۶۱٬۱۸۹
ویرایش
گنجینه رؤیا: ترجمه آيات بينات في حقيقه بعض المنامات (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۵۵
، ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در فصل چهارم، خواب‌ها و رؤياهايى كه متعلق به [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] هستند، بيان شده است. در ابتداى اين فصل، دعايى جهت خواب ديدن آن حضرت آمده و سپس داستانى به نقل از «[[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]]» بدين مضمون نقل شده كه در سال 289ق، مالى از طبرستان از جانب محمد بن زيد به بغداد رسيده بود كه پنهانى ميان آل ابوطالب تقسيم گردد، اما وقتى معتضد آن را مى‌شنود، به او مى‌گويد كه نيازى به پنهان كردن نيست و اين كار را آشكار انجام بده. نويسنده به نقل از مسعودى، معتقد است كه سبب اين‌گونه برخورد عطوفت‌آميز معتضد با آل ابى‌طالب، خوابى بود كه وى ديده و سپس به نقل آن خواب پرداخته است<ref>همان، ص 126</ref> | در فصل چهارم، خواب‌ها و رؤياهايى كه متعلق به [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] هستند، بيان شده است. در ابتداى اين فصل، دعايى جهت خواب ديدن آن حضرت آمده و سپس داستانى به نقل از «[[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]]» بدين مضمون نقل شده كه در سال 289ق، مالى از طبرستان از جانب محمد بن زيد به بغداد رسيده بود كه پنهانى ميان آل ابوطالب تقسيم گردد، اما وقتى معتضد آن را مى‌شنود، به او مى‌گويد كه نيازى به پنهان كردن نيست و اين كار را آشكار انجام بده. نويسنده به نقل از مسعودى، معتقد است كه سبب اين‌گونه برخورد عطوفت‌آميز معتضد با آل ابى‌طالب، خوابى بود كه وى ديده و سپس به نقل آن خواب پرداخته است<ref>همان، ص 126</ref> | ||
در فصل پنجم تا شانزدهم، خواب‌هايى كه مربوط به حضرت فاطمه(س)<ref>همان، ص 182</ref>، امام حسن(ع)<ref>همان، ص 190</ref>، امام حسين(ع)<ref>همان، ص 192</ref>، [[امام سجاد(ع)]]<ref>همان، ص 225</ref>، امام باقر(ع)<ref>همان، ص 229</ref>، امام صادق(ع)<ref>همان، ص 232</ref>، امام كاظم(ع)<ref>همان، ص 242</ref>، [[امام رضا(ع)]]<ref>همان، ص 248</ref>، امام جواد(ع)<ref>همان، ص 270</ref>، امام هادى(ع)<ref>همان، ص 273</ref>، [[امام حسن عسکری(ع)]] | در فصل پنجم تا شانزدهم، خواب‌هايى كه مربوط به حضرت فاطمه(س)<ref>همان، ص 182</ref>، امام حسن(ع)<ref>همان، ص 190</ref>، امام حسين(ع)<ref>همان، ص 192</ref>، [[امام سجاد(ع)]]<ref>همان، ص 225</ref>، امام باقر(ع)<ref>همان، ص 229</ref>، امام صادق(ع)<ref>همان، ص 232</ref>، امام كاظم(ع)<ref>همان، ص 242</ref>، [[امام رضا(ع)]]<ref>همان، ص 248</ref>، امام جواد(ع)<ref>همان، ص 270</ref>، امام هادى(ع)<ref>همان، ص 273</ref>، [[امام حسن عسکری(ع)]] و امام زمان(عج) مى‌باشد، به ترتيب ذكر شده است. | ||
در ساير فصول كتاب نيز به ترتيب، رؤياهايى مربوط به قرآن كريم؛ علما (از جمله يونس بن عبدالرحمان، [[کلینی، محمد بن یعقوب|شيخ كلينى]]، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]]، [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[شهيد اول]] و [[شهيد ثانى]])؛ شعرا (مانند كميت، سيد حميرى، اعشى، ابونواس و ابوعبدالله بن حجاج) و حاكمان (از جمله حاكمان آل‌بويه، مختار، تيمور، آغا محمدخان و حجاج) آمده است. | در ساير فصول كتاب نيز به ترتيب، رؤياهايى مربوط به قرآن كريم؛ علما (از جمله يونس بن عبدالرحمان، [[کلینی، محمد بن یعقوب|شيخ كلينى]]، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]]، [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[شهيد اول]] و [[شهيد ثانى]])؛ شعرا (مانند كميت، سيد حميرى، اعشى، ابونواس و ابوعبدالله بن حجاج) و حاكمان (از جمله حاكمان آل‌بويه، مختار، تيمور، آغا محمدخان و حجاج) آمده است. | ||