۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'صدر الدين' به 'صدرالدين'
جز (جایگزینی متن - '{{وابسته‌ها}}' به '{{وابسته‌ها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'صدر الدين' به 'صدرالدين') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
''' | '''صدرالدين ابراهيم امينى هروى'''، (882 - /ق)، فرزند ميرك جلال‌الدين قاسم بن ميرك محمد امين بن مولاناست و نسب دو سويه مادرى‌اش از يك طرف، به ابوسعيد ابوالخير عارف شهير و از سويى ديگر، به اميرعبدالهى بزرگ از نقبا و بزرگان شهر مشهد مى‌رسد. | ||
امينى مردى فاضل، مورخ و شاعر بود و به علوم عصر خود تسلط داشت. در آغاز در هرات به ندامت و ملازمت ابومنصور سلطان حسين ميرزا بايقرا درآمد و با نشان دادن توانايى‌هايش توانست، به مقام صدارت خاصه همايونى دست يابد. وى در زمان سلطان حسين ميرزا بر اين منسب برقرار بود تا اين كه با هجوم شيبك‌خان ازبك بر خاك خراسان مورد سرزنش واقع شد و انزوا را ترجيح داد. | امينى مردى فاضل، مورخ و شاعر بود و به علوم عصر خود تسلط داشت. در آغاز در هرات به ندامت و ملازمت ابومنصور سلطان حسين ميرزا بايقرا درآمد و با نشان دادن توانايى‌هايش توانست، به مقام صدارت خاصه همايونى دست يابد. وى در زمان سلطان حسين ميرزا بر اين منسب برقرار بود تا اين كه با هجوم شيبك‌خان ازبك بر خاك خراسان مورد سرزنش واقع شد و انزوا را ترجيح داد. | ||