۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'زين العابدين' به 'زينالعابدين') |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
5. در تعريف انسان كامل و سلسلهى اهل طريقت: هر طايفه و قومى به وجهى و اعتبارى، انسان كامل را به نامى مىخوانند كه مقصود ايشان را زباندانان مىدانند، مانند قطب، ولى، غوث، خليفة اللّه، صاحب زمان، شيخ، پيشوا، دانا، بالغ، مكمل، كامل، آيينهى گيتىنما، ترياق فاروق، يگانهى عصر، ساقى دوران و الى غير ذلك. | 5. در تعريف انسان كامل و سلسلهى اهل طريقت: هر طايفه و قومى به وجهى و اعتبارى، انسان كامل را به نامى مىخوانند كه مقصود ايشان را زباندانان مىدانند، مانند قطب، ولى، غوث، خليفة اللّه، صاحب زمان، شيخ، پيشوا، دانا، بالغ، مكمل، كامل، آيينهى گيتىنما، ترياق فاروق، يگانهى عصر، ساقى دوران و الى غير ذلك. | ||
در سلسله اهل طريقت گفته مىشود كه ابويزيد بسطامى، از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] و كميل بن زياد نخعى، از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و ابراهيم ادهم، از امام | در سلسله اهل طريقت گفته مىشود كه ابويزيد بسطامى، از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] و كميل بن زياد نخعى، از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و ابراهيم ادهم، از امام زينالعابدين(ع) و شيخ معروف كرخى، از [[امام رضا(ع)]] تحصيل اين علم كردهاند و بقيهى سلسلهها، هر يك، به نوعى، به يكى از حضرات معصومين(ع) منتهى مىشوند. | ||
6. در ذكر بعضى از اصطلاحات عارفين: اين طايفهى عاليه، عبارات و اصطلاحات خاصى دارند كه بدون اطلاع و استحضار از آن، درك كلام ايشان متعذر است. مؤلف، در اين گلبن، به بيان اصطلاحاتى از قبيل انسان، آيينه، ابر، پير مغان، بزم، تجلّى، ترسا و ترسابچه، تمكين و تلوين، تواجد، وجد، وجود، جمع، تفرقه، جمع الجمع و... مىپردازد و از منابع صوفيه استفاده مىكند. | 6. در ذكر بعضى از اصطلاحات عارفين: اين طايفهى عاليه، عبارات و اصطلاحات خاصى دارند كه بدون اطلاع و استحضار از آن، درك كلام ايشان متعذر است. مؤلف، در اين گلبن، به بيان اصطلاحاتى از قبيل انسان، آيينه، ابر، پير مغان، بزم، تجلّى، ترسا و ترسابچه، تمكين و تلوين، تواجد، وجد، وجود، جمع، تفرقه، جمع الجمع و... مىپردازد و از منابع صوفيه استفاده مىكند. |
ویرایش