۶۱٬۱۸۹
ویرایش
علي اميرالمؤمنين عليه‌السلام نفس الرسول الأمين(ص) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۱۶
، ۲۳ اکتبر ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
در فصل هفتادوسوم کتاب، انکار امامت علی(ع) مانند انکار نبوت دانسته شده است. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در أمالی به اسنادش از جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند مانند آن است که نبوت مرا در زمان حیاتم انکار کرده است؛ و کسی که نبوت مرا انکار کند مانند آن است که ربوبیت خداوند عزوجل را انکار کند<ref>ر.ک: همان، ص271</ref> | در فصل هفتادوسوم کتاب، انکار امامت علی(ع) مانند انکار نبوت دانسته شده است. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در أمالی به اسنادش از جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند مانند آن است که نبوت مرا در زمان حیاتم انکار کرده است؛ و کسی که نبوت مرا انکار کند مانند آن است که ربوبیت خداوند عزوجل را انکار کند<ref>ر.ک: همان، ص271</ref> | ||
در فصل هفتاد‌ونهم به حدیث منزلت اشاره شده است: «علی نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی است». در ابتدای این فصل قطعه شعری به نقل از مناقب خوارزمی ذکر شده است. سپس روایاتی از صدوق در [[علل الشرایع]] | در فصل هفتاد‌ونهم به حدیث منزلت اشاره شده است: «علی نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی است». در ابتدای این فصل قطعه شعری به نقل از مناقب خوارزمی ذکر شده است. سپس روایاتی از صدوق در [[علل الشرایع]] و معانی الأخبار نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص321-318</ref> | ||
در فصل هشتاد که آخرین فصل کتاب است، سیزده حدیث با این موضوع ذکر شده است: «علی(ع) اولین کسی بود که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد و آن‌حضرت را تصدیق نمود». این روایت در منابع مختلفی آمده؛ ازجمله در بصائر الدرجات؛ صفار از عبدالرحیم قصیر از امام کاظم(ع) نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص326</ref> | در فصل هشتاد که آخرین فصل کتاب است، سیزده حدیث با این موضوع ذکر شده است: «علی(ع) اولین کسی بود که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد و آن‌حضرت را تصدیق نمود». این روایت در منابع مختلفی آمده؛ ازجمله در بصائر الدرجات؛ صفار از عبدالرحیم قصیر از امام کاظم(ع) نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص326</ref> | ||