تویسرکانی، سید عبدالغفار: تفاوت میان نسخه‌ها

تویسرکانی، سید عبدالغفار (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۰:۲۸

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۷

جز

جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۴۰: / خط ۴۰: @@
-وى در تويسركان در خانواده‌اى روحانى از خاندان سادات شيخ الإسلامى تويسركان ديده به جهان گشود و پس از تحصيلات مقدّماتى به حوزۀ علميۀ همدان رفت و از محضر عالم بزرگوار آقا محمدتقى فرزند عالم كامل نبيل، آقا ميرزا عبدالحسين، فرزند [[وحید بهبهانی، محمد باقر|وحيد بهبهانى]] كه اعلم و اكمل آن حوزه بود، استفادۀ بسيار كرد و پس از چندى كه به تدريس و تأليف اشتغال داشت، به اصفهان عزيمت كرد. وى در اصفهان از افادات اساتيد بزرگى مانند:
+وى در تويسركان در خانواده‌اى روحانى از خاندان سادات شيخ الإسلامى تويسركان ديده به جهان گشود و پس از تحصيلات مقدّماتى به حوزۀ علميۀ همدان رفت و از محضر عالم بزرگوار آقا محمدتقى فرزند عالم كامل نبيل، آقا ميرزا عبدالحسين، فرزند [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] كه اعلم و اكمل آن حوزه بود، استفادۀ بسيار كرد و پس از چندى كه به تدريس و تأليف اشتغال داشت، به اصفهان عزيمت كرد. وى در اصفهان از افادات اساتيد بزرگى مانند:
 - آقا مير سيد حسن مدرس مطلق(م 1273)،2- حاج ملا حسين على تويسركانى(م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج سيد محمد شهشهانى مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين (م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه ميرزا حسن نورى فرزند حكيم بزرگوار [[نوری، علی بن جمشید|ملا على نورى]] (عطّر الله مضجعَه،‌م 1246) و حكيم عارف كامل آقا ميرزا رضا قمشه‌اى استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت.
-نامبرده از اخصّ‌ِ اصحاب و تلامذۀ مرحوم حاجى تويسركانى بوده و از ايشان و عالم جليل آقا سيد محمد باقرخوانسارى مؤلّف كتاب روضات الجنّات اجازۀ روايت و اجتهاد گرفته است. و چنانكه صاحب روضات در خاتمۀ آن فرموده، با مؤلف كمال معاضدت و همكارى را داشته است.
+نامبرده از اخصّ‌ِ اصحاب و تلامذۀ مرحوم حاجى تويسركانى بوده و از ايشان و عالم جليل آقا سيد محمدباقرخوانسارى مؤلّف كتاب روضات الجنّات اجازۀ روايت و اجتهاد گرفته است. و چنانكه صاحب روضات در خاتمۀ آن فرموده، با مؤلف كمال معاضدت و همكارى را داشته است.