سیرافی، حسن بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR07768.jpg|بندانگشتی|سیرافی، حسن بن عبدالله]]
[[پرونده:NUR07768.jpg|بندانگشتی|سیرافی، حسن بن عبدالله]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|سیرافی، حسن بن عبدالله
! نام!! data-type="authorName" |سیرافی، حسن بن عبدالله
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| اب‍ن‌م‍رزب‍ان‌، ح‍س‍ن‌ ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌
| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن‌م‍رزب‍ان‌، ح‍س‍ن‌ ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌


اب‍و س‍ع‍ی‍د س‍ی‍راف‍ی‌
اب‍و س‍ع‍ی‍د س‍ی‍راف‍ی‌
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|بهزاد
| data-type="authorfatherName" |بهزاد
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|284ق و یا 290ق
| data-type="authorbirthDate" |284ق و یا 290ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|بوشهر
| data-type="authorBirthPlace" |بوشهر
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|368 هـ.ق
| data-type="authorDeathDate" |368 هـ.ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |[[ابن سراج، محمد بن سری|ابن سراج]] ، [[ابن درید، محمد بن حسن|ابن دريد]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[‏رحله السیرافی]]  
| data-type="authorWritings" |[[‏رحله السیرافی]]  


[[‏شرح کتاب سیبویه]]  
[[‏شرح کتاب سیبویه]]  
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE7768AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE7768AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
خط ۴۶: خط ۴۶:
تحصيلات خود را تا سن 20 سالگى در سيراف گذراند و به عمان مهاجرت كرد و پس از اخذ اجتهاد، به وطن برگشت. سپس راهى بغداد شد و در آنجا منصب قضاوت را عهده‌دار بود. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] با وى دوست بود و [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] پيش از ده سالگى از او نحو آموخت.
تحصيلات خود را تا سن 20 سالگى در سيراف گذراند و به عمان مهاجرت كرد و پس از اخذ اجتهاد، به وطن برگشت. سپس راهى بغداد شد و در آنجا منصب قضاوت را عهده‌دار بود. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] با وى دوست بود و [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] پيش از ده سالگى از او نحو آموخت.


وى فردى پرهيزكار و عفيف بود و با اجرت استنساخ كتاب‌ها روزگار مى‌گذراند و درآمد ديگرى نمى‌پذيرفت. كرخى، فقيه بزرگ شيعى، او را تحليل و تكريم مى‌كرد و بر همه برترى مى‌داد و مجلس فتوا برايش ترتيب داده بود. وى عالمى جامع بود و در نحو، فقه، لغت، شعر، عروض، قرائت، حديث، كلام، حساب و هندسه چيره‌دست بود. ابوسعيد علم نحو را از ابن سراج و لغت را از ابن دريد آموخت تا اين‌كه خود از اكابر و اعاظم علماى زمان خويش شد. وى در فقه، حديث، علوم قرآن و كلام از اساتيد بنام بود اما در نحو و لغت عرب، خاصه نحو بصريان، اشتهار بيشترى يافت. بر اثر شهرتى كه داشت، مرجع امراء، علما و افاضل بود. از آن جمله، نوح سامانى نامه‌اى به او نوشت و چهار صد سؤال كه غالب آن‌ها الفاظ لغوى بود، از وى پرسيد و ديلمى وزير نامه‌اى مشتمل بر سئوالاتى در باب قرآن بدو نوشت و مروان بن محمد ملك ديلم از آذربايجان يكصد و بيست سؤال در باب قرآن و حديث نزد او فرستاد و همچنين عده‌اى ديگر و او همه را جواب داد.
وى فردى پرهيزكار و عفيف بود و با اجرت استنساخ كتاب‌ها روزگار مى‌گذراند و درآمد ديگرى نمى‌پذيرفت. كرخى، فقيه بزرگ شيعى، او را تجليل و تكريم مى‌كرد و بر همه برترى مى‌داد و مجلس فتوا برايش ترتيب داده بود. وى عالمى جامع بود و در نحو، فقه، لغت، شعر، عروض، قرائت، حديث، كلام، حساب و هندسه چيره‌دست بود. ابوسعيد علم نحو را از [[ابن سراج، محمد بن سری|ابن سراج]] و لغت را از [[ابن درید، محمد بن حسن|ابن دريد]] آموخت تا اين‌كه خود از اكابر و اعاظم علماى زمان خويش شد. وى در فقه، حديث، علوم قرآن و كلام از اساتيد بنام بود اما در نحو و لغت عرب، خاصه نحو بصريان، اشتهار بيشترى يافت. بر اثر شهرتى كه داشت، مرجع امراء، علما و افاضل بود. از آن جمله، نوح سامانى نامه‌اى به او نوشت و چهار صد سؤال كه غالب آن‌ها الفاظ لغوى بود، از وى پرسيد و ديلمى وزير نامه‌اى مشتمل بر سئوالاتى در باب قرآن بدو نوشت و مروان بن محمد ملك ديلم از آذربايجان يكصد و بيست سؤال در باب قرآن و حديث نزد او فرستاد و همچنين عده‌اى ديگر و او همه را جواب داد.


سيرافى همان كسى است كه با ابوبِشر متّى بن يونس القُنّائى مناظره‌ى بزرگى در رجحان نحو عربى بر منطق يونانى كرد و صورت اين مناظره در كتاب «الامتاع و المؤانسة» آمده است.
سيرافى همان كسى است كه با ابوبِشر متّى بن يونس القُنّائى مناظره‌ى بزرگى در رجحان نحو عربى بر منطق يونانى كرد و صورت اين مناظره در كتاب «الامتاع و المؤانسة» آمده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش