میرلوحی سبزواری، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سيد محمد بن محمدحسینى، ملقّب به ميرلوحى و داراى نام مستعار نقيبى'''، دانشمند پرآوازه شيعى است كه در اصل سبزوارى بود، ولى در خلال دوره صفويه، طى سده 11ق، در اصفهان اقامت داشت. ميرلوحى صريح و بى‌پروا به نقد دو رهبر مذهبى بسيار مشهور معاصرش [[مجلسی، محمد باقر بن محمدتقی|محمد باقر مجلسى]] و پدرش [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]]، مشهور به [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]]  پرداخته و در حقيقت، نام او بيشتر در پيوند با انتقاداتش از مجلسى‌ها به ميان آمده است. شرح‌حال‌نويسان به علت همين انتقادات، به او توجهى نكرده‌اند و فقط محمدعلى مدرّس در «ريحانة الأدب في تراجم المعروفين بالكنية و اللقب» (ج 6، تبريز، بى‌تا، ص 6 - 235)، مدخلى چند سطرى را به او اختصاص داده است؛ هرچند همين نويسنده نيز او را صرفاً به‌عنوان يكى از نويسندگانى كه در باره امام دوازدهم كتابى نوشته‌اند معرفى مى‌كند (همان، نجم الثاقب در احوال امام غايب، تهران، بى‌تا، ص 5).

منبع اصلى آگاهى در باره ميرلوحى كتاب جدلى خود اوست كه در 3 - 1081ق، به رشته نگارش درآمده است و «كفاية المهتدي في معرفة المهدي» نام دارد. از اين كتاب مى‌توان به آگاهى‌هايى در باره زندگى او دست يافت. براى نمونه در اين كتاب آمده است كه ميرلوحى شاگرد برجسته دانشمندان بانفوذى چون [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهاءالدين عاملى]] (متوفى در حدود 1031ق) و مير [[میرداماد، محمد باقر بن محمد|محمد باقر داماد]] (متوفى حدود 1041ق) در زمينه علوم دينى بود. اين نكته كه ميرلوحى در سال 1031ق يا پيش از آن شاگرد برجسته‌اى بوده نشان مى‌دهد كه در آن زمان دستِ‌كم بيست سال داشته است؛ در نتيجه تاريخ زاده شدن او بايد در حدود سال 1011ق، بوده باشد.