۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
«ولايت فقيه در حكومت اسلام» تأليف آیت‌الله سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسین حسينى تهرانى]] است كه به همت محسن سعيديان و محمدحسین راجى تنظيم و تدوين شده است. | «ولايت فقيه در حكومت اسلام» تأليف آیت‌الله سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسین حسينى تهرانى]] است كه به همت محسن سعيديان و محمدحسین راجى تنظيم و تدوين شده است. | ||
درباره حكومت اسلامى و ولايت فقيه و حدود و شرايط آن است. | |||
اين كتاب كه حاصل درس‌هاى نويسنده است، با استفاده از آيات قرآن و روايات و شواهد تاريخى و اجتماعى به مباحث فقهى و علمى و دلايل ولايت فقيه و شرايط و موانع آن و حقيقت ولايت امام و فقيه عادل و نحوه حكومت آنها در اسلام در چهار جلد پرداخته است. برخى از مطالب كتاب، جديد است و سابقه قبلى ندارد. | اين كتاب كه حاصل درس‌هاى نويسنده است، با استفاده از آيات قرآن و روايات و شواهد تاريخى و اجتماعى به مباحث فقهى و علمى و دلايل ولايت فقيه و شرايط و موانع آن و حقيقت ولايت امام و فقيه عادل و نحوه حكومت آنها در اسلام در چهار جلد پرداخته است. برخى از مطالب كتاب، جديد است و سابقه قبلى ندارد. | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
نويسنده پس از تبيين معناى لغوى و اصطلاحى ولايت، ولايت امام معصوم را توضيح مى‌دهد. وى آيات و روايات زيادى را كه دال بر ولايت تكوينى و تشريعى است بيان كرده و بحث مبسوطى | نويسنده پس از تبيين معناى لغوى و اصطلاحى ولايت، ولايت امام معصوم را توضيح مى‌دهد. وى آيات و روايات زيادى را كه دال بر ولايت تكوينى و تشريعى است بيان كرده و بحث مبسوطى درباره روايت مقبوله عمر بن حنظله و اعتبار متن و سند آن ارائه مى‌كند. | ||
در ضمن مباحث بر اين نكته تأكيد مى‌كند كه واگذارى امور به ولى فقيه، از راه انتخابات عمومى ممكن نيست. بلكه بايد با نظر اهل فن و مجتهدان تعيين شود. ولى فقيه بايد اعلم باشد و ملاك اعلميت، اعلميت در فهم قرآن و روايات و متون فقهى است. مديريت امور جامعه علاوه بر تخصص در فهم دين، نيازمند نور باطن و داشتن تقوا و توجه به خداست. وى با تشريح برخى آموزه‌هاى دعاى كميل بيان مى‌كند كه اگر عالمى متصف به مضامين دعاى كميل نباشد غاصب مقام ولايت است. | در ضمن مباحث بر اين نكته تأكيد مى‌كند كه واگذارى امور به ولى فقيه، از راه انتخابات عمومى ممكن نيست. بلكه بايد با نظر اهل فن و مجتهدان تعيين شود. ولى فقيه بايد اعلم باشد و ملاك اعلميت، اعلميت در فهم قرآن و روايات و متون فقهى است. مديريت امور جامعه علاوه بر تخصص در فهم دين، نيازمند نور باطن و داشتن تقوا و توجه به خداست. وى با تشريح برخى آموزه‌هاى دعاى كميل بيان مى‌كند كه اگر عالمى متصف به مضامين دعاى كميل نباشد غاصب مقام ولايت است. | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
هم‌چنين يكى از شرايط ولايت فقيه را ذكوريت ذكر مى‌كند و معتقد است زنان حتى مجاز نيستند در مجلس شورا حضور داشته باشند؛ زيرا نمايندگى مجلس از شئون ولايت است نه مصداق وكالت. | هم‌چنين يكى از شرايط ولايت فقيه را ذكوريت ذكر مى‌كند و معتقد است زنان حتى مجاز نيستند در مجلس شورا حضور داشته باشند؛ زيرا نمايندگى مجلس از شئون ولايت است نه مصداق وكالت. | ||
در ادامه بحث مبسوطى | در ادامه بحث مبسوطى درباره جهاد و وجوب آن تحت ولايت فقيه ارائه كرده است. سپس برخى از حقوق والى بر رعيت و حقوق رعيت بر والى را متذكر شده و آفات اخلاقى والى را ذكر نموده است. | ||
نگارنده با اشاره به اختلاف ديدگاه شيعه و سنى | نگارنده با اشاره به اختلاف ديدگاه شيعه و سنى درباره جايگاه حاكم اسلامى، بيان مى‌كند كه اهل سنت همه احكام حاكم را لازم الاجرا مى‌دانند ولى شيعه حاكم را جايز الخطا دانسته، لذا حق نصيحت را براى رعيّت محفوظ مى‌داند. | ||
حق آزادى در مرام، سلامتى روحى و جسمى از جمله حقوقى است كه رعيت بر والى دارد. | حق آزادى در مرام، سلامتى روحى و جسمى از جمله حقوقى است كه رعيت بر والى دارد. | ||