سبحانی تبریزی، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک های درون متنی
(لینک درون متنی)
(لینک های درون متنی)
خط ۱۵: خط ۱۵:
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |
| data-type="authorBirthPlace" |تبریز
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
خط ۲۱: خط ۲۱:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |[[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم يزدى]]
 
[[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]]
 
[[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |
| data-type="authorWritings" |[[احکام ملاقی الشبهات المحصوره]]
 
[[رسالة في تحدید الکر بالوزن و المساحه]]
 
[[رسالة في تحقیق معنی البیع]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف  
|کد مؤلف  
خط ۳۵: خط ۴۳:
وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود.
وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود.


پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت. نجوم و حساب استدلالى را نزد مرحوم ميرزا على منجم و سطوح عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آيت‌الله انگجى و شرح (اشارات) مرحوم خواجه را نزد فيلسوف دوران خود مرحوم شيخ حسين قراجه داغى كه به يك واسطه از شاگردان ميرزاى جلوه بود فراگرفت و براى تكميل معارف در سال 1327ق رهسپار نجف اشرف شد و 11 سال تمام از محضر اساتيد آن دانشگاه بزرگ شيعه مانند آيات عظام: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم يزدى]]، شريعت اصفهانى و ضياءالدين عراقى استفاده نمود. آن‌گاه با كسب اجازه از محضر اساتيد و دريافت عالى‌ترين اجازه‌هاى اجتهاد كه قسمتى از آن‌ها را مرحوم حاج ميرزا على خيابانى در كتاب علماء معاصر آورده است، در سال 1339ق مراجعت به ايران و تبريز نموده و پس از بازگشت به وطن به امر تدريس و تربيت محصلين و تأليف و تصنيف پرداخت و آثار گران‌بهائى كه هركدام روشنگر مقام عملى و فضلى اوست، به يادگار گذارد.
پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت.  
 
== اساتید ==
نجوم و حساب استدلالى را نزد مرحوم ميرزا على منجم و سطوح عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آيت‌الله انگجى و شرح (اشارات) مرحوم خواجه را نزد فيلسوف دوران خود مرحوم شيخ حسين قراجه داغى كه به يك واسطه از شاگردان ميرزاى جلوه بود فراگرفت و براى تكميل معارف در سال 1327ق رهسپار نجف اشرف شد.
 
=== اساتید نجف ===
11 سال تمام از محضر اساتيد آن دانشگاه بزرگ شيعه مانند آيات عظام: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم يزدى]]، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] استفاده نمود. آن‌گاه با كسب اجازه از محضر اساتيد و دريافت عالى‌ترين اجازه‌هاى اجتهاد كه قسمتى از آن‌ها را مرحوم حاج ميرزا على خيابانى در كتاب علماء معاصر آورده است،  
 
== مراجعت به ایران ==
در سال 1339ق مراجعت به ايران و تبريز نموده و پس از بازگشت به وطن به امر تدريس و تربيت محصلين و تأليف و تصنيف پرداخت و آثار گران‌بهائى كه هركدام روشنگر مقام عملى و فضلى اوست، به يادگار گذارد.


== اخلاق و رفتار ==
وى در خلق، حلم، تواضع، فروتنى، زهد و تقوا، در ميان علماء و بزرگان شهر تبريز ضرب المثل بود. طرز زندگى، نحوه معاشرت و شيوه سخن گفتن او، انسان را بياد خدا افكنده، در افراد مستعد اثر عميق و انقلاب خاصى به وجود مى‌آورد.  
وى در خلق، حلم، تواضع، فروتنى، زهد و تقوا، در ميان علماء و بزرگان شهر تبريز ضرب المثل بود. طرز زندگى، نحوه معاشرت و شيوه سخن گفتن او، انسان را بياد خدا افكنده، در افراد مستعد اثر عميق و انقلاب خاصى به وجود مى‌آورد.  


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش