۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عمومي' به 'عمومی'
جز (جایگزینی متن - '،ش' به '، ش') |
جز (جایگزینی متن - 'عمومي' به 'عمومی') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
'''تذكره هزار مزار''' يا '''مزارات شيراز'''، ترجمه‌اى است از «شدّ الازار في حطّ الاوزار عن زوّار المزار»، اثر [[جنید شیرازی، جنید بن محمود|معين‌الدين جنيد شيرازى]] كه به اهتمام پسر وى آقاى عيسى بن جنيد شيرازى صورت گرفته است. | '''تذكره هزار مزار''' يا '''مزارات شيراز'''، ترجمه‌اى است از «شدّ الازار في حطّ الاوزار عن زوّار المزار»، اثر [[جنید شیرازی، جنید بن محمود|معين‌الدين جنيد شيرازى]] كه به اهتمام پسر وى آقاى عيسى بن جنيد شيرازى صورت گرفته است. | ||
«تذكره نويسى»: تذكره نويسى، در اصطلاح به معنى تألیف و تدوين مجموعه يا كتابى كه در آن شرح احوال شاعران، نويسندگان، عارفان، فقيهان و جزء آنها گرد آمده باشد. تذكره‌ها را از جهات مختلف مى‌توان طبقه‌بندى كرد. از جمله از لحاظ موضوع، از لحاظ | «تذكره نويسى»: تذكره نويسى، در اصطلاح به معنى تألیف و تدوين مجموعه يا كتابى كه در آن شرح احوال شاعران، نويسندگان، عارفان، فقيهان و جزء آنها گرد آمده باشد. تذكره‌ها را از جهات مختلف مى‌توان طبقه‌بندى كرد. از جمله از لحاظ موضوع، از لحاظ عمومیّت يا خصوصيّت يا تشخص. | ||
تذكره‌ها چند گونه تنظيم شده؛ 1- الفبايى 3- تاريخى 3- جغرافيايى كه زندگى‌نامه شاعران ذيل شهر و ديار آنان آورده شود. كتاب شدّ الازار كه شرح احوال 318 نفر از بزرگان مدفون در شيراز است، هدف مؤلف نه بيان تاريخى، بلكه آگاه كردن برادران دينى از زيارت قبور و ياد كردن اهل قبور است، تا بعضى سيرت، اوصاف و فضائل آنان بيان گردد و نمونه‌اى براى متابعان باشد.به هر حال اين اثر كتابى صوفيانه، و يا هدف كسب ثواب و اجر در احوال عرفاء مشايخ و علماى مشهور و مدفون در شيراز نوشته شده است. و مزارنويسى به عنوان شاخه‌اى از تاريخ‌نگارى محلى به نام مزارات، بايد خاطرنشان كرد كه از ايالت فارس و شهر شيراز از سعدان مقاريضى (509 هجرى) شروع شد، با اينكه بعضى، ابوال[[دیلمی، حسن بن محمد|حسن ديلمى]] (371 هجرى) را كه به نحوى اين مساله را مورد توجّه قرار داده بود، مى‌دانند و بالاخره مى‌شود، الازار يا مزارات شيراز را مى‌توان نام برد. | تذكره‌ها چند گونه تنظيم شده؛ 1- الفبايى 3- تاريخى 3- جغرافيايى كه زندگى‌نامه شاعران ذيل شهر و ديار آنان آورده شود. كتاب شدّ الازار كه شرح احوال 318 نفر از بزرگان مدفون در شيراز است، هدف مؤلف نه بيان تاريخى، بلكه آگاه كردن برادران دينى از زيارت قبور و ياد كردن اهل قبور است، تا بعضى سيرت، اوصاف و فضائل آنان بيان گردد و نمونه‌اى براى متابعان باشد.به هر حال اين اثر كتابى صوفيانه، و يا هدف كسب ثواب و اجر در احوال عرفاء مشايخ و علماى مشهور و مدفون در شيراز نوشته شده است. و مزارنويسى به عنوان شاخه‌اى از تاريخ‌نگارى محلى به نام مزارات، بايد خاطرنشان كرد كه از ايالت فارس و شهر شيراز از سعدان مقاريضى (509 هجرى) شروع شد، با اينكه بعضى، ابوال[[دیلمی، حسن بن محمد|حسن ديلمى]] (371 هجرى) را كه به نحوى اين مساله را مورد توجّه قرار داده بود، مى‌دانند و بالاخره مى‌شود، الازار يا مزارات شيراز را مى‌توان نام برد. | ||