۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بودهاند' به 'بودهاند') |
جز (جایگزینی متن - 'بهطور' به 'بهطور') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
در مقدمه، تاریخ تشیع، تاریخ مکتبی زنده با پیروانی مبارز دانسته شده و به توضیح این مطلب پرداخته شده است.<ref>مقدمه، ص13-14</ref> | در مقدمه، تاریخ تشیع، تاریخ مکتبی زنده با پیروانی مبارز دانسته شده و به توضیح این مطلب پرداخته شده است.<ref>مقدمه، ص13-14</ref> | ||
نویسنده در فصل اول در دو درس، به معرفی منابعی پرداخته که در اینباره وجود دارند و منابع اختصاصی و عمومی را معرفی کرده است. وی در این فصل، بر آن نیست که از همه آنچه به تاریخ تشیع مربوط مىشود، تحقیق و تحلیلى همهجانبه ارائه دهد، بلکه تلاش کرده اشارهاى به مهمترین منابع و مآخذ کرده و آنها را | نویسنده در فصل اول در دو درس، به معرفی منابعی پرداخته که در اینباره وجود دارند و منابع اختصاصی و عمومی را معرفی کرده است. وی در این فصل، بر آن نیست که از همه آنچه به تاریخ تشیع مربوط مىشود، تحقیق و تحلیلى همهجانبه ارائه دهد، بلکه تلاش کرده اشارهاى به مهمترین منابع و مآخذ کرده و آنها را بهطور خلاصه معرفى و تحلیل کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص17</ref> | ||
از آنجا که کتابهاى تاریخى و کتابهایى که درباره زندگى معصومان(ع) نوشته شده است و نیز کتابهاى حدیثى و رجالى، به تاریخ تشیع مربوطند، ازاینرو نویسنده منابع تاریخ تشیع را به دو دسته تقسیم کرده است: | از آنجا که کتابهاى تاریخى و کتابهایى که درباره زندگى معصومان(ع) نوشته شده است و نیز کتابهاى حدیثى و رجالى، به تاریخ تشیع مربوطند، ازاینرو نویسنده منابع تاریخ تشیع را به دو دسته تقسیم کرده است: | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
# حفظ خاندان پیامبر(ص).<ref>ر.ک: همان، ص81</ref> | # حفظ خاندان پیامبر(ص).<ref>ر.ک: همان، ص81</ref> | ||
وی معتقد است بعد از جریان سقیفه، شیعه بهعنوان گروهى ویژه با جهتگیرى سیاسى ویژهاى شکل گرفت و | وی معتقد است بعد از جریان سقیفه، شیعه بهعنوان گروهى ویژه با جهتگیرى سیاسى ویژهاى شکل گرفت و بهطور انفرادى و دستهجمعى از حقانیت علی(ع) دفاع کرد؛ آنان در خانه فاطمه(س) جمع شدند؛ در مسجد، ابوبکر را استیضاح کردند و طى 25 سال همواره على(ع) را خلیفه برحق به مردم معرفى مىکردند.<ref>همان</ref> | ||
به باور نویسنده، نخستین شیعیان از صحابیان بزرگوار پیامبر(ص) بودند و محمد کردعلى در «خطط الشام» آورده است که عدهاى از اصحاب در زمان پیامبر(ص)، به شیعه على(ع) معروف بودند. سید علىخان شیرازى نیز در «الدرجات الرفيعة في طبقات الشيعة»، صحابیان شیعه را در دو بخش صحابیان شیعى از بنى هاشم و صحابیان شیعى از غیر بنى هاشم بررسى کرده است. همچنین مؤلف رجال البرقي نیز بخشى از کتابش را به یاران على(ع) از اصحاب پیامبر(ص) اختصاص داده است. [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] در «الجمل» تمام صحابیانى را که در جنگهاى على(ع)، با حضرت همراهى کردند، شیعه مىدانند. [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] در رجال کشى بعد از شمارش صحابیان شیعى، مىگوید: تعداد زیادى به امامت على(ع) برگشتند. یاران [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] نیز در مقابل معاویه، همراهى اصحاب پیامبر(ص) با على(ع) را یکى از ادله حقانیت آن حضرت مىدانستند.<ref>ر.ک: همان، ص86</ref> | به باور نویسنده، نخستین شیعیان از صحابیان بزرگوار پیامبر(ص) بودند و محمد کردعلى در «خطط الشام» آورده است که عدهاى از اصحاب در زمان پیامبر(ص)، به شیعه على(ع) معروف بودند. سید علىخان شیرازى نیز در «الدرجات الرفيعة في طبقات الشيعة»، صحابیان شیعه را در دو بخش صحابیان شیعى از بنى هاشم و صحابیان شیعى از غیر بنى هاشم بررسى کرده است. همچنین مؤلف رجال البرقي نیز بخشى از کتابش را به یاران على(ع) از اصحاب پیامبر(ص) اختصاص داده است. [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] در «الجمل» تمام صحابیانى را که در جنگهاى على(ع)، با حضرت همراهى کردند، شیعه مىدانند. [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] در رجال کشى بعد از شمارش صحابیان شیعى، مىگوید: تعداد زیادى به امامت على(ع) برگشتند. یاران [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] نیز در مقابل معاویه، همراهى اصحاب پیامبر(ص) با على(ع) را یکى از ادله حقانیت آن حضرت مىدانستند.<ref>ر.ک: همان، ص86</ref> |
ویرایش