۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مؤلف در مقدمه به رهايى خود از جهل به دست امام فاطمى، بىآنكه از او نام ببرد، اشاره مىكند و از اينكه از جانب او مامور دعوت مىشود، سخن مىگويد. او اين كتاب را به سفرهاى(خوان) تشبيه مىكند كه طعام و شراب معنوى فرستاده از جانب امام به دست نويسنده در آن نهاده شده و به متابعان «خداوند روزگار»(امام زنده زمان) عرضه شده است. هر «صف» به اختصار، به يكى از مباحث فلسفى و كلامى؛ مانند علم، معاد، نفس، ثواب و عقاب، ابداع و جز اينها، بر طبق مشرب متكلمان اسماعيلى مىپردازد. مباحث كتاب، مانند مباحث ديگر آثار ناصر خسرو، بر دو اصل كلى استوار است: دليل آوردن از جهان آفرينش و تطبيق آن بر امور باطنى، و تاويل آيات و احاديث. | مؤلف در مقدمه به رهايى خود از جهل به دست امام فاطمى، بىآنكه از او نام ببرد، اشاره مىكند و از اينكه از جانب او مامور دعوت مىشود، سخن مىگويد. او اين كتاب را به سفرهاى(خوان) تشبيه مىكند كه طعام و شراب معنوى فرستاده از جانب امام به دست نويسنده در آن نهاده شده و به متابعان «خداوند روزگار»(امام زنده زمان) عرضه شده است. هر «صف» به اختصار، به يكى از مباحث فلسفى و كلامى؛ مانند علم، معاد، نفس، ثواب و عقاب، ابداع و جز اينها، بر طبق مشرب متكلمان اسماعيلى مىپردازد. مباحث كتاب، مانند مباحث ديگر آثار ناصر خسرو، بر دو اصل كلى استوار است: دليل آوردن از جهان آفرينش و تطبيق آن بر امور باطنى، و تاويل آيات و احاديث. | ||
در خوان الاخوان اشاراتى شايان توجه به داعيان اسماعيلى قديم، به ويژه به متفكران اسماعيلى ايرانى هست؛ مانند: محمد نخشبى، مؤلف كتاب محصول، ابويعقوب سجستانى مؤلف كشف | در خوان الاخوان اشاراتى شايان توجه به داعيان اسماعيلى قديم، به ويژه به متفكران اسماعيلى ايرانى هست؛ مانند: محمد نخشبى، مؤلف كتاب محصول، ابويعقوب سجستانى مؤلف كشف المحجوب و ابوالهيثم گرگانى سراينده قصيده سؤالات. | ||
برخلاف زاد المسافر و وجه دين (نام دو اثر از تأليفات ناصر خسرو) كه طرحى مشخص در آنها رعايت شده است، خوان الاخوان ترتيبى منطقى ندارد و بخشهاى آن مانند يادداشتهاى موضوعى پراكندهاى است كه مؤلف آنها را بدون نظم خاصى كنار هم جاى داده است. | برخلاف زاد المسافر و وجه دين (نام دو اثر از تأليفات ناصر خسرو) كه طرحى مشخص در آنها رعايت شده است، خوان الاخوان ترتيبى منطقى ندارد و بخشهاى آن مانند يادداشتهاى موضوعى پراكندهاى است كه مؤلف آنها را بدون نظم خاصى كنار هم جاى داده است. |
ویرایش