نابلسی، محمد راتب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۴: خط ۳۴:
|}
|}
</div>
</div>
'''محمد راتب نابلسی''' (1939- سوریه) دعوتگر اسلامی و از اساتید معاصر دانشگاه‌های معتبر سوریه، مدرس اعجاز علمی و تفسیر قرآن، نویسنده کتاب «من أدب الحیاة» است. از معروف‌ترین استاد وی، می‌توان به صبحی صالح اشاره کرد.
'''محمد راتب نابلسی''' (1939- سوریه) دعوتگر اسلامی و از اساتید معاصر دانشگاه‌های معتبر سوریه، مدرس اعجاز علمی و تفسیر قرآن، نویسنده کتاب «من أدب الحیاة» است. از معروف‌ترین استاد وی، می‌توان به صبحی صالح اشاره کرد.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
خط ۴۰: خط ۴۰:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
ایشان بعد گذراندن تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان در موسسه تربیت‌معلم مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۹۵۶ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پس‌ازآن به دانشکده زبان و علوم عربی دانشگاه دمشق رفت و در سال 1964 از آنجا فارغ‌التحصیل شد. سپس برای ادامه تحصیل و به‌منظور گرفتن مدرک کارشناسی ارشد به دانشگاه بزرگ دمشق پیوست و در سال۱۹۶۶ موفق به گرفتن آن مدرک شد. سپس با حضور در دانشگاه لیون (واحد لبنان) موفق به اخذ دکترای خود را در سال ۱۹۹۹ شد.
ایشان بعد گذراندن تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان در موسسه تربیت‌معلم مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۹۵۶ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پس‌ازآن به دانشکده زبان و علوم عربی دانشگاه دمشق رفت و در سال 1964 از آنجا فارغ‌التحصیل شد. سپس برای ادامه تحصیل و به‌منظور گرفتن مدرک کارشناسی ارشد به دانشگاه بزرگ دمشق پیوست و در سال۱۹۶۶ موفق به گرفتن آن مدرک شد. سپس با حضور در دانشگاه لیون (واحد لبنان) موفق به اخذ دکترای خود را در سال ۱۹۹۹ شد.


== فعالیت‌ها ==
== فعالیت‌ها ==
وی در این مدت در زمینه‌های آموزش رسمی علوم متوسطه در دانشگاه‌های دمشق، به‌عنوان مدرس و در دانشگاه‌های حقوق و الهیات در دانشگاه الازهر شعبه (فتح الاسلامی) مجتمع ابونور در بخش معجزات علمی قرآن و سنت و عقیده در دمشق، مشغول به تدریس شد. همچنان وی استاد آموزش تربیت و اهتمام به خانواده در دانشگاه طرابلس بود که در آن مدت توانست چندین کتاب مخصوص و مربوط دانشگاه‌ها و دانشجویان نزدیک به فارغ‌التحصیلی تألیف و تدریس نماید که یکی از بارزترین و مهم‌ترین این کتاب‌ها، کتاب «من أدب الحیاة» است که نزدیک به ده سال در دانشگاه‌های دمشق تدریس می‌شود.
وی در این مدت در زمینه‌های آموزش رسمی علوم متوسطه در دانشگاه‌های دمشق، به‌عنوان مدرس و در دانشگاه‌های حقوق و الهیات در دانشگاه الازهر شعبه (فتح الاسلامی) مجتمع ابونور در بخش معجزات علمی قرآن و سنت و عقیده در دمشق، مشغول به تدریس شد. همچنان وی استاد آموزش تربیت و اهتمام به خانواده در دانشگاه طرابلس بود که در آن مدت توانست چندین کتاب مخصوص و مربوط دانشگاه‌ها و دانشجویان نزدیک به فارغ‌التحصیلی تألیف و تدریس نماید که یکی از بارزترین و مهم‌ترین این کتاب‌ها، کتاب «من أدب الحیاة» است که نزدیک به ده سال در دانشگاه‌های دمشق تدریس می‌شود.


ایشان در همان عنفوان جوانی، در طلب علم دینی و شرعی برآمدند، لذا در محضر جمع زیادی از علمای دمشق کسب فیض نموده و در این زمینه علوم بسیاری از جمله: تفسیر، حدیث، فقه، سیره، فرایض و… را آموخت و در نهایت موفق به گرفتن اجازه‌نامه اسلامی در نقل حدیث توسط استادش صبحی صالح نائل آمد.
ایشان در همان عنفوان جوانی، در طلب علم دینی و شرعی برآمدند، لذا در محضر جمع زیادی از علمای دمشق کسب فیض نموده و در این زمینه علوم بسیاری از جمله: تفسیر، حدیث، فقه، سیره، فرایض و… را آموخت و در نهایت موفق به گرفتن اجازه‌نامه اسلامی در نقل حدیث توسط استادش صبحی صالح نائل آمد.


وی در سال ۱۹۷۴ به‌عنوان خطیب در مسجد جامع پدربزرگش، شیخ عبدالغنی نابلسی انتخاب شد، لذا در این دوره نیز در مسجد خودش، به‌غیراز خطابه و سخنرانی، در بسیاری از مساجد دیگر دمشق مشغول تدریس علوم و دایر کردن کلاس‌های قرآنی و درس‌های دینی شد. مدتی نیز در مسجد سعد بن معاذ در دمشق، حلقه‌های درسی و سخنرانی با موضوعات عقیده، تفسیر، دروس عربی و اصول الدعوة مشغول بود. پس‌ازآن، به تأسیس یک موسسه حفظ قرآن در مسجد جامع نابلسی پرداخت و هم‌زمان با آن در پی انتشار و چاپ مجله «نهج الاسلام» نیز برآمد.
وی در سال ۱۹۷۴ به‌عنوان خطیب در مسجد جامع پدربزرگش، شیخ عبدالغنی نابلسی انتخاب شد، لذا در این دوره نیز در مسجد خودش، به‌غیراز خطابه و سخنرانی، در بسیاری از مساجد دیگر دمشق مشغول تدریس علوم و دایر کردن کلاس‌های قرآنی و درس‌های دینی شد. مدتی نیز در مسجد سعد بن معاذ در دمشق، حلقه‌های درسی و سخنرانی با موضوعات عقیده، تفسیر، دروس عربی و اصول الدعوة مشغول بود. پس‌ازآن، به تأسیس یک موسسه حفظ قرآن در مسجد جامع نابلسی پرداخت و هم‌زمان با آن در پی انتشار و چاپ مجله «نهج الاسلام» نیز برآمد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش