سير نفس: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

<div class="wikiInfo">

[[پرونده:NUR01201J1.jpg|بندانگشتی|چهارده رساله]]

|-

! نام کتاب!! data-type="bookName" |چهارده رساله

|-

| data-type="otherBookNames" |

|-

| data-type="authors" |[[سبزواری، محمدباقر]] (گردآورنده)

 

[[فخر رازی، محمد بن عمر]] (نويسنده)

|زبان  

| data-type="language" |فارسی

|کد کنگره  

| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BBR‎‏ ‎‏9‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏چ‎‏9

|موضوع  

| data-type="subject" |فلسفه اسلامی - مجموعه‌‏ها

|ناشر  

| data-type="publisher" |دانشگاه تهران

|-

|مکان نشر  

| data-type="publishPlace" |تهران - ایران

|-

|سال نشر

| data-type="publishYear" | 1383 هـ.ش

|- class="articleCode"

|کد اتوماسیون

| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE1201AUTOMATIONCODE

|}

'''سير نفس''' رساله‌اى است كه در آن روح انسانى از پائين‌ترين مراتب وجود شروع به سير و حركت مى‌نمايد و بعد از طى منازل و عوالم، به عالم وحدت راه مى‌يابد.

این رساله به همراه سیزده رساله دیگر و با نام [[چهارده رساله]] از [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدين رازى]] است که توسط محمدباقرسبزواری گردآوری گردیده است.

بعد از طى مقدّمات به سفر روحانى مى‌پردازيم ابتداى سفر روحانى انسان از عالم مادى و جسمانى اوست كه عالم صغير نامند انسان بايد در هريك از منازل عالم جسمانى فرود آيد و هريك از آنها را بنحو احسن بشناسد سپس بر همۀ آنها وقوف پيدا كرده و در تحت تصرّف خود درآورد آنگاه به عالم كبير كه عالم طبايع است قدم مى‌گذارد و آنها عبارتند از:خاك، آب، باد، آتش و در هركدام از آنها منزل كرده و بالاخره در تحت تصرّف عقل درمى‌آورد سپس از اين عالم طبايع سفر مى‌كند و به عالم عناصر قدم مى‌گذارد و با قدم همت از اين عوالم نيز هجرت كرده به عالم افلاك كه عالم ملكوت است قدم مى‌گذارد در آنجا از كون و فساد خبرى نيست و همۀ طبايع و عناصر عالم مادّى مسخّر عالم افلاكند سالك در سير خود منازلى را طى مى‌كند كه عبارتند از:آسمان اوّل يا فلك قمر، آسمان دوّم يا فلك عطارد، آسمان سوّم يا فلك زهره، آسمان چهارم يا فلك آفتاب، آسمان پنجم يا فلك مرّيخ، آسمان ششم يا فلك مشترى، آسمان هفتم يا فلك زحل، آسمان هشتم يا فلك البروج، آسمان نهم يا فلك الافلاك، عقل كل يا آسمان نهم.سالك بعد از طى اين منازل بالاخره به عالم وحدت باريتعالى راه مى‌يابد و سير تمام مى‌شود.