۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'کردهاند' به 'کردهاند'
جز (جایگزینی متن - 'شناسي' به 'شناسی') |
جز (جایگزینی متن - 'کردهاند' به 'کردهاند') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در فصل اوّل، «کلیاتى درباره مقتل و مقتلنگارى» ارائه شده و از «پیشینه مقتلنگارى در زبان عربى و فارسى» و نیز «منابع مورد استفاده مقتلنگاران» به‌صورت کوتاه و گذرا سخن به میان آمده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13</ref> | در فصل اوّل، «کلیاتى درباره مقتل و مقتلنگارى» ارائه شده و از «پیشینه مقتلنگارى در زبان عربى و فارسى» و نیز «منابع مورد استفاده مقتلنگاران» به‌صورت کوتاه و گذرا سخن به میان آمده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13</ref> | ||
نویسنده در دومین مبحث از این فصل به این موضوع اشاره می‌کند که بسیارى از محقّقان از جمله مؤلف روضات الجنات، روضة الشهداى [[کاشفی، حسین|ملا حسین واعظ کاشفى]] (متوفاى 910ق) را به‌عنوان اوّلین مقتل پارسى معرفى | نویسنده در دومین مبحث از این فصل به این موضوع اشاره می‌کند که بسیارى از محقّقان از جمله مؤلف روضات الجنات، روضة الشهداى [[کاشفی، حسین|ملا حسین واعظ کاشفى]] (متوفاى 910ق) را به‌عنوان اوّلین مقتل پارسى معرفى کردهاند، ولى بطلان این نظر بر اهل تحقیق پوشیده نیست؛ زیرا در قدمت زمانى برخى از متون منثورى که به نقل و بررسى وقایع عاشورا پرداختهاند، تردیدى وجود ندارد و در پیشینه نثر فارسى مىتوان عناوین این آثار و موضوعاتى را که درباره حادثه کربلا نگاشتهاند، به‌روشنى نشان داد. مرحوم [[بهار، محمدتقی|ملک‌الشعراى بهار]] از چهار کتاب به‌عنوان قدیمترین نثر فارسى یاد کردهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref> | ||
در فصل دوم، «سیماى امام حسین(ع) در نثر کهن پارسى» به تصویر کشیده شده و نمونههایى از مطالب پراکندهاى که در 24 متن کهن پارسى درباره سالار شهیدان آمده، ارائه شده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13</ref> | در فصل دوم، «سیماى امام حسین(ع) در نثر کهن پارسى» به تصویر کشیده شده و نمونههایى از مطالب پراکندهاى که در 24 متن کهن پارسى درباره سالار شهیدان آمده، ارائه شده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13</ref> | ||