۱۰۴٬۶۸۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مى' به 'مى'
جز (جایگزینی متن - ']]]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') |
||
| (۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR12282J1.jpg | |||
| عنوان =تاريخ تشيع از آغاز تا پايان غيبت صغري | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[محرمی، غلامحسن]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
| زبان = فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره = BP 239 /م3ت2 | ||
| موضوع = | |||
اسلام - تاريخ | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شيعه | شيعه | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مؤسسه آموزشي و پژوهشی امام خمینی(ره)، مرکز انتشارات | ||
| مکان نشر =ایران - قم | |||
| سال نشر = 1387ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12282AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =7 | ||
'''تاریخ تشیع از آغاز تا پایان غیبت صغری'''، اثر | | شابک =964-5883-55-5 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12282 | |||
| کتابخوان همراه نور =12282 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|الغيبة (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| تاریخ تشیع (ابهام زدایی)}} | |||
'''تاریخ تشیع از آغاز تا پایان غیبت صغری'''، اثر [[محرمی، غلامحسن|غلامحسن محرمی]]، پژوهشی است پیرامون تاریخ مکتب تشیع، از پیداش آن تا پایان غیبت صغری که به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است. | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با مقدمه مهدی پیشوایی آغاز شده است. نویسنده، مطالب کتاب را در هشت بخش تنظیم | کتاب با مقدمه مهدی پیشوایی آغاز شده است. نویسنده، مطالب کتاب را در هشت بخش تنظیم کرده و هر بخش را همچون متون درسی، به چند فصل تقسیم نموده است.<ref>کتابخانه تخصصی مؤسسه شیعه‌شناسی، ص254</ref> | ||
در بخش اول کتاب، منابع و مآخذی که در آنها به تاریخ تشیع اشاره شده – به‌گونه اجمالی - معرفی گردیده و در بخش‌های بعدی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان غیبت صغری، بررسی و تحلیل شده است.<ref>ر.ک: فهرست کتاب‌های منتشرشده مردادماه 1382، ص179</ref> | در بخش اول کتاب، منابع و مآخذی که در آنها به تاریخ تشیع اشاره شده – به‌گونه اجمالی - معرفی گردیده و در بخش‌های بعدی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان غیبت صغری، بررسی و تحلیل شده است.<ref>ر.ک: فهرست کتاب‌های منتشرشده مردادماه 1382، ص179</ref> | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۱: | ||
در مقدمه، تاریخ تشیع، تاریخ مکتبی زنده با پیروانی مبارز دانسته شده و به توضیح این مطلب پرداخته شده است.<ref>مقدمه، ص13-14</ref> | در مقدمه، تاریخ تشیع، تاریخ مکتبی زنده با پیروانی مبارز دانسته شده و به توضیح این مطلب پرداخته شده است.<ref>مقدمه، ص13-14</ref> | ||
نویسنده در فصل اول در دو درس، | نویسنده در فصل اول در دو درس، به معرفی منابعی پرداخته که در این‌باره وجود دارند و منابع اختصاصی و عمومی را معرفی کرده است. وی در این فصل، بر آن نیست که از همه آنچه به تاریخ تشیع مربوط مىشود، تحقیق و تحلیلى همهجانبه ارائه دهد، بلکه تلاش کرده اشارهاى به مهمترین منابع و مآخذ کرده و آنها را بهطور خلاصه معرفى و تحلیل کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص17</ref> | ||
از آنجا که کتابهاى تاریخى و کتابهایى که درباره زندگى معصومان(ع) نوشته شده است و نیز کتابهاى حدیثى و رجالى، به تاریخ تشیع مربوطند، ازاینرو نویسنده منابع تاریخ تشیع را به دو دسته تقسیم کرده است: | از آنجا که کتابهاى تاریخى و کتابهایى که درباره زندگى معصومان(ع) نوشته شده است و نیز کتابهاى حدیثى و رجالى، به تاریخ تشیع مربوطند، ازاینرو نویسنده منابع تاریخ تشیع را به دو دسته تقسیم کرده است: | ||
