شرح حكمة الإشراق: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۷
وابسته‌ها - لینک درون متنی
(وابسته‌ها - لینک درون متنی)
خط ۴۸: خط ۴۸:
نظام‏هاى ساختمان‌یافته فلسفى همواره (در بیان چیستى) از مبانى منطق - ‌آنجا که این مبانى مربوط به اصول شناخت‌‏شناسى و علم معرفت مى‏‌شوند - ‌آغاز مى‏‌شود و پس از طرح مباحث منطق صورى و اصول طبیعى سرانجام به ساختمان فلسفه برین یا متافیزیک مى‏پردازند. فلسفه اشراق هم همین‌گونه است. نیز فلسفه اشراق، به معناى عام، همواره به موازات فلسفه ارسطویى حرکت مى‌کند و یا در بعضى مسائل فلسفى - ‌منطقى، با آن در تضاد است. لذا حکمت اشراق نخست از نظر «بیان» مبانى معرفت و توضیح روش و اصول شناخت واجد ارزش اساسى فلسفى است و با طرح مباحث منطقى و شناخت‏‌شناسانه در ارتباط با چیستى «معرفت» آغاز مى‏‌شود. برخى از این مسائل صرفا جزء منطق صورى مى‌‏باشند، مانند کوشش [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] براى قالب‌ریزى گزاره‏اى واحد به نام «قضیه ضرورية البتاتة»، که از آن بتوان کلیه گزاره‏‌هاى دیگر منطقى را استخراج نمود. نیز سعى [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] براى این مسئله صرفا صورى که اشکال دوم و سوم قیاس را از شکل اول استخراج کند و دیگر مسائل منطقى، مانند مسئله استفاده از «سور» و رابطه اجزاء با کل در اندراج، استغراق و غیره، که تماما توسط [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] به‌تفصیل در اثر حاضر بیان شده‌‏اند<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.
نظام‏هاى ساختمان‌یافته فلسفى همواره (در بیان چیستى) از مبانى منطق - ‌آنجا که این مبانى مربوط به اصول شناخت‌‏شناسى و علم معرفت مى‏‌شوند - ‌آغاز مى‏‌شود و پس از طرح مباحث منطق صورى و اصول طبیعى سرانجام به ساختمان فلسفه برین یا متافیزیک مى‏پردازند. فلسفه اشراق هم همین‌گونه است. نیز فلسفه اشراق، به معناى عام، همواره به موازات فلسفه ارسطویى حرکت مى‌کند و یا در بعضى مسائل فلسفى - ‌منطقى، با آن در تضاد است. لذا حکمت اشراق نخست از نظر «بیان» مبانى معرفت و توضیح روش و اصول شناخت واجد ارزش اساسى فلسفى است و با طرح مباحث منطقى و شناخت‏‌شناسانه در ارتباط با چیستى «معرفت» آغاز مى‏‌شود. برخى از این مسائل صرفا جزء منطق صورى مى‌‏باشند، مانند کوشش [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] براى قالب‌ریزى گزاره‏اى واحد به نام «قضیه ضرورية البتاتة»، که از آن بتوان کلیه گزاره‏‌هاى دیگر منطقى را استخراج نمود. نیز سعى [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] براى این مسئله صرفا صورى که اشکال دوم و سوم قیاس را از شکل اول استخراج کند و دیگر مسائل منطقى، مانند مسئله استفاده از «سور» و رابطه اجزاء با کل در اندراج، استغراق و غیره، که تماما توسط [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] به‌تفصیل در اثر حاضر بیان شده‌‏اند<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.


شارح، در هر قسمت، پاره‌ای کوتاه از سخن سهروردی را با عنوان «قوله»، ذکر می‌کند و سپس با عنوان «أقول» (در برخی از موارد «أقول» را نیاورده) به شرح آن می‌پردازد.
شارح، در هر قسمت، پاره‌ای کوتاه از سخن [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] را با عنوان «قوله»، ذکر می‌کند و سپس با عنوان «أقول» (در برخی از موارد «أقول» را نیاورده) به شرح آن می‌پردازد.


از جمله نکات مهمى که در کتاب وجود داشته و می‌توان بدان اشاره نمود، مطالبی است که در «مقدمه» سهروردى بر کتاب «حكمة الإشراق» وجود دارد و [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] آن را به‌تفصیل شرح کرده است که همان مسئله حکومت حکیم متأله و ذکر شرایط آن‏ است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
از جمله نکات مهمى که در کتاب وجود داشته و می‌توان بدان اشاره نمود، مطالبی است که در «مقدمه» سهروردى بر کتاب «حكمة الإشراق» وجود دارد و [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] آن را به‌تفصیل شرح کرده است که همان مسئله حکومت حکیم متأله و ذکر شرایط آن‏ است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
خط ۶۷: خط ۶۷:
[[حکمة الإشراق]]
[[حکمة الإشراق]]


[[شرح حکمه الاشراق(قطب الدین الشیرازی)]]
[[شرح حکمه الاشراق(قطب الدین الشیرازی)|شرح حکمه الاشراق (قطب الدین الشیرازی)]]


==پیوندها==
==پیوندها==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش