى قرّاء افرادى در طبقه دوم قرائت قرار گرفته‌اند كه قرآن را بر طبقه اوّل عرضه نموده‌اند اينها دوازده نفر بودند.طبقه سوم گروهى از مسلمين پس از دوره صحابه و تابعين در فن قرائت قرآن افرادى مشخص و ماهر گرديدند و در اين امر شهرت يافتند كه سه نفر از قرّاء سبعه جزء همين طبقه هستند(ابن عامر،[[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و عاصم)طبقه چهارم گروهى هستند كه قرائت خود را عرضه بر طبقه قبل نمودند و در اين امر شهرت يافتند كه سه نفر از قرّاء شيعه خود همين طبقه هستند.(ابوعمر و علاء، نافع بن عبدالرحمان و حمزة بن حبيب فرتات؟؟؟)