۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مىشود' به 'مىشود'
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'مىشود' به 'مىشود') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در مقدمه کتاب، حجاب معاصرت را از جمله موضوعاتی می‌داند که امیدوار است اثرش به آن گرفتار نشود: «رجاى واثق از حضرت دانشمندان که بر سبیل تفرج در این صحیفه نظرى مىگمارند آنکه حجاب معاصرت را از میان بردارند و این بىبضاعت را یک تن از پیشینیان پندارند... و ملتفت این نکته باشند که معاصرت و تقدم و تأخر امرى است اعتبارى که با نسبت به اجزای زمان انتزاع | نویسنده در مقدمه کتاب، حجاب معاصرت را از جمله موضوعاتی می‌داند که امیدوار است اثرش به آن گرفتار نشود: «رجاى واثق از حضرت دانشمندان که بر سبیل تفرج در این صحیفه نظرى مىگمارند آنکه حجاب معاصرت را از میان بردارند و این بىبضاعت را یک تن از پیشینیان پندارند... و ملتفت این نکته باشند که معاصرت و تقدم و تأخر امرى است اعتبارى که با نسبت به اجزای زمان انتزاع مىشود و فرقى در واقعیات نمىآرد؛ چه، هر معاصرى مقدم است بر طبقه و هر متقدمى معاصر است با طایفه... و از غرائب اینکه اهل هر زمانى این شکایت داشتهاند و این خواهش کردهاند و چون زمان منقضى شد، به فضیلت تقدم مسلم شدند و معاصرین گرفتار آمدند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص16-15</ref> | ||
وی در باب اول کتاب با اشاره به دو مأخذ «مصباح» و «كامل الزيارة» برای زیارت عاشورا می‌نویسد: «ما اوّلا به طریق شیخ (قدس‌سرّه) روایت مىکنیم. بعد از او به مواضع فرق و اختلاف بین روایتین اشارتى وافى مىنماییم و این بنده را اگرچه طرق صحیحه نفیسه متعدده متشعبه به این کتب هست، ولى ذکر همه آن طرق با اسلوب این شرح منافى است و یک‌سره ترک کردن و سند را معلق آوردن، با رعایت وظیفه نقل احادیث مباین است؛ لهذا به یک طریق که احبّ و اعزّ طرق است، اکتفا مىنماییم و به همین طریق جمیع روایات شیعه را که در این کتاب است روایت مىکنیم؛ بلکه واسطه اجازه اکثر کتب اهل سنت جز معدودى از کتب متأخره ایشان همین طریق است»<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | وی در باب اول کتاب با اشاره به دو مأخذ «مصباح» و «كامل الزيارة» برای زیارت عاشورا می‌نویسد: «ما اوّلا به طریق شیخ (قدس‌سرّه) روایت مىکنیم. بعد از او به مواضع فرق و اختلاف بین روایتین اشارتى وافى مىنماییم و این بنده را اگرچه طرق صحیحه نفیسه متعدده متشعبه به این کتب هست، ولى ذکر همه آن طرق با اسلوب این شرح منافى است و یک‌سره ترک کردن و سند را معلق آوردن، با رعایت وظیفه نقل احادیث مباین است؛ لهذا به یک طریق که احبّ و اعزّ طرق است، اکتفا مىنماییم و به همین طریق جمیع روایات شیعه را که در این کتاب است روایت مىکنیم؛ بلکه واسطه اجازه اکثر کتب اهل سنت جز معدودى از کتب متأخره ایشان همین طریق است»<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | ||