۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
مجموعه پنجم | مجموعه پنجم | ||
#«كتاب النيروز»، تأليف ابوالحسن احمد بن فارس است. در ابتداى مجموعه، مطالبى از محقق كتاب، پيرامون عيد نوروز و زمان آن و نوروز در سرزمين‌هاى مختلف ارائه شده است. بر خلاف آنچه به ذهن تبادر مى‌كند كه اين كتاب | #«كتاب النيروز»، تأليف ابوالحسن احمد بن فارس است. در ابتداى مجموعه، مطالبى از محقق كتاب، پيرامون عيد نوروز و زمان آن و نوروز در سرزمين‌هاى مختلف ارائه شده است. بر خلاف آنچه به ذهن تبادر مى‌كند كه اين كتاب درباره نوروز و تاريخ و رسوم آن باشد، ابن فارس بحثى لغوى را مطرح كرده و الفاظى را كه در صيغه و وزن با نوروز موافق است، جمع‌آورى كرده است. | ||
#«الرسالة النيروزية»، نوشته [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] ابوعلى حسين بن عبدالله بن سينا (370 - 428ق)، حكيم و طبيب معروف است. بوعلى در اين اثر كه هديه‌اى نوروزى به يكى از امراء است، ابتدا، مراتب موجودات و ويژگى هر مرتبه را ذكر كرده و در ادامه معانى حروف مقطعه قرآن كريم را به روش فلسفى، مبتنى بر مبادى رياضى - منطقى، مورد بررسى قرار داده است. | #«الرسالة النيروزية»، نوشته [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] ابوعلى حسين بن عبدالله بن سينا (370 - 428ق)، حكيم و طبيب معروف است. بوعلى در اين اثر كه هديه‌اى نوروزى به يكى از امراء است، ابتدا، مراتب موجودات و ويژگى هر مرتبه را ذكر كرده و در ادامه معانى حروف مقطعه قرآن كريم را به روش فلسفى، مبتنى بر مبادى رياضى - منطقى، مورد بررسى قرار داده است. | ||
#«رسالة فيها ذكر ما جاء فى النيروز و احكامه مما فسره بطلميوس الحكيم و وجده عن علم دانيال»، رساله‌اى دو صفحه‌اى از نويسنده‌اى ناشناس است و حاكى از اهميت ويژه‌اى است كه قدماء براى نوروز قائل بوده‌اند و مصادفت آن را در هر روزى از روزهاى هفته با ستاره‌اى خاص، منشأ پيدايش امورى ويژه مى‌دانسته‌اند. | #«رسالة فيها ذكر ما جاء فى النيروز و احكامه مما فسره بطلميوس الحكيم و وجده عن علم دانيال»، رساله‌اى دو صفحه‌اى از نويسنده‌اى ناشناس است و حاكى از اهميت ويژه‌اى است كه قدماء براى نوروز قائل بوده‌اند و مصادفت آن را در هر روزى از روزهاى هفته با ستاره‌اى خاص، منشأ پيدايش امورى ويژه مى‌دانسته‌اند. | ||