۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
سيد محمدتقى طباطبايى حكيم در سال 1346 ه.ق. در نجف اشرف چشم به جهان گشود و از همان اوان نوجوانى در نجف اشرف، محضر علماى بزرگ را درك نمود. ابتدا ادبيات عرب و منطق را از برادر بزرگوارش سيد | سيد محمدتقى طباطبايى حكيم در سال 1346 ه.ق. در نجف اشرف چشم به جهان گشود و از همان اوان نوجوانى در نجف اشرف، محضر علماى بزرگ را درك نمود. ابتدا ادبيات عرب و منطق را از برادر بزرگوارش سيد محمدحسین حكيم(قدس سره) و شيخ نورى جزايرى آموخت. علم معانى و بيان را از محضر سيد صادق بن سيد ياسين و شيخ على ثامر و فقه را از آیتالله سيد حسن حكيم و آيتالله سيد يوسف حكيم (متوفاى 1411 ه.ق.) استفاده نموده و اصول فقه را از آیتالله سيد محمد على حكيم و فلسفه و تاريخ را از شيخ [[مظفر، محمدرضا|محمد رضا مظفر]] رحمة الله عليهم آموخت. | ||
پس از اتمام مرحلۀ ادبيات و دروس سطح، در حلقۀ درس خارج فقه و اصول آيات عظام [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] (متوفاى 1389 ه.ق.) و [[حلی، حسین|شيخ حسين حلى]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] (متوفاى 1413 ه.ق.) و ميرزا حسن بجنوردى قرار گرفت و از اين بزرگان استفادههاى وافرى برد. | پس از اتمام مرحلۀ ادبيات و دروس سطح، در حلقۀ درس خارج فقه و اصول آيات عظام [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] (متوفاى 1389 ه.ق.) و [[حلی، حسین|شيخ حسين حلى]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] (متوفاى 1413 ه.ق.) و ميرزا حسن بجنوردى قرار گرفت و از اين بزرگان استفادههاى وافرى برد. |
ویرایش