۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ظهير الدين' به 'ظهيرالدين'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'ظهير الدين' به 'ظهيرالدين') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
«يوسف بن محمد بن يوسف هروى»، معروف به حكيم يوسفى يا مولانا يوسفى، فرزند محمد بن يوسف، صاحب كتاب معروف بحرالجواهر (كتابى در شرح لغات پزشكى) مى‌باشد. ظاهراً وى از اهالى خواف خراسان بود كه سال‌ها در هرات مى‌زيسته و سپس به هندوستان رفته و در دربار | «يوسف بن محمد بن يوسف هروى»، معروف به حكيم يوسفى يا مولانا يوسفى، فرزند محمد بن يوسف، صاحب كتاب معروف بحرالجواهر (كتابى در شرح لغات پزشكى) مى‌باشد. ظاهراً وى از اهالى خواف خراسان بود كه سال‌ها در هرات مى‌زيسته و سپس به هندوستان رفته و در دربار ظهيرالدين محمد بابر شاه و پسرش همايون شاه نيز مورد احترام و توجه بود و سمت دبيرى در دربار او را داشت. | ||
آثار متعددى از او به زبان فارسى به‌جاى مانده است، اما آثارى كه به صورت شعر و دو بيتى دارد، از شهرت و انتشار گسترده‌ترى برخوردار است. | آثار متعددى از او به زبان فارسى به‌جاى مانده است، اما آثارى كه به صورت شعر و دو بيتى دارد، از شهرت و انتشار گسترده‌ترى برخوردار است. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
6. بدايع الاغشاء اين كتاب را يوسفى به نام فرزند خود رفيع الدين حسن نوشته و نسخه خطى آن در كتابخانه دانشگاه پنجاب موجود است. | 6. بدايع الاغشاء اين كتاب را يوسفى به نام فرزند خود رفيع الدين حسن نوشته و نسخه خطى آن در كتابخانه دانشگاه پنجاب موجود است. | ||
7. رساله مختصر فى ضروريات البحران و قصيده حفظ صحت بدن مشتمل بر 54 بيت كه در سال 937ق به نام سلطان | 7. رساله مختصر فى ضروريات البحران و قصيده حفظ صحت بدن مشتمل بر 54 بيت كه در سال 937ق به نام سلطان ظهيرالدين محمد بابر شاه سروده است. | ||
8. رساله ماكول و مشروب (در خوردنى‌ها و آشاميدنى‌ها). | 8. رساله ماكول و مشروب (در خوردنى‌ها و آشاميدنى‌ها). | ||