۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ميكند' به 'می‌كند'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ميكند' به 'می‌كند') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نگارنده لحن را خطاى در تلاوت قرآن و بر دو قسم جلى و خفى تقسيم كرده‌اند، استعاذه را با استناد به قول جمهور مستحب و درخاتمه همين بحث با استفاده از آيه 98 سور توبه ميفرمايند: ابتداى سوره‌ى توبه شامل امر به كشتن، حصر كردن و... بوده كه با بسمله كه امان و رحمتى ازسوى خداوند است نميسازد. | نگارنده لحن را خطاى در تلاوت قرآن و بر دو قسم جلى و خفى تقسيم كرده‌اند، استعاذه را با استناد به قول جمهور مستحب و درخاتمه همين بحث با استفاده از آيه 98 سور توبه ميفرمايند: ابتداى سوره‌ى توبه شامل امر به كشتن، حصر كردن و... بوده كه با بسمله كه امان و رحمتى ازسوى خداوند است نميسازد. | ||
ايشان قبل از سخن از نون ساكنه و تنوين، از غنه كه اصل در اين باب است را موردبررسى قرار داده و مخرج و مقدار آن را بيان | ايشان قبل از سخن از نون ساكنه و تنوين، از غنه كه اصل در اين باب است را موردبررسى قرار داده و مخرج و مقدار آن را بيان می‌كند، سپس انواع اظهار، ادغام، اقلاب، اخفات و استثنائاتشان را بررسى می‌كند. جهت سهولت حفظيّات از رموزى كه توسط برخى علماء در اين زمينه وضع شده استفاده و در حكم لام الفعل ساكن اگر بعد آن حرف هجاء بجز لام و راء باشد، اظهار و در لام و راء ادغام را اختيار كرده‌اند. او معتقد است كه بحث مخارج حروف از اهم ابواب تجويد است بدين جهت فراگيرى آنرا براى هركسى كه قصد خواندن قرآن دارد را واجب دانسته و جهت شناخت مخارج حروف مينويسد: ابتدا حروف را چه ساكن يا مشدّد بعد همزه قطع قرار داده، سپس به آن حركتى داده و تلفظ ميكنيم مثل اب _ ابّ. | ||
درتعداد صفات حروف متذكر اختلاف علماء شده و قول به هفده صفت را كه قول جمهور و ابن الجزرى ميباشد را ترجيح داده‌اند. على رغم اينكه حروف واو از دو لب خارج ميشود آن را در حروف اصوات آورده زيرا يا ملحق به حروف جوفيه ميشود يا با باز شدن لبها تلفظ ميشود. مؤلف پس از يادآورى لزوم تدبر به هنگام تلاوت، بر اهميّت وقف و ابتدا كه از مهمترين ابواب تحويد است، تاكيد و ميفرمايد: به هنگام وقف و ابتدا بايد مراعات معنى آيات بشود و معناى وقف را توقف از قرائت براى زمانى كوتاه كه قارى در آن تنفّس كرده و قصد ادامه دارد، ميداند. | درتعداد صفات حروف متذكر اختلاف علماء شده و قول به هفده صفت را كه قول جمهور و ابن الجزرى ميباشد را ترجيح داده‌اند. على رغم اينكه حروف واو از دو لب خارج ميشود آن را در حروف اصوات آورده زيرا يا ملحق به حروف جوفيه ميشود يا با باز شدن لبها تلفظ ميشود. مؤلف پس از يادآورى لزوم تدبر به هنگام تلاوت، بر اهميّت وقف و ابتدا كه از مهمترين ابواب تحويد است، تاكيد و ميفرمايد: به هنگام وقف و ابتدا بايد مراعات معنى آيات بشود و معناى وقف را توقف از قرائت براى زمانى كوتاه كه قارى در آن تنفّس كرده و قصد ادامه دارد، ميداند. | ||