۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الرد الجميل لإلهية عيسی بصريح الإنجيل (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۷:۵۱
، ۲۳ اکتبر ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' اند ' به 'اند ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
انگيزه اصلى [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] | انگيزه اصلى [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] در اين اثر ابطال نظريه الوهيت عيسی عليه‌السلام، با مراجعه به نصوص مورد استناد قائلين الوهيت، و اثبات تحريف نصوص و اشتباه در فهم آنها. | ||
مسيحيان بعد از رفع حضرت عيسى دو گروه شدند، گروهى مؤمن به عيسى بعنوان رسول خدا باقى ماندند كه همان حواريّون حضرت بودند، كه در قرآن وصف ايشان آمده است، در نهايت در برخورد با يهوديان و معاندان عيسی عليه‌السلام كشته و پراكنده شدند. گروه ديگر كسانى بودند كه انجيل را مورد تحريف قرار دادند و عقيده مسيحيت را به انحراف كشاندند، تا جائى كه ادعاى الوهيت عيسى را كردند و او را با خدا متحد دانستند. عقيده الوهيت عيسى را يا با نصوص تحريف شده استنباط كردند و يا با فهم اشتباه از نصوص و يا با تقليد كوركورانه آن را پذيرفته و رواج دادند. | مسيحيان بعد از رفع حضرت عيسى دو گروه شدند، گروهى مؤمن به عيسى بعنوان رسول خدا باقى ماندند كه همان حواريّون حضرت بودند، كه در قرآن وصف ايشان آمده است، در نهايت در برخورد با يهوديان و معاندان عيسی عليه‌السلام كشته و پراكنده شدند. گروه ديگر كسانى بودند كه انجيل را مورد تحريف قرار دادند و عقيده مسيحيت را به انحراف كشاندند، تا جائى كه ادعاى الوهيت عيسى را كردند و او را با خدا متحد دانستند. عقيده الوهيت عيسى را يا با نصوص تحريف شده استنباط كردند و يا با فهم اشتباه از نصوص و يا با تقليد كوركورانه آن را پذيرفته و رواج دادند. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
شكى در انتساب اين كتاب به [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] | شكى در انتساب اين كتاب به [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] نيست، چنانچه زبيدى در " إتحاف السادة المتقين في شرح اسرار إحياء علوم الدين" و حاجى خليفه در "[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]] " اين كتاب را از جمله مصنفات [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] دانسته‌اند. اسماعيل پاشا بغدادى در "هدية العارفين" اين كتاب را به اسم " الرد الجميل على من غيّر التوراة و الإنجيل " از آثار [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] شمرده است. | ||
== ساختار و محتوا== | == ساختار و محتوا== | ||
[[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] | [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] قبل از شروع مباحث اصلى، دو اصل را كه بين علماء مورد اتفاق است، بيان مى دارد، اول: نصوص وارده گاهى موافق عقل‌اند و گاهى مخالف صريح عقل‌اند كه در صورت دوم لازم است نصوص را تأويل نماييم و آنها را به مجاز برگردانيم، دوم: در تعارض نصوصى كه بعضى مثبت و بعضى منفى هستند، آنها را وقتى كنار بايد گذاشت كه امكان جمعى براى آنها پيدا نكنيم. | ||
مؤلف پس از اين وارد نصوص مورد استناد در مسئله الوهيت و اتحاد عيسى با خدا شده و شش نص را از انجيل بيان مى دارد و وجه تأويل هر كدام را توضيح داده و بيان مى دارد كه خود اين نصوص تصريح در عدم الوهيت عيسی عليه‌السلام دارند. تمركز [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] | مؤلف پس از اين وارد نصوص مورد استناد در مسئله الوهيت و اتحاد عيسى با خدا شده و شش نص را از انجيل بيان مى دارد و وجه تأويل هر كدام را توضيح داده و بيان مى دارد كه خود اين نصوص تصريح در عدم الوهيت عيسی عليه‌السلام دارند. تمركز [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] در اين كتاب بر نصوصى از انجيل است كه مورد استنباط الوهيت عيسی عليه‌السلام است. او ابتدا اين نصوص كه در اين كتاب شش نص است را بيان مى دارد، سپس به نقد و تحليل آنها می‌پردازد. روش [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] در اينجا نقلى و عقلى است، كه اعتقاد به الوهيت را بعنوان امرى محال اثبات مى‌كند. | ||
پس از آن چند بحث ديگر را بررسى مى شود از جمله حقيقت اتحاد و ابطال نظريه نصارى در آن، اطلاق لفظ إله بر عيسی عليه‌السلام بنابر طوائفى از مسيحيان كه نادان ترين اين گروهند، اطلاق لفظ رب و إله ممكن است بر خدا و بر غير خدا باشد، شبهه اطلاق لفظ ابوت بر خدا و بنوت بر عيسی عليه‌السلام كه مستلزم امتياز خاصى نيست، بلكه اين الفاظ از كلمات متشابه است كه واجب است به محكمات ارجاع داده شوند. | پس از آن چند بحث ديگر را بررسى مى شود از جمله حقيقت اتحاد و ابطال نظريه نصارى در آن، اطلاق لفظ إله بر عيسی عليه‌السلام بنابر طوائفى از مسيحيان كه نادان ترين اين گروهند، اطلاق لفظ رب و إله ممكن است بر خدا و بر غير خدا باشد، شبهه اطلاق لفظ ابوت بر خدا و بنوت بر عيسی عليه‌السلام كه مستلزم امتياز خاصى نيست، بلكه اين الفاظ از كلمات متشابه است كه واجب است به محكمات ارجاع داده شوند. | ||