الذيل علی رفع الإصر أو بغية العلماء و الرواة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'عز الدين' به 'عزالدين'
جز (جایگزینی متن - 'نور الدين' به 'نورالدين')
جز (جایگزینی متن - 'عز الدين' به 'عزالدين')
خط ۶۱: خط ۶۱:
در مقدمه كه به قلم محققين نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از [[سيوطى]] و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعاليت‌هاى علمى او قابل توجه است.
در مقدمه كه به قلم محققين نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از [[سيوطى]] و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعاليت‌هاى علمى او قابل توجه است.


اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌ الدين ابن الديرى، عز الدين ابوالبركات، حافظ ابن‌حجر، شهاب‌ الدين دميرى، قاضى نورالدين و سراج‌ الدين رازى.
اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌ الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌حجر، شهاب‌ الدين دميرى، قاضى نورالدين و سراج‌ الدين رازى.


نويسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطيب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.
نويسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطيب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش