۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
←گزارش محتوا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
5. نشاط علمى در عصر صحابه و تابعين <ref>همان، ص95-129</ref>. | 5. نشاط علمى در عصر صحابه و تابعين <ref>همان، ص95-129</ref>. | ||
باب دوم، داراى سه فصل مى‌باشد. در اين باب به‌منظور بررسى مسائل مربوط به تدوين حديث، وضعيت كتابت نزد عرب جاهلى مورد بحث قرار گرفته و سپس، از كتابت در عصر نبوى و صدر اسلام، سخن به ميان آمده است <ref>همان، ص139-142</ref>. در ادامه، به معرفى آثارى كه در صدر اسلام پيرامون حديث و سنت، تدوين شده، از جمله صحيفه‌هاى عبدالله بن عمرو بن عاص، جابر بن عبدالله انصارى و همام بن منبه پرداخته شده <ref>همان، ص194-200</ref> و سپس ديدگاه علمايى همچون [[محمد رشيد رضا]] و [[سيد حسن صدر | باب دوم، داراى سه فصل مى‌باشد. در اين باب به‌منظور بررسى مسائل مربوط به تدوين حديث، وضعيت كتابت نزد عرب جاهلى مورد بحث قرار گرفته و سپس، از كتابت در عصر نبوى و صدر اسلام، سخن به ميان آمده است <ref>همان، ص139-142</ref>. در ادامه، به معرفى آثارى كه در صدر اسلام پيرامون حديث و سنت، تدوين شده، از جمله صحيفه‌هاى عبدالله بن عمرو بن عاص، جابر بن عبدالله انصارى و همام بن منبه پرداخته شده <ref>همان، ص194-200</ref> و سپس ديدگاه علمايى همچون [[رضا، محمد رشید|محمد رشيد رضا]] و [[صدر، حسن|سيد حسن صدر]] بررسى و در نهايت، نظر خود نويسنده، بيان شده است <ref>همان، ص307-218</ref>. | ||
در باب سوم، در هفت فصل، برخى از علوم حديث، توضيح داده شده است. اين علوم به ترتيب عبارتند از: تحمل و اداى حديث؛ تاريخ روات؛ جرح و تعديل؛ غريب الحديث؛ مختلف الحديث و مشكل الحديث؛ ناسخ و منسوخ حديث و علم علل الحديث <ref>همان، ص223-295</ref>. | در باب سوم، در هفت فصل، برخى از علوم حديث، توضيح داده شده است. اين علوم به ترتيب عبارتند از: تحمل و اداى حديث؛ تاريخ روات؛ جرح و تعديل؛ غريب الحديث؛ مختلف الحديث و مشكل الحديث؛ ناسخ و منسوخ حديث و علم علل الحديث <ref>همان، ص223-295</ref>. | ||