۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
علاوه بر تبحر و شهرت و حسن تدبير جهانگيرخان، عواملى ديگر چون خانزادگى، تعلق او به ايل قشقايى و ارادت و احترام ظل السلطان (فرزند ناصرالدين شاه) به او، در ترويج علوم عقلى در مكتب اصفهان تأثير داشت. | علاوه بر تبحر و شهرت و حسن تدبير جهانگيرخان، عواملى ديگر چون خانزادگى، تعلق او به ايل قشقايى و ارادت و احترام ظل السلطان (فرزند ناصرالدين شاه) به او، در ترويج علوم عقلى در مكتب اصفهان تأثير داشت. | ||
او عارفى زاهد و بلند طبع بود و زندگى خود را از حق الاجاره سالانه زمينى كه داشت مىگذراند. وى تا پايان عمر لباس عشايرى پوشيد و لباس مرسوم عالمان را بر تن نكرد. شاگردان فراوانى نزد او درس خواندند كه شمارى از آنان، خود از فقها، علما و فلاسفه بزرگ شدند. حاج آقا رحيم ارباب، حاج آقا حسين طباطبايى بروجردى، محمد حكيم خراسانى، سيد محمد داعىالاسلام لاريجانى، ضياءالدين درّى، ميرزا محمدعلى شاهآبادى اصفهانى، | او عارفى زاهد و بلند طبع بود و زندگى خود را از حق الاجاره سالانه زمينى كه داشت مىگذراند. وى تا پايان عمر لباس عشايرى پوشيد و لباس مرسوم عالمان را بر تن نكرد. شاگردان فراوانى نزد او درس خواندند كه شمارى از آنان، خود از فقها، علما و فلاسفه بزرگ شدند. حاج آقا رحيم ارباب، حاج آقا حسين طباطبايى بروجردى، محمد حكيم خراسانى، سيد محمد داعىالاسلام لاريجانى، ضياءالدين درّى، ميرزا محمدعلى شاهآبادى اصفهانى، محمدحسین [[تونی، عبدالله بن محمد|فاضل تونى]]، سيد جمالالدين گلپايگانى در شمار شاگردان ايشان بودهاند. | ||
غزلياتى از وى به جاى مانده است. پس از وفاتش، حكيم خراسانى، به جمعآورى اشعار او همت گمارد ولى اين ديوان اكنون در دست نيست. | غزلياتى از وى به جاى مانده است. پس از وفاتش، حكيم خراسانى، به جمعآورى اشعار او همت گمارد ولى اين ديوان اكنون در دست نيست. |
ویرایش