یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'محمد باقر ' به 'محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین')
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر ' به 'محمدباقر')
خط ۶۲: خط ۶۲:
==اساتید==
==اساتید==


سيد محمد كاظم، ابتدا درس علامه شيخ محمد باقر نجفى فرزند شيخ محمدتقى نجفى، نويسنده كتاب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]]» را بر درس ساير علما ترجيح داد. و از محضر اساتيدى چون آیت‌الله [[خوانساری، محمد باقر بن زین العابدین|سيد محمد باقر موسوى خوانسارى]]  و برادرش آیت‌الله حاج ميرزا هاشم خوانسارى و آیت‌الله محمد جعفر آباده‌اى استفاده‌هاى فراوانى برد.
سيد محمد كاظم، ابتدا درس علامه شيخ محمدباقرنجفى فرزند شيخ محمدتقى نجفى، نويسنده كتاب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]]» را بر درس ساير علما ترجيح داد. و از محضر اساتيدى چون آیت‌الله [[خوانساری، محمدباقربن زین العابدین|سيد محمدباقرموسوى خوانسارى]]  و برادرش آیت‌الله حاج ميرزا هاشم خوانسارى و آیت‌الله محمد جعفر آباده‌اى استفاده‌هاى فراوانى برد.


==مهاجرت به نجف==
==مهاجرت به نجف==


سيد محمد كاظم در سال 1281ق، با اجازه و معرفى استادش آیت‌الله شيخ محمد باقر نجفى، به همراه چند تن از علما به نجف اشرف هجرت كرد و در آن‌جا از محضر بزرگانى همچون آیت‌الله [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|سيد محمدحسن شيرازى]] (ميرزاى بزرگ) فتوادار تحريم تنباكو، آیت‌الله شيخ راضى و آیت‌الله شيخ مهدى جعفرى و آیت‌الله شيخ مهدى آل كاشف الغطا استفاده‌هاى علمى و توشه معنوى فراوانى كسب نمود.
سيد محمد كاظم در سال 1281ق، با اجازه و معرفى استادش آیت‌الله شيخ محمدباقرنجفى، به همراه چند تن از علما به نجف اشرف هجرت كرد و در آن‌جا از محضر بزرگانى همچون آیت‌الله [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|سيد محمدحسن شيرازى]] (ميرزاى بزرگ) فتوادار تحريم تنباكو، آیت‌الله شيخ راضى و آیت‌الله شيخ مهدى جعفرى و آیت‌الله شيخ مهدى آل كاشف الغطا استفاده‌هاى علمى و توشه معنوى فراوانى كسب نمود.


استاد هيچ‌گاه از تدريس غافل نبود. وى بعد از هجرت [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]]  به سامرا به‌طور رسمى حوزه درس خود را در نجف تشكيل داد و به تدريس دروس خارج فقه و اصول كه مرحله نهايى تحصيلات حوزوى است، پرداخت. ديرى نپاييد كه شاگردان زيادى در درس ايشان حاضر شدند، به‌طورى كه عدد آنان را تا دويست نفر ذكر كرده‌اند.
استاد هيچ‌گاه از تدريس غافل نبود. وى بعد از هجرت [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]]  به سامرا به‌طور رسمى حوزه درس خود را در نجف تشكيل داد و به تدريس دروس خارج فقه و اصول كه مرحله نهايى تحصيلات حوزوى است، پرداخت. ديرى نپاييد كه شاگردان زيادى در درس ايشان حاضر شدند، به‌طورى كه عدد آنان را تا دويست نفر ذكر كرده‌اند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش