۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية و الكلمات الوجيزة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۴۱
، ۱۰ دسامبر ۲۰۱۷لینک درون متنی
(صفحهای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> پرونده:NUR37540J1.jpg|بندانگشتی|اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية و...» ایجاد کرد) |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR37540J1.jpg|بندانگشتی|اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية و الكلمات الوجيزة]] | [[پرونده:NUR37540J1.jpg|بندانگشتی|اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية و الكلمات الوجيزة]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية و الكلمات الوجيزة | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[نراقی، مهدی بن ابیذر]](نويسنده) | ||
[[ | [[آشتیانی، جلالالدین]](مقدمهنويس و مصحح ) | ||
[[نراقي، حسن]] (مقدمهنويس) | [[نراقي، حسن]] (مقدمهنويس) | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |عربي | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" | | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" | | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |انجمن فلسفه ايران | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" | | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type= | | ata-type="publishYear" |مجلد1: 1357ش , 1398ق , | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE37540AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية و الكلمات الوجيزة'''، مشتمل بر دو رساله «اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية» و «الكلمات الوجيزة» ملا محمدمهدی نراقی (متوفی 1209ق) است. در این دو اثر دیدگاههای فلسفی نویسنده بهاختصار ارائه شده است. | '''اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية و الكلمات الوجيزة'''، مشتمل بر دو رساله «اللمعة الإلهية في الحكمة المتعالية» و «الكلمات الوجيزة» [[نراقی، مهدی بن ابیذر|ملا محمدمهدی نراقی]] (متوفی 1209ق) است. در این دو اثر دیدگاههای فلسفی نویسنده بهاختصار ارائه شده است. | ||
کتاب، به زبان عربی است و با تعلیق و تصحیح و مقدمه سید جلالالدین آشتیانی و پیشگفتار حسن نراقی انتشار یافته است. | کتاب، به زبان عربی است و با تعلیق و تصحیح و مقدمه [[آشتیانی، جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] و پیشگفتار حسن نراقی انتشار یافته است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
باب پنجم، در بیان معنای نبوت و بعثت و تقریر دلائل وجود بعثت و نبوت در نظام وجود و فوائد مترتب بر آن و تقریر وجوه فرق بین قوانین الهیه و بشریه و نحوه وجود نبی و بیان حقیقت وحی و مباحثی از این دست است<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاهوچهار</ref>. | باب پنجم، در بیان معنای نبوت و بعثت و تقریر دلائل وجود بعثت و نبوت در نظام وجود و فوائد مترتب بر آن و تقریر وجوه فرق بین قوانین الهیه و بشریه و نحوه وجود نبی و بیان حقیقت وحی و مباحثی از این دست است<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاهوچهار</ref>. | ||
در کلمه نخست از کتاب الكلمات الوجيزه با ایجاز بیشتری ارتباط وجود با ماهیت و تحقق ماهیت به وجود مطرح شده است. در این کلمه چنین میخوانیم: ماهیت من حیث هى، مفهومى کلّى و اعتبارى است که به وجود، تحقّق مىیابد و وجود، یا عامّ و اعتبارى است و یا خاص که تحقق این دومى به ذات یا به غیر، لازم | در کلمه نخست از کتاب الكلمات الوجيزه با ایجاز بیشتری ارتباط وجود با ماهیت و تحقق ماهیت به وجود مطرح شده است. در این کلمه چنین میخوانیم: ماهیت من حیث هى، مفهومى کلّى و اعتبارى است که به وجود، تحقّق مىیابد و وجود، یا عامّ و اعتبارى است و یا خاص که تحقق این دومى به ذات یا به غیر، لازم مىگردد. اگر چنین نباشد لازم مىآید: تحصّل امر حاصلشده، از چیزى غیر موجود و ثبوت معدوم یا تسلسل یا خلف و انتفاى موجود و انتفاى حمل متعارف و انتزاع عامّ از امر تحقّقنیافته یا تحقّقیافته به آن یا تحقّقیافته به غیر وجود. تحقّق ماهیت به وجود عامّ موجب دور یا تسلسل مىشود و به وجود خاصّ، مطلوب ما را ثابت مىکند و به غیر آن دو نامعقول خواهد بود. ماهیت به جهت اعتبارى بودنش برگرفته از وجود خاصّ است و بدان تحقّق مىیابد<ref>ر.ک: باقر، علیرضا، ص108-107</ref>. | ||