| خط ۵۹: | خط ۴۹: | ||
فصل دوم، درباره چگونگی پیدایش شیعه است. نویسنده در این فصل، در ضمن 6 درس، ابتدا شیعه را در لغت و قرآن بررسی کرده و سپس به بحث پیرامون موضوعاتی همچون آغاز تشیع، نام‌های دیگر شیعه، نقش قریش در رخداد سقیفه، سکوت امیر مؤمنان(ع) و صحابیان شیعه پرداخته است. | فصل دوم، درباره چگونگی پیدایش شیعه است. نویسنده در این فصل، در ضمن 6 درس، ابتدا شیعه را در لغت و قرآن بررسی کرده و سپس به بحث پیرامون موضوعاتی همچون آغاز تشیع، نام‌های دیگر شیعه، نقش قریش در رخداد سقیفه، سکوت امیر مؤمنان(ع) و صحابیان شیعه پرداخته است. | ||
شیعه در اصطلاح، بر یاران و پیروان على(ع) اطلاق مىشود. شیعه در منابع شیعى بیش از یک مفهوم ندارد و آن اعتقاد به جانشینى على(ع) و یازده فرزند اوست. نویسنده بر این باور است که ائمه(ع) منتسبان به | شیعه در اصطلاح، بر یاران و پیروان على(ع) اطلاق مىشود. شیعه در منابع شیعى بیش از یک مفهوم ندارد و آن اعتقاد به جانشینى على(ع) و یازده فرزند اوست. نویسنده بر این باور است که ائمه(ع) منتسبان به فرقههاى باطل را خارج از جرگه شیعه میدانستند؛ ولى دانشمندان و رجالنویسان اهل سنت، شیعه را به معنایى گستردهتر از این به کار برده و به تمام فرقههایى که از پیکره شیعه منشعب شدهاند و نیز به دوستداران خاندان رسالت اطلاق کردهاند. البته در قرن دوم و سوم بعد از شیعیان امامى، بیشترین تعداد شیعه را زیدیان تشکیل میدادند.<ref>ر.ک: همان، ص42</ref> | ||
برخى از نویسندگان، پیدایش تشیع را در روز سقیفه و برخى دیگر در اواخر خلافت عثمان | برخى از نویسندگان، پیدایش تشیع را در روز سقیفه و برخى دیگر در اواخر خلافت عثمان میدانند. دسته سوم نیز معتقدند شیعه بعد از قتل عثمان و گروه چهارم میگویند بعد از شهادت على(ع) به وجود آمده است. گروه پنجم نیز پیدایش تشیع را بعد از رخداد کربلا میدانند. به باور نویسنده، افزون بر قاطبه عالمان شیعه، برخى از دانشمندان اهل سنت، چون محمد کردعلى، عقیده دارند که ریشه پیدایش شیعه در دوره پیامبر(ص) است و آن حضرت براى نخستین بار لفظ شیعه را بر دوستداران على(ع) اطلاق کرده است. عدهاى از اصحاب نیز در همان دوره به شیعه على(ع) معروف بودهاند. گذشته از اینها شیعه همان دوستى و پیروى از على(ع) است که پیامبر(ص) در موارد بسیارى اصحابش را به پیروى از آن حضرت فرمان داده است.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> | ||
پیرامون نام‌های دیگر شیعه، نویسنده بر این عقیده است که بعد از خلافت علی(ع)، عناوین دیگرى نیز به شیعیان داده شد؛ القاب تحقیرآمیزى مانند: رافضى و ترابى از طرف مخالفان شیعیان براى کوچک کردن آنان به کار | پیرامون نام‌های دیگر شیعه، نویسنده بر این عقیده است که بعد از خلافت علی(ع)، عناوین دیگرى نیز به شیعیان داده شد؛ القاب تحقیرآمیزى مانند: رافضى و ترابى از طرف مخالفان شیعیان براى کوچک کردن آنان به کار می‌رفت و برخى دیگر مانند: علوى، امامى، حسینیه، اثناعشرى، خاصه و جعفرى به شیعیان اطلاق میشد.<ref>ر.ک: همان، ص65</ref> | ||
نویسنده، معتقد است که نباید نقش قریش را در رخداد سقیفه نادیده گرفت؛ زیرا قریش تنها مردمى بودند که | نویسنده، معتقد است که نباید نقش قریش را در رخداد سقیفه نادیده گرفت؛ زیرا قریش تنها مردمى بودند که مىتوانستند حق عترت پیامبر(ص) را تصاحب کنند و [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] در موارد فراوانى به ستم قریش نسبت به خودش اشاره دارد. به اعتقاد نویسنده، دشمنى قریش با خاندان پیامبر(ص) به این دلایل بود: | ||
# ریاستطلبى قریش که سبب | # ریاستطلبى قریش که سبب میشد دعوت پیامبر(ص) را نپذیرند؛ چون آن را با ریاست خویش در تعارض میدیدند. | ||
# رقابت و حسادتى که میان | # رقابت و حسادتى که میان گروههاى قریش و بنى هاشم وجود داشت. | ||
# دشمنى با شخص على(ع) به سبب | # دشمنى با شخص على(ع) به سبب ضربهاى که از آن حضرت دیده بودند.<ref>ر.ک: همان، ص73</ref> | ||
به باور وی، [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به سبب مصلحت اسلام از حق خود چشم پوشید و سکوت کرد. نویسنده با توجه به فرمایشهاى آن حضرت(ع) در | به باور وی، [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به سبب مصلحت اسلام از حق خود چشم پوشید و سکوت کرد. نویسنده با توجه به فرمایشهاى آن حضرت(ع) در این‌باره، به علل زیر اشاره کرده است: | ||
# تفرقه میان مسلمانان؛ | # تفرقه میان مسلمانان؛ | ||
# خطر مرتدان؛ | # خطر مرتدان؛ | ||
# حفظ خاندان پیامبر(ص).<ref>ر.ک: همان، ص81</ref> | # حفظ خاندان پیامبر(ص).<ref>ر.ک: همان، ص81</ref> | ||
وی معتقد است بعد از جریان سقیفه، شیعه بهعنوان گروهى ویژه با جهتگیرى سیاسى | وی معتقد است بعد از جریان سقیفه، شیعه بهعنوان گروهى ویژه با جهتگیرى سیاسى ویژهاى شکل گرفت و بهطور انفرادى و دستهجمعى از حقانیت علی(ع) دفاع کرد؛ آنان در خانه فاطمه(س) جمع شدند؛ در مسجد، ابوبکر را استیضاح کردند و طى 25 سال همواره على(ع) را خلیفه برحق به مردم معرفى میکردند.<ref>همان</ref> | ||
به باور نویسنده، نخستین شیعیان از صحابیان بزرگوار پیامبر(ص) بودند و محمد کردعلى در «خطط الشام» آورده است که | به باور نویسنده، نخستین شیعیان از صحابیان بزرگوار پیامبر(ص) بودند و محمد کردعلى در «خطط الشام» آورده است که عدهاى از اصحاب در زمان پیامبر(ص)، به شیعه على(ع) معروف بودند. سید على‌خان شیرازى نیز در «الدرجات الرفيعة في طبقات الشيعة»، صحابیان شیعه را در دو بخش صحابیان شیعى از بنى هاشم و صحابیان شیعى از غیر بنى هاشم بررسى کرده است. همچنین مؤلف رجال البرقي نیز بخشى از کتابش را به یاران على(ع) از اصحاب پیامبر(ص) اختصاص داده است. [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] در «الجمل» تمام صحابیانى را که در جنگهاى على(ع)، با حضرت همراهى کردند، شیعه میدانند. [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] در رجال کشى بعد از شمارش صحابیان شیعى، میگوید: تعداد زیادى به امامت على(ع) برگشتند. یاران [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] نیز در مقابل معاویه، همراهى اصحاب پیامبر(ص) با على(ع) را یکى از ادله حقانیت آن حضرت میدانستند.<ref>ر.ک: همان، ص86</ref> | ||
در فصل سوم، ادوار تحول تاریخی شیعه | در فصل سوم، ادوار تحول تاریخی شیعه در قالب شش درس بیان شده است که عناوین این دروس به ترتیب عبارت است از: شیعه در عصر خلفای اولیه؛ گسترش تشیع در عصر امویان؛ عصر [[امام سجاد(ع)]]؛ دعوت عباسیان و تأثیر آن در توسعه تشیع؛ شیعه در عصر عباسیان و علل فزونی شیعیان در عصر عباسیان.<ref>همان، ص89-141</ref> | ||
فصل چهارم در ذیل سه عنوان زیر، به قیام‌های شیعیان و | فصل چهارم در ذیل سه عنوان زیر، به قیام‌های شیعیان و علویان اختصاص یافته است: | ||
# قیام‌های شیعی و علوی در عصر امویان: قیامهاى شیعى بعد از نهضت عاشورا شروع شده است. قیام توابین و قیام مختار به‌روشنى براى خونخواهى امام حسین(ع) برپا شدند. رهبران این دو قیام هیچ‌یک علوى نبودند، بلکه از بزرگان شیعه بودند و تأثیر خوبى در گسترش تشیع داشتند. قیام زید بن على نیز در مقابل | # قیام‌های شیعی و علوی در عصر امویان: قیامهاى شیعى بعد از نهضت عاشورا شروع شده است. قیام توابین و قیام مختار به‌روشنى براى خونخواهى امام حسین(ع) برپا شدند. رهبران این دو قیام هیچ‌یک علوى نبودند، بلکه از بزرگان شیعه بودند و تأثیر خوبى در گسترش تشیع داشتند. قیام زید بن على نیز در مقابل ستمکاری‌هاى هشام، خلیفه جبار اموى بود. به اعتقاد نویسنده، او فردى بزرگوار و مورد ستایش بود و براى امر به معروف و نهى از منکر قیام کرد. یحیى بن زید نیز بعد از شهادت پدرش به خراسان رفت و در آنجا برضد امویان قیام کرد، ولى او نیز مانند پدرش در میدان جنگ به ضرب تیرى کشته شد.<ref>ر.ک: همان، ص150</ref> | ||
# قیام‌های شیعی و علوی در عصر عباسیان: به باور نویسنده، اوج قیامهاى علویان یکى در زمان منصور عباسى بود که رهبرى آن را محمد نفس زکیه به عهده داشت. دومى در زمان مأمون که به‌خاطر وجود فرمانده نظامى سزاوارى چون ابوالسرایا، علویان موفقیتهایى به دست آوردند. سومى بعد از سال 250ق، است که علویان طبرستان توانستند حکومت تشکیل دهند، که دیگر علویان جرأت قیام یافتند و در مناطق گوناگون دست به قیام زدند.<ref>ر.ک: همان، ص157</ref> | # قیام‌های شیعی و علوی در عصر عباسیان: به باور نویسنده، اوج قیامهاى علویان یکى در زمان منصور عباسى بود که رهبرى آن را محمد نفس زکیه به عهده داشت. دومى در زمان مأمون که به‌خاطر وجود فرمانده نظامى سزاوارى چون ابوالسرایا، علویان موفقیتهایى به دست آوردند. سومى بعد از سال 250ق، است که علویان طبرستان توانستند حکومت تشکیل دهند، که دیگر علویان جرأت قیام یافتند و در مناطق گوناگون دست به قیام زدند.<ref>ر.ک: همان، ص157</ref> | ||
# قیام‌های پراکنده: نویسنده، معتقد است این قیام‌ها اغلب بدون طرح و نقشه قبلى و با تصمیمگیرى فردى انجام | # قیام‌های پراکنده: نویسنده، معتقد است این قیام‌ها اغلب بدون طرح و نقشه قبلى و با تصمیمگیرى فردى انجام میگرفت و بیشتر به صورت عکسالعمل در مقابل ستمهاى خلفا و حاکمان ستمکار برپا میشد. از جمله قیام حسین بن على حسنى معروف به شهید فخ که در مقابل سختگیرى و ستمهاى بیش از اندازه‌هادى، خلیفه عباسى، بود.<ref>همان، ص162</ref> | ||
فصل پنجم گستره جغرافیایی تشیع را توضیح می‌دهد و مناطق شیعه‌نشین در قرن | فصل پنجم گستره جغرافیایی تشیع را توضیح می‌دهد و مناطق شیعه‌نشین در قرن اول تا سوم هجری را ترسیم می‌نماید. فصل ششم درباره انشعاب‌های داخلی تشیع و علل انشعاب آنهاست و دو فصل آخر نیز درباره میراث علمی شیعه و نقش شاعران در توسعه تشیع می‌باشد. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
| خط ۹۴: | خط ۸۴: | ||
در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع.<ref>ر.ک: پاورقی، ص45</ref>، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref> | در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع.<ref>ر.ک: پاورقی، ص45</ref>، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۹۲: | ||
#[[:noormags:119192|کتابخانه تخصصی مؤسسه شیعه‌شناسی، «معرفی چند کتاب درباره شیعه»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: شیعه‌شناسی، شماره 8، زمستان 1383 (8 صفحه، از 249 تا 256)]]. | #[[:noormags:119192|کتابخانه تخصصی مؤسسه شیعه‌شناسی، «معرفی چند کتاب درباره شیعه»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: شیعه‌شناسی، شماره 8، زمستان 1383 (8 صفحه، از 249 تا 256)]]. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
[[تاریخ التشیع من نشویه حتی نهایه الغیبه الصغری]] | {{وابسته‌ها}} | ||
[[غیبت صغری]] | |||
[[اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شیعه در غیبت صغری]] | |||
[[تاریخ تشیع از پیدایش تا عصر غیبت کبری]] | |||
[[تاریخ غیبت کبری (ترجمه)]] | |||
[[ترجمه کتاب الغيبة]] | |||
[[نجم الثاقب در احوال حضرت ولی عصر صاحب العصر و الزمان بقیةالله الاعظم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف]] | |||
[[دعوی السفارة في الغيبة الكبری]] | |||
[[تاریخ التشیع من نشویه حتی نهایه الغیبه الصغری]] | |||
[[سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه علیهم‌السلام]] | |||
[[پژوهشی درباره طوایف غلاة تا پایان غیبت صغرا و موضع ائمه علیه‌السلام در این باب]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۲۴: | ||
[[رده: فرق شیعه]] | [[رده: فرق شیعه]] | ||
[[رده:امام مهدی(عج)]] | |||