۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(جدول) |
(لینک) |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
او در سالهاى پايانى زندگى خود در فكر افتاد وقايع و حوادث روزانه زندگى خود و دربار قاجار را به شكل خاطرات تنظيم نمايد. او چون از ثبت علنى پارهاى اخبار محرمانه واهمه داشت، پنهانى به تدوين آنها پرداخت؛ بدين ترتيب کتاب روزنامه خاطرات پديد آمد كه از مهمترين منابع تاريخ ايران در اواسط دوره قاجاريه است. وى را در اين كار، همسرش اشرفالسلطنه نيز يارى مىرساند و گفتههاى شوهر را مىنوشت. | او در سالهاى پايانى زندگى خود در فكر افتاد وقايع و حوادث روزانه زندگى خود و دربار قاجار را به شكل خاطرات تنظيم نمايد. او چون از ثبت علنى پارهاى اخبار محرمانه واهمه داشت، پنهانى به تدوين آنها پرداخت؛ بدين ترتيب کتاب روزنامه خاطرات پديد آمد كه از مهمترين منابع تاريخ ايران در اواسط دوره قاجاريه است. وى را در اين كار، همسرش اشرفالسلطنه نيز يارى مىرساند و گفتههاى شوهر را مىنوشت. | ||
== وفات == | |||
وى سرانجام در 53 سالگى و حدود يك ماه پيش از كشته شدن ناصرالدين شاه، در 13 نوروز، پس از بازگشت از سياحت و زيارت حضرت عبدالعظيم(ع)، به سكته قلبى درگذشت. گروهى مرگ او را مشكوك اعلام كرده و گفتهاند كه امينالسلطان وى را مسموم ساخته است، اما ترديد نيست كه او از بيمارىهاى گوناگون چون قند، چاقى و ناراحتى قلبى رنج مىبرده است. پيكرش را چندى بعد در وادى السلام نجف به خاك سپردند. بر طبق وصيت او، همه دارايى و کتابخانهاش را ناصرالدين شاه متصرف شد، اما بخشى از آن را به همسرش بازگرداند و اشرفالسلطنه مخصوصاً پارهاى از کتابهاى وى چون نسخه خطى روزنامه خاطرات را به کتابخانه آستان قدس رضوى تقديم كرد. | وى سرانجام در 53 سالگى و حدود يك ماه پيش از كشته شدن ناصرالدين شاه، در 13 نوروز، پس از بازگشت از سياحت و زيارت حضرت عبدالعظيم(ع)، به سكته قلبى درگذشت. گروهى مرگ او را مشكوك اعلام كرده و گفتهاند كه امينالسلطان وى را مسموم ساخته است، اما ترديد نيست كه او از بيمارىهاى گوناگون چون قند، چاقى و ناراحتى قلبى رنج مىبرده است. پيكرش را چندى بعد در وادى السلام نجف به خاك سپردند. بر طبق وصيت او، همه دارايى و کتابخانهاش را ناصرالدين شاه متصرف شد، اما بخشى از آن را به همسرش بازگرداند و اشرفالسلطنه مخصوصاً پارهاى از کتابهاى وى چون نسخه خطى روزنامه خاطرات را به کتابخانه آستان قدس رضوى تقديم كرد. | ||
ویرایش