در کلمه پنجم این کتاب، نیاز به نبی و دلیل بر مراتب نبوت و نیز برتری خاتمالانبیاء بر دیگر پیامبران بهایجاز اثبات شده است. نبوّت واجب است؛ زیرا به جهت حفظ نوع، به کمال رسانیدن نوع بهواسطه آموزش و تتمیم آموزش، بیان حسن و قبح و ثواب و عقاب و سودمند و زیانبار، تعیین مکارم اخلاق و سیاستها و آموختن صنایع و فنون پنهان و دشوار، متضمن لطف است. نبى را سه ویژگى است که مترتب بر کمال قواى | در کلمه پنجم این کتاب، نیاز به نبی و دلیل بر مراتب نبوت و نیز برتری خاتمالانبیاء بر دیگر پیامبران بهایجاز اثبات شده است. نبوّت واجب است؛ زیرا به جهت حفظ نوع، به کمال رسانیدن نوع بهواسطه آموزش و تتمیم آموزش، بیان حسن و قبح و ثواب و عقاب و سودمند و زیانبار، تعیین مکارم اخلاق و سیاستها و آموختن صنایع و فنون پنهان و دشوار، متضمن لطف است. نبى را سه ویژگى است که مترتب بر کمال قواى سهگانه است و به جهت اختلاف مراتب این ویژگیها، مراتب نبوت نیز گوناگون مىشود. قویترین مرتبه، از آن کسى است که دایره وجود به او ختم مىشود و متصل به اول قوس نزول است که همان مرتبه خاتمیت است. اشرفیت نبى به دلیل اختصاصش به جامعیتى است که موجب خلافت الهى شده است و نیز به جهت مجاهدتش در دفع انگیزههاى متضاد با قوه عقلیه. بدین ترتیب روشن مىشود که چرا خاتم انبیا(ص) از دیگر انبیا و از فرشتگان و وجودات متوازى از دو قوس، برتر است و وجوه مزیت در دو طرف به جهت تعارضى که با هم دارند، ساقط مىشوند<ref>ر.ک: همان، ص129</ref>. | ||
آخرین کلمه این اثر به موضوع امامت اختصاص یافته است. نویسنده وجود امام را به دلیل قاعده لطف و وجود نص واجب دانسته و عصمت را شرط امامت دانسته است. امامت به دلیل در بر داشتن لطف، واجب است و عصمت، شرط آن است تا تسلسل و اجتماع ضدّین دفع شود و غرض حفظ شریعت و وجوب پیروى، حاصل گردد. عموم آیه: '''لاَ ينَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ''' ﴿البقرة: 124﴾، آن را تأکید مىکند. اگر عصمت نبود، امام از ضعیفترین عوام نیز پایینتر بود و قدرت و افضلیت با عصمت، منافات ندارد؛ زیرا مقدم داشتن مفضول، قبیح است و مساوى، ترجیح داده نمىشود. نص نیز بر امامت دلالت دارد؛ زیرا امامت، نیابت از نبی است که بر خدا واجب است و بنابراین نصب امام واجب است<ref>ر.ک: همان، ص132-131</ref>. | آخرین کلمه این اثر به موضوع امامت اختصاص یافته است. نویسنده وجود امام را به دلیل قاعده لطف و وجود نص واجب دانسته و عصمت را شرط امامت دانسته است. امامت به دلیل در بر داشتن لطف، واجب است و عصمت، شرط آن است تا تسلسل و اجتماع ضدّین دفع شود و غرض حفظ شریعت و وجوب پیروى، حاصل گردد. عموم آیه: '''لاَ ينَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ''' ﴿البقرة: 124﴾، آن را تأکید مىکند. اگر عصمت نبود، امام از ضعیفترین عوام نیز پایینتر بود و قدرت و افضلیت با عصمت، منافات ندارد؛ زیرا مقدم داشتن مفضول، قبیح است و مساوى، ترجیح داده نمىشود. نص نیز بر امامت دلالت دارد؛ زیرا امامت، نیابت از نبی است که بر خدا واجب است و بنابراین نصب امام واجب است<ref>ر.ک: همان، ص132-131</ref>. | ||
پس از ذکر ادله متقن در اثبات امامت و اثبات امامت امیرالمؤمنین علی(ع) و یازده فرزند او، در آخر ادعای ساختگی بودن امامت از سوی علمای شیعه را لجبازی محض میداند؛ اینکه برخى ادّعاى امامت از سوى امامان را انکار نمودهاند و این مذهب را ادّعایى ساخته و پرداخته بعضى مشایخ ما دانستهاند و امامان را بر مذهب سنّت معرّفى کردهاند، لجبازى محض است<ref>ر.ک: همان، ص133-131</ref>. | پس از ذکر ادله متقن در اثبات امامت و اثبات امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و یازده فرزند او، در آخر ادعای ساختگی بودن امامت از سوی علمای شیعه را لجبازی محض میداند؛ اینکه برخى ادّعاى امامت از سوى امامان را انکار نمودهاند و این مذهب را ادّعایى ساخته و پرداخته بعضى مشایخ ما دانستهاند و امامان را بر مذهب سنّت معرّفى کردهاند، لجبازى محض است<ref>ر.ک: همان، ص133-131</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
در پاورقیهای کتاب، تعلیقات سید جلالالدین آشتیانی بر برخی مطالب ذکر شده است. | در پاورقیهای کتاب، تعلیقات [[آشتیانی، جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] بر برخی مطالب ذکر شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||