شفاء العليل في مسائل القضاء و القدر و الحكمة و التعليل: تفاوت میان نسخه‌ها

وى در اين كتاب دلائل اشاعره را براى قول به جبر آورده و مورد بررسى قرار مى‌دهد.براى نمونه در قضيه‌اى كه از احتجاج آدم ابوالبشر(ع) و موسى(ع) به نقل از پيغمبر اكرم صلى اله عليه و آله آمده است اشاره مى‌كند.او اوّل متن حديث را از [[صحيح مسلم]] و [[صحيح بخارى]] به نقل از ابوهريره مى‌آورد كه معنى حديث به اين صورت است.

پيغمبر اكرم صلى اله عليه و آله مى‌فرمايد:موسى و آدم احتجاج كردند و موسى به آدم گفت: تو پدر ما هستى ولى ما را از بهشت به خاطر خطائى كه مرتكب شدى بيرون كردى.آدم در جواب مى‌گويد: تو موسى هستى كه خداوند تو را به كلامش برگزيده و تورات را برايت به دست خود نوشته است، آيا تو مرا در مورد امرى كه خداوند چهل سال قبل از خلقت من مقدر كرده بود ملامت مى‌كنى؟

ابن الجوزيه در اين كتاب براى اثبات آراء خود به دلائلى چون معلوم بودن سعادت و شقاوت هركس نزد خداوند، تقدير امور در شب قدر و...استناد كرده است.همچنين از آياتى چون'''«انا كل شىء خلقناه بقدر»'''يا آيۀ'''«ان الذين سبقت لهم من الحسنى»'''و امثالهم كمك مى‌گيرد، براى مثال در ذيل آيۀ اول روايتى را از رسول مكرّم اسلام صلى اله عليه و آله نقل مى‌كند بدين مضمون كه:اذا كان يوم القيامة نادى مناد اين خصماء اللّه و هم القدريّة.سپس از دارقطنى نقل مى‌كند كه حبيب بن عمرو الانصارى كه از رجال اين حديث است مجهول مى‌باشد فلذا حديث مضطرب الاسناد است بعد مى‌گويد مخاصمه‌كنندگان در قدر دو نوع‌اند:1-كسانى كه امر و نهى الهى را به خاطر اعتقاد به قدر باطل مى‌دانند كه اينها مانند كسانى‌اند كه گفتند لو شاء اللّه ما اشركنا و لا آباؤنا.