۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
وی صرف، نحو، فقه، كلام و حكمت را نخست نزد پدر و سپس نزد استادان ديگر مانند [[نوری، فضلالله|شيخ فضلالله نورى]] | وی صرف، نحو، فقه، كلام و حكمت را نخست نزد پدر و سپس نزد استادان ديگر مانند [[نوری، فضلالله|شيخ فضلالله نورى]] و [[آشتیانی، محمدحسن|ميرزا حسن آشتيانى]] و ملا محمد آملى تحصيل كرد. او از محضر اديب پيشاورى و شيخ هادى نجمآبادى نيز برخوردار شد. در مدرسه معيرالملك حجرهاى گرفت و طلبه شد. زير نظر شمسالعلما در علوم اسلامى، هيئت، رياضى، تاريخ، تاريخ ادب، رجال، عروض و قافيه متبحر شد. بعد در مدرسه آليانس تهران به فراگيرى زبان فرانسه پرداخت. همچنين به آموزش عربى به دوستان و آشنايان جوان خود پرداخت. [[فروغی، محمدعلی|محمدعلى فروغى]] و برادرش ابوالحسن فروغى از او عربى آموختند و خود به ديگر معلومات او، از جمله در زبان فرانسه، افزودند. پدر فروغىها، يعنى ميرزا محمدحسين فروغى، او را به همكارى در روزنامه تربيت تشويق كرد و او را با روش كار و تحقيق ادبى و تاريخى اروپائيان آشنا ساخت. به زودى شهرتى در زمينههاى مختلف ادبى پيدا كرد و به خصوص در نحو عربى چهرهاى شاخص شد. در تألیف بخش تاريخ اسلام در كتاب تاريخ مفصل ايران كه كتاب درسى مدارس بود، شركت داشت. | ||
سيد احمد اديب پيشاورى، شمسالعلما شيخ محمدمهدى قزوينى، عبدالرب آبادى، ميرزا محمد حسين خان اصفهانى (متخلص به فروغى و ملقب به ذكاءالملك) نيز از اساتيد وى بودهاند. | سيد احمد اديب پيشاورى، شمسالعلما شيخ محمدمهدى قزوينى، عبدالرب آبادى، ميرزا محمد حسين خان اصفهانى (متخلص به فروغى و ملقب به ذكاءالملك) نيز از اساتيد وى بودهاند. |
ویرایش